Tamil Kama Stories – சிறிது கலக்கத்துடனேயே நான் வகுப்பறையை அடைந்தேன். உள்ளே நுழைந்து என் பார்வையை சுழல விட்டேன். நல்ல வேளையாக ராஜாராமனை காணவில்லை! நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டுவிட்டு நான் பாடத்தை தொடங்கிய ஐந்து நிமிடத்துக்கெல்லாம், அவன் வந்து சேர்ந்தான். கையில் ஒரு நோட்டு புத்தகத்தை சுழற்றிய படி, அவன் என்னிடம் அனுமதி கூட கேளாமல் உள்ளே வந்து உட்கார்ந்தான்.
என்ன ராஜாராமன்..! உள்ள வரும் போது பர்மிஷன் கேக்கற பழக்கம் இல்லையா..?” என்று நான் அவனைப் பார்த்து நெற்றிக்கண்ணைக் காட்டினேன். மற்ற சக மாணவர்களுக்கு முன்னே அவன் என்னை ரெஸ்பெக்ட் செய்யாதது எனக்கு மிகுந்த கோபத்தை உண்டு பண்ணி இருந்தது.
“அதான் நான் வரும் போது பார்த்துட்டீங்க இல்ல.. அப்புறம் எதுக்கு வீணா பர்மிஷன் கேக்கனுமின்னு நினைச்சேன்.. அதான் கேக்கலை..” என்று அலட்சியமாக பதில் கூறினான். அவன் கூறிய பதிலை விட, அவன் என் முகத்தை பார்க்காமல், என் மார்புகளை வெறித்து பார்த்துக்கொண்டு இருந்தது தான் என்னை வெறிப்பிடிக்கும் அளவுக்கு ஆளாக்கியது.
“வாட் டூ யு மீன்? கெட் அவுட்.. வெளியே போ..!” என்று என் முகம் சிவக்க, உதடுகள் துடிக்க, நான் கத்தியே விட்டேன். வகுப்பறையில் நிசத்தம். குண்டூசி விழுந்தால் கூட கேட்கும் போல இருந்தது. எனக்கு கோபத்தில் லேசாக உதறல் ஏற்பட, மனம் தடதட என்று அடித்துக்கொண்டது.
ராஜாவோ கொஞ்சம் கூட சலப்படாமல், “நீங்க எப்ப தான் என்னை உள்ளே வர சொல்லி இருக்கீங்க..!” என்று அலுத்துக்கொண்டான். அவனது வெறித்த பார்வை இப்போது என் கொசுவத்துக்கு கீழே பதிந்து இருந்தது.
“இப்ப நீ வெளியே போறீயா..? இல்ல நான் வெளியே போகட்டுமா..?” என்று நான் சீறினேன். அவன் எதுவும் சொல்லாமல், நக்கலாக காது குடைய, நான் வகுப்பறையை விட்டு வெளியேற தொடங்கினேன். அவனது பார்வை இப்போது என் பின்புற மேடையைப் பார்த்துக்கொண்டு இருக்கும் என்று எனக்கு நன்றாக தெரியும். உள்ளுக்குள் அருவருப்பு ஏகிற, நான் நடந்தேன். தீடீரென்று, ராஜா என்னை உரசிக்கொண்டு கடந்து போனான். போகும் போது, “வேண்டாம் மேடம்.. நானே போறேன்..” என்று அலட்சியமாக கத்திக்கொண்டே சென்றுவிட்டான்.
வகுப்புறையில் இதற்குள்ளாக ஏற்பட்ட சிறு சிறு பேச்சுக்கள், நான் உள்ளே சென்றதும், நின்றது. ஒரு வழியாய் என்னை அசுவாசப்படுத்திக்கொண்டு, நான் பாடத்தை தொடங்க 10 நிமிடங்களுக்கு மேல் ஆனது.
நேரம் ஓடியது.. மாலை மணி 6:00 இருக்கும். வழக்கமாக நான் ஐந்து மணிக்கே வீட்டுக்கு கிளம்பி விடுவேன். ஆனால் இன்று கணினி லேப் இருந்ததால், லேட்டாகி விட்டது. ஒருத்தர் ஒருத்தராக தமது பிராக்டிக்கல்சை முடிக்கும் போது மணி 6:45ஐ கடந்து விட்டது. லேப் மேனஜர், கணினிகளை ஷ்ட் டவுன் பண்ணிக்கொண்டு இருந்தார். மற்றவர்கள் எல்லாரும் போய்விட்டனர். நானும் கிளம்பினேன். “நாளைக்கு பார்க்கலாம் மேடம்..” என்று மேனஜர் போய்விட, நானும் வண்டிகள் நிறுத்தும் இடத்திற்கு போனேன். என்னுடைய ‘கைனி’ஐ எடுக்க நினைக்கும் போது தான், ஆசிரியைகள் ஓய்வு அறையிலே என்னுடைய லன்சு பாக்ஸை விட்டுவிட்டது நினைவுக்கு வந்தது. “ச்சே! திரும்பவும் இவ்வளவு தூரம் நடக்கனுமே..” என்று உள்ளுக்குள் அலுத்துக்கொண்டே, நான் திரும்பி ஓய்வு அறையை நோக்கி நடந்தேன்.
‘ஓய்வு அறையை பூட்டி இந்நேரம் பூட்டி இருந்தால் என்னாவது..’ என்று யோசித்துக்கொண்டே நான் என் கண்களை சுழற்றி வாட்சு மேனை தேடினேன். ‘எங்கே போனார் அவர்..’ என்று நினைத்துக்கொண்டே ஓய்வு அறையை நெருங்கினேன். தூரத்தில் இருந்து பார்க்கும் போதே, அதன் கதவில் பூட்டு தொங்காததால், மனம் நிம்மதி அடைந்தது. ஓய்வு அறையை எட்ட சுமார் 10 மீட்டர் தூரம் இருக்கும் போது, “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆ…” என்ற ஒரு பெண்ணின் முனகல் என் காதில் விழ, என் சர்வ நாடியும் அடங்கி விட்டது. என் முதுகெலும்பு சில்லிட, தொண்டை வரண்டு போனது. “ம்ம்ம்ம்ம்ம்…ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…ஆஆஆஆ..” என்று அந்த பெண் மீண்டும் காம வேதனையில் முனகினாள். என் இதயம் தறிக்கெட்டு அடித்துக்கொண்டது. முதன் முதலாக ஒரு பெண்ணின் இன்ப முனகலை அப்போது தான் கேட்கிறேன்.
யாராவது பார்க்கிறார்களா என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன். லேசாக இருட்டி இருக்க, ஒரு ஈ, காக்கையை கூட காணவில்லை. ‘இந்த வாட்சு மேனைக்கூட காணவில்லையே..! யார் இது, ஓய்வு அறையிலேயே இப்படி கொஞ்சம் கூட பயம் இல்லாமல் செய்யறது..!’ என்றெல்லாம் என் நினைவுகள் ஓடியது. யாரும் இல்லாத தைரியத்தாலும், இருட்டு சாதகமாக இருந்ததாலும், துணிந்து அடி மேல் அடி வைத்து ஓய்வு அறையின் கதவுக்கு வெகு அருகில் சென்று நின்றுக்கொண்டு ஒட்டுக்கேட்டேன். கதவு உள்ளிருந்து தாழ் போடப்பட்டிருந்தது.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆ..ஸ்ஸ்ஸ்..ம்ம்ம்ம்…” என்றுக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த அந்த பெண்ணின் குரல், “சரி போதும்… சிக்கிரமா உள்ள விடு..” என்று சொன்னதும், அந்த பெண்ணை அடையாலம் கண்டுக்கொண்டேன். அப்படியே அதிர்ந்து போய் நின்றேன். காரணம் அந்த குரலுக்கு சொந்தக்காரி அலமேலு டீச்சர் தான்.
‘அலமேலு டீச்சரா இப்படி! இந்த வயசிலுமா..?யாரோடு இவள் இப்படி ஆட்டம் போடுறா.. வரவர யாரையுமே நம்பவே முடியலையே..! ஒரு வேளை.. இந்த வாட்சு மேனோடு தான் இருக்காளோ..!” என்று நான் நினைத்தேன்.
‘ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ..’ என்று உள்ளிருந்து அலமேலுவின் முனகல் கேட்க, அவன் அவளது பெண்மைக்குள் தனது ஆயுதத்தை செலுத்துகிறான் என்பதை அறிந்துக்கொண்டேன். எனது அடி வயிற்றில் பட்டாம்பூச்சிகள் பறக்க ஆரம்பித்தன. என்னையும் அறியாமல் என் நிப்பில்ஸ் தடிக்க, என் பெண்மையில் நீர் சுரப்பதை அறிந்தேன்.
‘சத்.. சத்.. சத்.. சத்..’ என்று முதலில் மெதுவாக எழும்பிய சத்தம், வினாடிக்கு வினாடி விரைவு அடைந்து, ‘சடார்.. சடார்.. சத்.. சத்.. சடார்.. சடார்..’ என்று உரக்க கேட்டுக்கொண்டு இருந்தது. இடை இடையே, அலமேலு, “ஆஆஆஆ.. அம்மாஆஆஆ.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. டேய் வேகமாக குத்துடா.. இன்னும் வேகமா..” என்று இன்பத்தில் பிதற்றுவதும் கேட்டது. எனக்கு உடம்பெல்லாம் மின்சாரம் பாய்ந்துக்கொண்டு இருந்தது. இரண்டு மூன்று நிமிடங்கள் கேட்ட ஓழ் சத்தம் திடீரென்று நின்றது.
“சரி! நீ திரும்பி இந்த மேஜைய பிடிச்சுக்கிட்டு குனிஞ்சுக் காட்டு..” என்று அந்த ஆணின் குரல் சொல்ல, நான் நிஜமாகவே வாய் அடைத்து போனேன். ஏன் என்றால் அந்த குரலுக்கு சொந்தக்காரன், ராஜாராமன்!
‘என்ன இது! இந்த அலமேலு டீச்சர் இப்படி தன்னோட மகன் வயசு இருக்கிற பையன்.. அதுவும் இந்த பொறுக்கி ராஜாராமனோட இப்படி.. …ச்சே!’ என்று சிறிது கோபம் தோன்றியது. உள்ளே ஆள் அரவம் கேட்டது. ‘அலமேலு தான் எழுந்து தன்னுடைய டிக்கியை அவனுக்கு காட்டிக்கொண்டு குனிகிறாள் போல’ என்று நான் நினைத்துக்கொண்டேன்.
“உனக்கு அந்த ராணியைப் பார்த்துலிருந்து, குண்டி பையித்தியம் புடிச்சுப்போச்சு..!” என்று அலமேலு சொல்லி லேசாக சிரித்துக்கொண்டாள். என்னுடைய பெயர் அடிபட நான் ஆடிப்போய்விட்டேன். ‘இவங்க ‘போடும்’ போது எதுக்கு என்னோட பெயர் அடி படுது..’ என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.
“ஆமா! அந்த ராணி மட்டும் இப்படி குனிஞ்சு காட்டினா..வாவ்.. எப்படி இருக்கும் தெரியுமா..” என்று சொன்ன ராஜாராமனின் குரல் ஏக்கமும், லஜ்ஜையும் நடனமாடின. என்னுடைய பெயர் அடிபட அடிபட, என் பெண்மைக்குள் தீ மூண்டது. எனது தொடைகளை இறுக்கிக்கொண்டேன்.
“சரி சரி! ரொம்ப கற்பனை பண்ணாதே.. சீக்கிரமா குத்து.. நேரம் ஆகுது..” என்று அலமேலு துரித படுத்த, மீண்டும், “சடார்.. சடார்.. சலக்… சலக்.. சடார்.. சலக்..” என்ற ஓசை அந்த இடத்தை நிறைத்தது. “ஆஆஆ.. ஹாங்.. ஹாங்.. ஹாங்.. ஆஆஆஆஆ.. ஹாங்.. ஹாங்..” என்று அலமேலு இன்ப வேதனையில் துடித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
“ராணி… ராணி.. ராணீஈஈஈஈஈஈஈஈ..” என்று என் பெயரை சொல்லிக்கொண்டே ராஜாராமன், அலமேலுவை இடி இடி என்று இடித்துக்கொண்டு இருந்தான். சுமார் மூன்று நான்கு நிமிடங்களுக்கு பிறகு, “ஆஆஆஆஆஆஆஆ..” என்று ராஜாராமனின் அலறல் கேட்டது. அவர்களது ஆட்டத்தின் ஓசையும் நின்றது.
அந்நேரத்திற்கெல்லாம், என்னுடைய பேண்டி தொப்பலாக எனது காம ரசத்தில் நனைந்து விட்டிருந்தது.
சிறிது வினாடிகளுக்கு பிறகு, “ஏய்! இந்தா.. பின்னாடி இந்த கொக்கியை மாட்டு..” என்றாள் அலமேலு. பின்னர், “அது சரி.. உன்னோட காரை எங்க விட்டு வச்சு இருக்க..” என்றாள்.
“முன்னாடி தான் இருக்கு…”
“யாரும் இருக்க மாட்டாங்க இல்ல..”
“ஊஹ¥ம்.. நான் தான் நம்ம வாட்சு மேனை கேட்டில காவலுக்கு போட்டு இருக்கேனே.. நீங்க ஒன்னும் பயப்பட வேணாம்..அந்த ராணி தான் ஏதோ லேபில வேலைப் பார்த்துக்கிட்டு இருக்காளாம்..இந்த பக்கம் யாரும் வரமாட்டாங்க.. பயப்பட வேணாம்..
“அது இல்லை..எனக்கு அவனை நினைச்சா தான் பயமா இருக்கு..”
“அவன் வாயே திறக்க மாட்டான்.. அதான் பணம் கொடுத்து இருக்கேன் இல்ல.. அப்படியே அவன் வாய திறந்தா, அடுத்த நிமிஷம் அவனுக்கு வாய்க்கரிசி தான்!.. அதை விடுங்க.. இங்க நான் தான் ‘போடறேன்’னு அவனுக்கு தெரியும்.. ஆனா யாரை போடறேன்னு அவனுக்கு தெரியாது.. நீங்க கவலைப்படவே வேணாம்..” என்றான் ராஜாராமன்.
‘கேட்ட வரைக்கு போதும்..’ என்று நினைத்த நான் அவசர அவசரமாக நான் லேப் பக்கம் சென்றேன். பின்னர் அந்த பக்கத்தில் இருந்து போவது போல, எனது வண்டியை தள்ளிக்கொண்டு சென்றேன். அதற்கு பிறகு நான் எனது வண்டியை கிளப்பிக்கொண்டு சென்றேன்.
வழி நெடுக்க, நான் கேட்ட வசங்களே என் மனதில் வளைய வளைய வந்தன. ‘இந்த அலமேலு டீச்சரா இப்படி! அதுவும் அந்த பொறுக்கியோடு..!! போதாததுக்கு அந்த பொறுக்கிக்கு நான் வேறு வேணுமா..? Bastard!’ என்று உள்ளுக்குள் கருவிக்கொண்டே வீடு அடைந்தேன். வீட்டை அடைந்ததும், வீட்டு வேலைகளில் என் மனம் சென்றதால், மேற்கொண்டு எதுவும் நினைக்கவில்லை. Kundi Tamil Kama Stories
– தொடரும்