This story is part of the இதயப் பூவும் இளமை வண்டும் series
koothi புவியாழினி வந்து.. உணவு பறிமாற வேண்டியதில்லை. ஆனாலும் அவளாகக்கேட்கும் போது.. அதை வேண்டாமென்று மறுக்க சசி விரும்பவில்லை.
நசீமாவைப் பார்த்து.. ”வாங்க நசீமா.. மேம்.. சாப்பிடலாம்..?” என்று சிரித்தவாறு கேட்டான் சசி.
”இத வெச்சே.. கிண்டல் பண்ணாதிங்க..! ப்ளீஸ்..! நீங்க போய் சாப்பிடுங்க.. நான் சாப்பிட்டேன்..!!” என்றாள்.
Story : Mukilan
”ஓகே.. ஓகே..! டேக் ரெஸ்ட்.. கால் வலிக்கும்..!” என்று முன்னால் போய்.. சாவியை எடுத்து பூட்டைத் திறக்க…
புவியாழினி ஓடி வந்து.. அவன் பக்கத்தில் நின்றாள்.
கதவைத் திறந்து சசி உள்ளே போக.. புவி அவன் தோளில் தொங்கிக்கொண்டு வந்தாள்.
உள்ளே போனதும்.. அவள் இடுப்பில் கை போட்டு வளைத்து.. அவளை இழுத்து அணைத்து.. அவள் உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தான்.
”ம்..ம்ம்..” என சிணுங்கினாள்.
அவன் விட்டதும்.. ”நாயி..” என்றாள்.
அவள் இடுப்பைத் தடவினான்.
” ம்..ம்ம்.. இத வெச்சிட்டு.. என்ன ஆட்டம் போடற..?”
”ச்சீ.. போடா..!” வெட்கத்துடன் சிரித்தாள் ”போய் உக்காரு போ.. நான் சாப்பாடு போட்டு தரேன்..”
அவள் இடுப்பை இருக்கினான் ”குட்டி..”
”ம்.. ம்ம்..?”
” செல்லம்..”
”ஏய்.. ரொம்ப வழியாத..! பேசாம இரு.. என் பிரெண்டு இருக்கா..” மெதுவாக பின்னால் நகர்ந்தாள்.
”அவ.. இருந்தா என்ன செல்லம்..? இங்க நாம மட்டும்தான இருக்கோம்..?” அவள் மார்பில் அவன் நெஞ்சை உரசினான்.
அவன் கையைப் பிடித்தாள் ”ஏய்.. வேண்டாம்.. விடு.. ப்ளீஸ்…”
அவள் உதட்டில் முத்தமிடப் போக.. சட்டென முகத்தைத் திருப்பினாள் புவி.
”விட்றா..”
”ஏய்.. செல்லம்…” அவளை அணைத்தவாறு அவள் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தான்.
”ஏய்ய்.. ச்சீ… விடுரா.. ஒம்போது…”
”ஏய்.. ஒம்போதுன்னா.. கொன்றுவேன்..” அவளது ஆப்பிள் கன்னத்தைக் கவ்வி.. மெண்மையாகக் கடித்தான்.
அவள் இடுப்பில் இருந்த.. அவன் கை.. அவள் மார்புக்கு வந்தது.
அவன் கையைத் தடுத்துப் பிடித்தாள்.
”ஏய்.. ஒம்போது.. ராஜா.. ஒம்போத.. ஒம்போதுனு சொல்லாம.. பத்துன்னா சொல்லுவாங்க…? ஆளப்பாரு ” என்று சிரித்தாள்.
”உன்ன…” அவள் கையின் தடுப்பை மீறி..அவள் மார்பைப் பிடித்து கசக்கினான் ”என்ன பண்ணனும் தெரியுமா..?”
” அட.. ச்சீ.. விடு..! ஓம்போது ராஜா..?”
”ஏய்.. நானாடி.. ஒம்போது..? மீனிங் தெரியுமா.. உனக்கு..?”
”ஆ.. ஆ.. தெரியாது..! விட்றுங்க சார்…”
”இனிமே சொல்ல மாட்டேன்னு சொல்லு…”
”ஆ.. கசக்காத… வலிக்குது..! சொல்ல மாட்டேன்.. சொல்ல மாட்டேன்.. விட்று.. ப்ளீஸ்…” துள்ளினாள்.
முத்தம் கொடுத்து.. அவளை விட்டான் சசி. விலகின.. புவி.. மார்பை நீவிவிட்டு.. அவன் கையில் கிள்ளிவிட்டு.. உள்ளே போனாள்.
”சாப்பிட வா..”
சில நொடிகள் கழித்து.. சமையற்கட்டுக்குப் போனான் சசி.
புவி.. அவனுக்கு முதுகு காட்டி நின்று.. ஹாட் பாக்ஸில் இருந்து.. ஒரு தட்டில் உணவைப் போட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.
அவள் பின்னால் போய்.. அவள் இடுப்பில் கை போட்டு.. வளைத்து அவளை அணைத்தான்.
”செல்லம்..”
”என்னடா…”
”லவ் யூ…”
”அட.. ச்சீ… அடங்கு..”
”லவ் யூ.. லாட்..!!” இரண்டு கைகளிலும் அவள் மார்பை இருக்கினான்.
”சரி விடு.. நா சாப்பாடு போட்டுட்டிருக்கேன்..”
”என்னால முடியல..” அவள் மார்புகளை மெண்மையாகப் பிசைந்தபடி.. அவள் பிடறியில்.. உதட்டை வைத்து அழுத்தினான். நாக்கால்.. கோலமிட்டான். மெண்மைமாகக் கடித்தான்..!
”என்ன முடியல..?” லேசாக நெளிந்தாள்.
”உன்மேல… அத்தனை லவ்..! ரொம்ப பீல் ஆகுது.. எனக்கு..” அவள் பின்பக்கத்தில்.. அவன் முன்பக்கத்தை வைத்து உரசினான்..!
”ஏய்.. விடு..டா… ப்ளீஸ்…”
”செல்லக்குட்டி….”
”ஏய்.. ரொம்ப ஓவரா போனேன்னா.. அபறம் நான்.. மசக்கடுப்பாகிருவேன்..! பேசாம விட்று…”
அவளது குட்டி மார்புகளை.. உள்ளங்கைக்குள் நாம்பிப் பிடித்துப் பிசைந்தான் சசி.
”செல்லக்குட்டி..”
” மயிருக்குட்டி… விடுடா.. பன்னி..” என கையில் இருந்த தட்டைக் கீழே வைத்து கொஞ்சம் குடுமை காட்டினாள்.
”இப்ப விடப்போறியா.. இல்லையா…?”
”டென்ஷனாகத குட்டி…”
”அப்ப விடு…”
அவளை மெதுவாக விட்டான். அவள் மறுபடி தட்டைக் கையில் எடுக்க… அவள் பிடறியில் முத்தம் கொடுத்தான்.
”லவ் யூ.. செல்லம்…”
”உக்காரு போ..”
”தேங்க்ஸ்..” தலையைக் கோதிக்கொண்டு முனானால் போய் டிவியைப் போட்டுவிட்டு உட்கார்ந்தான்.
உணவுத்தட்டோடு வந்தாள்.. புவியாழினி.
”இப்படி இருந்தா.. நீ எவ்ளோ நல்ல பையனா இருப்ப..?” என சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.
”நல்ல பசங்கள்ளாம்.. ஏக்கத்துலதான் சாகனும் செல்லம்..” தட்டை வாங்கினான் ”கொஞ்சம் சாப்பிடு..”
”நீ சாப்பிடு…”
”உக்காரு..”
” நா.. போறேன்..! அவ இருக்கால்ல..”
”குட்டி…”
”ம்..?”
” லவ் யூ…”
”ஹைய்யோ.. மூடிட்டு சாப்பிடு..”
”மூடினா சாப்பிட முடியாது.. செல்லம்…”
அவன் தலையில் தட்டி.. ”நான் போறேன்..” என நகர்ந்தவளின் கையை எட்டிப் பிடித்தான்.
”குட்டி…”
” ம்…?”
”தேங்க்ஸ்..”
”சாப்பிடுடா…! கைய விடு..!”
” ஒரு வாய்.. ஊட்டி விடட்டுமா…?”
”ம்கூம்… நோ…”
”ஏய்.. ப்ளீஸ்.. குட்டி.. எனக்காக.. ”
”சரி… கொஞ்சமா…” என்றாள்.
உணவைப் பிசைந்து.. அவளுக்கு ஊட்டி விட்டான்.
வாயைத் திறந்து.. ‘ஆ’ வாங்கினாள்.
இரண்டு கவளம் சாப்பிட்டுவிட்டு..
”சரி.. சாப்பிட்டு வா..! பை..!” என்று விட்டுப் போய் விட்டாள்.
சசி சாப்பிட்டபின்பு எழுந்து.. வெளியே போனான்.
தங்கமணியும் வந்திருந்தாள்.
”ஹாய்.. ரங்கமணி..சாப்பிட்டாச்சா..?” என்று கேட்டான்
”ம்.. சாப்பிட்டாச்சுண்ணா..! தங்கமணினு கூப்பிடுங்கண்ணா.. ப்ளீஸ்..!” என்றாள்.
”ஓகே.. ரங்கமணி..! நோ.. வொர்ரி..! உன்ன தங்கமணினு கூப்பிடனும்.. அவ்வளவுதானே..? இனிமே நீ தங்கமணிதான்.. போதுமா..?”
”இனிமே இல்லண்ணா.. நான் எப்பவுமே தங்கமணிதான்..” என்றாள்.
அவள்களுடன் சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்துவிட்டு.. வேலைக்குக் கிளம்பினான் சசி..!!
இரவு.. அவன் வேலை முடிந்து வந்தபோது ராமு மிஷினில் உட்கார்ந்து தைத்துக் கொண்டிருந்தான்.
அண்ணாச்சியம்மா பலகையில் கையூன்றி நின்றிருந்தாள். அவளைப் பார்த்துப் புன்னகைத்துவிட்டு.. ராமுவிடம் போனான்.
”என்னடா.. ரொம்ப சின்சியர் போலருக்கு..?”
”கொஞ்சம் அர்ஜெண்ட்ரா.. முடிக்கனும்..! காலைல கேட்றுக்காங்க..” பேசிக்கொண்டே வேலையில் தீவிரம் காட்டினான்.
”சரி.. செய்..” என்று விட்டு.. அண்ணாச்சியம்மாவிடம் போனான் ”அலோ…வ்வ்…மேடம்.. ”
”வாங்க சார்..! இப்பதான் கண்ணு தெரிஞ்சுதுங்களா..?” என்றாள் லேசான புன்னகையுடன்.
”ம்..ம்ம்..! கடை சாத்தல..?” அவனும் பலகையில் கையூன்றினான்.
”சாத்திருவேன்..! ஆமா ஏன்.. இவன் நேரத்துலயே கடையை சாத்திட்டான்..?”
”சம்சு குழந்தை பொறந்ததுக்கு.. ட்ரீட் வெச்சான்..?”
”ட்ரீட் னா.. என்ன தண்ணியா…?” என அவனை ஒரு மாதிரியாக முறைக்க…
”ம்.. தண்ணியும்தான்..! பட் நான் இல்ல..” என்றான்.
”நீ இல்லேன்னா..? நீ போகலயா..?”
” போனேன்.. பட்.. தண்ணி அடிக்கல…”
” அப்றம்.. என்ன வெரல் சூப்பிட்டு இருந்தியா..?”
”சே… ஒரு கோக் வாங்கி குடிச்சிட்டு.. அவனுகளுக்கு கம்பெனி குடுத்தேன்..! சம்சும் குடிக்கல..!!”
”பொய் சொன்ன.. மவனே… கொன்றுவேன்..” என்றாள்.
”நம்புங்க… செல்லமே..! ஐ ப்ராமிஸ்… யூ..!!” என அவன் சிரிக்க…
நீண்ட பெருமூச்சு விட்டாள் அண்ணாச்சியம்மா.
”ம்.. ம்ம்..! என்னமோ..?” என்றாள்.
”நான் ஒன்னு சொல்லனும்..”
”என்ன…?”
” ஐ மிஸ் யூ… லாட்..!!”
கொஞ்சம் முறைத்தாள். அப்பறம்.. அவள் மனசு உருகிவிட்டது.
”நான் அழுதுருவேண்டா..” என்றாள்.
”நீ.. சொல்லிட்ட.. நான் மருகிகிட்டிருக்கேன்..!” என்ற போது.. நிஜமாகவே அவள் கண்கள் துளிர்த்துவிட்டது.
அதைப் பார்த்த சசி.. தேவையில்லாமல் அவளை அழ வைத்துவிட்டோமோ.. என கொஞ்சமாக வருத்தப் பட்டான்.
”அலோ.. என்ன இது.. சின்னப் புள்ளத்தனமா..?”
ஒற்றை விரலால் கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு.. சன்னமாகச் சொன்னாள்.
”என்னமோ தெரியல பையா.. ஒவ்வொரு செகண்டும்.. உன்ன நெனச்சே உருகிட்டிருக்கேன்..! இது தப்பா சரியானு தெரியல..! ஆனா.. என் மனசு பூரா இப்ப நீ மட்டும்தான் இருக்க..! உன்ன பாக்காம.. பேசாம.. இருந்தா செத்துடலாம் போவருக்கு.. அப்படி ஒரு வேதணை.. மனசுல..! இதெல்லாம் உன்கிட்ட சொல்லக்கூடாதுனுதான் நெனச்சேன்.. ஆனா என்னமோ.. முடியல.. மனசு விட்டு சொல்லிட்டேன்..!” என்றாள் அண்ணாச்சியம்மா…..!!!!!
-வளரும்……!!!!