This story is part of the எனக்குக் கிடைத்த முதல் உடல் உறவு பாடங்கள் series
எனக்கு அடுத்தவர் சூத்தை நக்குவது, மூத்திரத்தைக் குடிப்பது போன்றவற்றில் கூதியை விட ஆசை அதிகம். இவை இரண்டும் ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் பொதுவானது என்பதாலோ என்னவோ தெரியவில்லை. நான் ஆழ்ந்து சிந்தித்துப் பார்த்ததில்,
நான் சிறு வயதிலிருந்து கண்ட பூச்சிகள் மற்றும் மிருகங்களின் உடல் உறவுக் காட்சிகள் ஆகியவை இதற்குக் காரணமாக இருக்கலாம் என்று தோன்றியது.. அதனால் எனக்குச் சிறுவயதில் கிடைத்த அப்படிப் பட்ட அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்..
நான் நான்காம் வகுப்புப் படித்துக் கொண்டிருக்கும்போது ஒரு நாள் மாலை வீட்டில் பாடம் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது சுவரில் இரண்டு பெரிய பல்லிகள் ஓடிப் பிடித்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தன. அதை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். கொஞ்ச நேரம் விளையாடிய பின் பார்த்தால், ஒரு பல்லி இன்னொரு பல்லியின் முதுகின் மேல் ஏறிக் கொண்டது. பிறகு இரண்டு பல்லிகளும் அசையாமல் இருந்தன. மேலே இருந்த பல்லியின் முதுகு மட்டும் லேசாக அசைவது போல் இருந்தது.
அவைகளையே வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
அப்போது என் அம்மா வந்தார். “படிக்காம என்னடா உத்திரத்தைப் பார்த்துண்டிருக்கே?” என்றாள்.
நான் அந்தப் பல்லிகளைக் காட்டினேன்.”அங்கே பாரு. அந்தப் பல்லிகள் ரெண்டும். கொஞ்ச நேரம் சண்டை போட்டது. இப்போ பார்த்தா ஒரு பல்லி அந்த இன்னொரு பல்லியின் மேல் ஏறிகொண்டு அதை அடிக்கிறது. பாவம் அதற்கு வலிக்குமில்லே?” என்றேன்.
அவள் அதை நிமிர்ந்து பார்த்து விட்டு, “பல்லிகளுக்கிடயில் சண்டை வரும்போது இப்படியெல்லாம் நடப்பது சகஜம். நீ உன் படிப்பைப் பாரு.” என்று சொல்லிவிட்டுப் போய்விட்டாள்.
எனக்குப் பல வருடங்கள் கழித்துத்தான் அவை இரண்டும் புணர்ந்து கொண்டிருந்தன என்று புரிந்தது.
இது நடந்து ஒரு வருடம் கழித்து நடந்த இன்னொரு நிகழ்ச்சி. என் பக்கத்து வீட்டில் கோழி வளர்த்தனர்.
கோழிக் குஞ்சுகளும் அவ்வப்போது வளைய வரும். அங்கே ஒரு சேவலும் இருந்தது. அப்போது எனக்குத் தெரிந்த்தெல்லாம் சேவல் என்றால் கொண்டை உண்டு. கோழிக்கு அது கிடையாது என்பது மட்டும்தான். அவற்றுக்கிடையில்ஆண், பெண் பேதம் கூடத் தெரியாது.
ஒரு சேவல், கோழியைத் துரத்திக் கொண்டு போனது. நான் சும்மா திண்ணையில் அமர்ந்து வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். இரண்டும், கோழிக் குன்ஞ்சுகளுக்காக வைத்திருந்த கூடைக்குப் பின் சென்றன. அப்புறம் சத்ததையே காணோம். மெதுவாக் அந்தக் கூடைக்குப் பின்னால் சென்று பார்த்தேன். அந்த சேவல் கோழியின் மேலே ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தது. கோழியும் அமைதியாக இருந்தது. நான் சென்ற வருடம் பல்லிகளைப் பார்த்த்து போலவே சேவலின் பின் பகுதி மட்டும் லேசாக ஆடிக் கொண்டிருந்த்து போல் தோன்றியது. சிறிது நேரம் கழித்து சேவல் இறங்கியபோது பார்த்தால் கோழியின் பின்புறம் இறக்கை கொஞ்சம் விரிந்திருந்தது. கோழி கொஞ்ச நேரம் அப்படியே நின்றது. பின் இரண்டும் அதனதன் வழியைப் பார்த்துப் போய் விட்டன.
பக்கத்து வீட்டு மாமி ரொம்ப நேரமாக நான் செய்வதை யெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அந்த மாமியைப்ப் பார்த்து, “அந்த சேவல் என்ன பண்ணித்து?” என்றேன்.
“அதெல்லாம் செஞ்சாத்தான் கோழி முட்டை போடும்டா. இதெல்லாம் உனக்குப் புரியாது.” என்றாள். உண்மைதான் அடுத்த சில ஆண்டுகளுக்கு எனக்குப் புரியவில்லை.
அப்புறம் நான் 5ம் கிளாஸ் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது ஒரு நாள் ஒரு நாயைச் சில நாய்கள் துரத்திக் கொண்டு போனது. பிறகு எல்லா நாய்களும் போய் விட இரண்டு நாய்கள் மட்டும் மிஞ்சின. என் வீட்டிற்கருகே ஒரு சிறிய சந்து உண்டு. பொதுவாக அங்கே யாரும் இருக்க மாட்டார்கள். அந்த நாய்கள் இரண்டும் அந்த சந்துக்குள் ஓடின. நானும் அவற்றின் பின்னாலேயே சென்றேன். வசதியான ஒரு இட்த்தில் நின்று விட்டேன். இப்போது அந்த நாய்களும் நின்று விட்டன. அதில் ஒரு நாய் மட்டும் அடுத்த நாயின் குண்டியின் கிட்டே போய் மோந்து பார்த்தது. அந்த இன்னொரு நாய் கொஞ்சம் முரண்டு பிடித்துக் கொண்டு ஓடியது. பிறகு மறுபடி இந்த நாய் அந்த நாயின் குண்டியை மோந்து பார்த்தது. உடனே அது கொஞ்சம் மூத்திரம் பெய்தது. முதல் நாய் அந்த மூத்திரத்தை நாக்கை நீட்டி நக்கியது.
இப்போதுதான் ஒரு விஷயம் கவனித்தேன். மூத்திரம் போன நாய்க்கு வயிற்றில் ஒண்ணும் இல்லை. ஏதோ பாச்சி மாதிர் இருந்தது. அதன் பின்னால் போன நாய்க்கு வயிற்றிலே என்னை மாதிரி ஒரு குஞ்சு நீட்டிக் கொண்டிருந்தது. சரி இது ஆம்பளை நாய் போலிருக்கு. அந்த இன்னோண்ணு பொம்பளை நாய் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
இப்போது அந்த நாய் முதல் நாயின் மேலே ஏறியது. ரெண்டு காலையும் அந்த முதல் நாயின் முதுகின் மேல் வைத்தது. இப்போது இன்னொரு புதிய காட்சியைக் கண்டேன். முதல் நாயின் குஞ்சில் இருந்து ஒரு இன்ச்சு நீளத்துக்கு சிவப்பாக ஏதோ வெளியே சரக் கென்று நீட்டிக் கொண்டது. இப்போது அது அந்த நீட்டிக் கொண்டிருந்த குஞ்சை முதல் நாயின் குண்டிக்குள் சொருகியது. பிறகு அப்படியே முன்னும் பின்னும் தன் குண்டியை ஆட்ட ஆரம்பித்தது. முன்னால் திமிறிக் கொண்டிருந்த அந்த பெண் நாய் இப்போது அமைதியாகி விட்ட்து. அப்படியே தன் குண்டியைக் காட்டிக் கொண்டிருந்தது. முதல் நாயும் அப்படியே தன் கால்களால் இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டு குண்டியை மட்டும் ஆட்டிக் கொண்டிருந்தது. இப்படி ஒரு இரண்டு நிமிடம் சென்றது. இப்போது எனக்கு என்னவோ செய்த்து. என் கை அதுவாகவே என் குஞ்சை நோக்கிச் சென்றது. நான் அரை டிராயர்தான் போட்டிருந்தேன். அதன் அடியில் கை விட்டுக் குஞ்சைத் தொட்டுப் பார்த்த போது அது விறைப்பாக ஆகி இருந்தது. அப்போது என் குஞ்சு இரண்டு இன்ச்சுதான் இருக்கும். அதை அப்படியே தடவிக் கொண்டிருந்தேன்.
இப்போது நாய் தன் குன்டியை ஆட்டுவதை நிறுத்தியது. பின் தன் கால்களை வெளியே எடுத்தது. அப்போது அதன் வயிற்றில் பார்த்தேன். அதுவரை வெளியே நீட்டிக் கொண்டிருந்த ஒரு இன்ச்சு எக்ஸ்ட்ரா குஞ்சு சட்டென அதன் குஞ்சுக்குள்ளேயே போய் விட்டது.
இப்போது இரண்டு நாய்களும் அதனதன் போக்கில் போய்விட்டன.
இப்போது யாரோ என் பின்னால் நிற்பதிப் போலத் தோன்றவே சட்டெனத் திரும்பினேன். எனக்குப் பின்னால் என் பக்கத்து போர்ஷன் பையன் நரசிம்மன் நின்றுகொண்டிருந்தான். நான் சட்டென்று என் கையை குஞ்சிலிருந்து எடுத்தேன். அவன் முழுவதும் பார்த்திருப்பான் எனத் தோன்றியது.
அவன் என் பள்ளியிலேயேதான் எட்டம் வகுப்புப் படித்து வந்தான். அவன் ஃபெயிலாகி இரண்டாம் தரம் அதே கிளாஸில் படிக்கிறான் என்று என் அம்மா சொல்லுவாங்க.
என்னைப் பார்த்துச் சிரித்தான்.
“என்னடா பண்ணிண்டிருந்தே?” என்றான்.
“ஒண்ணுமில்லே.” என்றேன்.
“அந்த நாயைத் துரத்திண்டு நீயும் வந்ததைப் பார்த்தேன். அதான் பின்னாடியே வந்தேன்.” என்றான்.
“நீயும் பார்த்தியா?” என்றேன்.
“ஆமாம்.”
“அதுங்க இரண்டும் என்னடா பண்ணித்து?”
“அதுவா? சாமான் போட்டுண்டிருந்தது.” என்று சிரித்தான்.
“அப்படின்னா?”
“நீயும் நானும் கூடப் பெரியவனானா சாமான் போட வேண்டியதுதான்.”
“அப்போ எனக்கும் அந்த மாதிரி ஒரு சின்னக் குஞ்சு வளருமா?”
“நமக்கு அதெல்லாம் கிடையாது. இந்தக்க் குஞ்சையேதான் சொருகணும்.” என்றான்.
“எனக்கு இத்துனூண்டுதானே இருக்கு?”
“அதெல்லாம் வயசானா பெரிசாயிடும். எனோட்தைப் பார்க்கறியா?”
என்று அவன் டிராயரைக் கீழே இறக்கிக் காட்டினான். அவ்வளவுதான், எனக்கு என்னவோ போல் ஆகி விட்டது. அவனுடைய குஞ்சு சும்மா ஜம்மென்று 6 இன்ச்ஸ்ய் நீளமாகவும் என்னோடதைப் போல 3 மடங்கு தடியாகவும் இருந்தது. நான் அதைத் தொட்டுப் பார்த்தேன்.
அவன் உடனே என் ட்ராயரில் கையை விட்டு என்னுடைய கையை
குஞ்சைப் பிடித்தான்.
“வேணாண்டா, விடுடா. கூச்சமா இருக்கு.” என்றேன்.
“அட, வெக்கத்தைப் பாருடா. உன் பெண்டாட்டி கூதியிலே சொருகறப்போ நான் வந்து எவ்வளவு வெக்கப் படறேன்னு பார்க்கறேன்.” என்று சிரித்தான்.
“சீ, பொண்ணுங்க குண்டியிலே இத்தனை பெரிசை சொருகினா வலிக்காது?”
“அடப் போடா, நீ சின்னப் பையன். குண்டியிலே சொருக மாட்டே. கூதியிலே தான் சொருகிக் கஞ்சி விடணும். அப்போதான் குழந்தை பிறக்கும்.”
“அடக் கஞ்சியா? அதை வேறே விடணுமா?”
“நீ விட வேண்டாண்டா. அதுவா வரும்.”
“எனக்கு ஒண்ணுக்குதான் வருது. கஞ்சி எப்போ வரும்?”
“இன்னும் வயசானா வரும். வேணா ஒண்ணு பண்ணலாமா? நீ எனக்கு ஒண்ணுக்குப் போய்க் காட்டு. நான் உனக்குக் கஞ்சி விட்டுக் காட்டறேன்.” என்றான்.
“எனக்கு இன்னும் உடலில் படபடவென்றுதான் இருந்தது. சரி யென்றேன்.
“இப்போ உன் ட்ராயரைக் கழட்டிடுடா. நானும் என்னோடதைக் கழட்டிடறேன்.”என்றான்.
நான் என் ட்ராயரைக் கழட்டினேன். என் குஞ்சு கொஞ்சம் விறைத்திருந்தது.
அவனுடைய குஞ்சு ஜோராக நீட்டிக் கொண்டிருந்தது.
இப்போது அவன் குனிந்து என் குஞ்சை வாய்க்குள் விட்டுச் சப்பினான். எனக்கு ஜோராக இருந்தது. என்னுடையது ரொம்பச் சின்னதாக இருந்த்தால் கொட்டையையும் சேத்து வாயில் விட்டுக் கொண்டான். மொத்தமாக உறிஞ்சிச் சப்பினான். எனக்கு அவசரமாக ஒண்ணுக்கு வந்தது.
“அண்ணா, ஒண்ணுக்கு வருதுண்ணா.” என்றேன்.
“அப்படியே போ” என்றான்.
“நான் அப்படியே ஒண்ணுக்குப் போக ஆரம்பித்தேன்.
அவன் அதை அவன் வாயில் எடுத்து மடக் மடக்கெனக் குடித்துவிட்டான்.
பிறகு, “நீயும் கொஞ்சம் என்னுடையதை வாயில் சப்புறியா?”
என்றான் கெஞ்சும் குரலில்.
நான் சந்தோஷமாகச் “சரி” என்றேன்.
பின் அவன் முன்னால் நான் மண்டி போட்டுக் கொண்டேன். அவன் தன் குஞ்சை என் வாயில் வைத்துத் திணித்தான்.
எனக்கு வாந்தி வந்தது. சட்டென வாயை எடுத்து விட்டேன்.
கண்ணில் நீர் வந்தது. அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தேன்.
அவன், “ரொம்ப சாரிடா. இப்போ ஜாக்கிரதையா இருக்கேன்.” என்றான். இப்போது நான் அவன் முன்னால் சென்று மெதுவாக அவன் குஞ்சை வாயில் வைத்துக் கொண்டேன். அவன் தன்னுடைய குஞ்சின் மேல் மூடி இருந்த தோலை நீக்கி என் வாயில் தன் மொட்டை வைத்தான்.
இப்போது எனக்கு ஜோராக இருந்தது. நான் ஐஸ் க்ரீம் சப்புவது போல் அவனுடைய குஞ்சை சப்ப ஆரம்பித்தேன்.
இப்போது அவன் தன்னுடைய குஞ்சின் மேல் பாக்த்தைப் பிடித்துக் கொண்டு குலுக்க ஆரம்பித்தான்.
இப்படி ஒரு பத்து நிமிடம் குலுக்கிக் கொண்டே இருந்தான். நான் வாயை எடுத்து விட்டு, “வாய் வலிக்கிறதுண்ணா” என்றேன்.
“இதோ இப்போ ஆகிவிடும், அப்படியே இன்னும் கொஞ்சம் சப்புடா” என்றான்.
சரி என்று மறுபடி வாயில் வைத்துக் கொண்டேன்.
இன்னும் ஒரு ஐந்து நிமிடம் கழித்து அவனுடைய உடம்பு முழுக்க வில்லாய் வளைந்தது. வேகமாகக் குஞ்சைக் குலுக்கினான்.
இப்போது சர்ரென்று ஏதோ என் வாயில் அடித்தது. அவன் குலுக்கக் குலுக்க மேலும் ஏதோ என் வாயில் கொழகொழவென்று கொட்டியது. என் வாயெல்லாம் கஞ்சி நிரம்பியது. ஆனாலும் அவன் என் வாயை விட்டு அவன் குஞ்சை வெளியே எடுக்க வில்லை.
கொஞ்ச நேரம் கழித்து அவன் குஞ்சை வெளியே எடுத்தான். இப்போது அது அவ்வளவு விறைப்பாக இல்லை. அவன் கொட்டையிலிருந்து தொங்கியது.
என் வாயிலிருந்து கொழகொழவென்று கஞ்சி வழிந்தது. அவன் அதை விரலால் எடுத்து நக்கினான். நான தூ வென்று கீழே துப்பினேன். வெள்ளையாகக் கெட்டியாக ஏதோ கீழே விழுந்தது.
அப்போதும் வாய்க்குள் கொழகொழவென்று ஏதோ இருந்தது.
“இதென்ன அண்ணா? வாயெல்லாம் கொழகொழன்னு இருக்கு? என்ன பண்றது?”
“அப்படியே எச்சையோடு முழுங்கிடு. ஒண்ணும் ஆகாது.”
அப்படியே நாக்கைக் கரண்டி விழுங்கினேன். கொஞ்சம் உப்புக் கரிக்கறாப்பலே இருந்தது. ஆனால் ஒரு மாதிரி த்ரில்லாகவும் இருந்தது.
“சரி, வீட்டுக்குப் போகலாம். வா. கஞ்சி நல்லா இருந்ததா?” என்றான் நரசிம்மன்.
“நல்லாத்தான் இருந்த்த்துன்னு தோண்றது, தெரியலே.” என்றேன்.
அவன் சிரித்தபடி, “ஒரு நாலு தரம் கஞ்சி குடிச்சியானா பழகிடும்.” அப்புறம் எப்பவாவது கஞ்சி குடிக்கணும்னா எங்க வீட்டுக்கு வந்து சும்மா நில்லு. நான் கஞ்சி தரேன். எனக்கு எப்பயாச்சும் மூத்திரம் குடிக்கணும்னா நான் உங்க வீட்டுக்கு வரேன். அந்தக் கொடுக்காப்புளிக்காட்டுக்குப் போயிடலாம். அங்கே யாரும் வரமாட்டாங்க.” என்றான்.
நானும் சரி என்றேன். இரண்டு பேரும் வீட்டிற்குத் திரும்பினோம்.
இதிலே மிகப் பெரிய ஆசாரியம் என்ன வென்றால், அவன் வீட்டிலே சொல்லாதே என்றெல்லாம் சொல்லவில்லை. ஆனாலும், எனக்கும் யாரிடமும் சொல்லத் தோன்றவில்லை. ஏதோ நான் பெரிய மனிதனாகிவிட்ட்து போலவும், இதெஉ எனக்கு மட்டுமே தெரிந்த, வேறு யாருடனும் பங்குபோட்டுக் கொள்ள முடியாத ரகசியம் போலவும் தோன்றியது.