தடம் மாறிய பூவை – 3 (Thadam Maariya Poovai 3)

This story is part of the தடம் மாறிய பூவை series

    ஹாய் பிரிண்ட்ஸ் என்னோட ஈமெயில் க்கு நிறையபேர் மெசேஜ் பன்னிருந்திங்க சோ அதேநாள என்னால எல்லாருக்கும் மெசேஜ் பண்ண முடில பிரியா இருக்கும்போது நா கண்டிப்பா ரிப்ளை பண்றேன் பிரெண்ட்ஸ். ஓகே. ஓகே கதைக்கு போலாம் வாங்க இதுவரை என்ன சொல்லிருந்தேன்.

    மியூசிக்கல் கடைல அந்த கடை காரர் அந்த மாதிரி வீடியோ வை போட்டு குடுத்து என்ன மடக்க ட்ரை பண்ணினாரு ஆனா நா சண்டை போட்டு விட்டு வந்தேன். அதுக்கு பிறகும் ஒரு நாள் அந்த மாதிரி வீடியோ போட்டு குடுத்தாரு அப்போ என்ன நடந்துருக்கும் அப்டினு சொல்லி முடிச்சேன். சரி இனி இந்த தொடர்க்கு போகலாம் என்ன நடந்துருக்கும் நீங்கலே ஒரு முடிவு பன்னிருப்பிங்க வாங்க பாக்கல்லாம்.

    முதல் நாள் நானே சண்டை போட்டு விட்டு வீட்டுக்கு வர கொஞ்சநாளா எனக்கு அதே நியாபகம் தான். இரவில்.

    அந்த நினைப்பில் அப்டியே பாட்டு கேட்டு கொண்டே நான் தூங்கிருவேன்.

    திரும்ப அந்த படம் பார்க்க ஆவலாய் இருக்க அந்த படம் கிடைக்க வாய்ப்பே இல்லை எனக்கு காலேஜ்ல பொண்ணுங்க வச்சிருப்பாளுக இங்க வீட்டுல எப்டி கிடைக்கும் சோ எங்கு திரும்ப எப்படி அந்த படத்தை போய் நா கேக்கமுடியும் சண்டை வேற போட்டுட்டேன் சோ இப்டிய மனசுக்குள்ள நினைத்து கொண்டிருக்க நான். ஏப்போதும் போல நான் என்ன பண்னேன் திரும்பவும் பாடல் பதிய கடைக்கு சென்றேன்.

    அவர் என்னை பார்த்ததும் எப்போதும் போல இல்லாமல் கொஞ்சம் வித்தியாசமாக புதுசா வந்த ஆளை போல நடத்தினார் என்னமா என்ன வேணும் சொல்லு . அப்டினு.

    என் மனசுக்குள் உள்ளதை அப்டியே மறைத்து விட்டு அப்டியே வெளியே நடித்து கொண்டு பேச.
    அவரும் பேசி கொண்டிருந்தார். இந்த நேரத்தில் திருநங்கை ஒருத்தி இங்க வர அவரை பார்த்து அவள் வழிவதும் கொழைவதும் போல இருந்தால் பார்க்க பொண்ணு மாதிரி தான் இருந்தா திருநங்கை மாதிரி தெரியவேஇல்லை. அவள் கடையின் நடுவில் நிற்க நான் கடையின் வலது புற ஓரத்தில் நின்று என் மொபைலை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். அப்போது அவர்கள் பேசிக்கொண்டிருப்பது என் காதில் விழ கேட்டுக்கொண்டிருந்தேன்.

    கடைக்காரர்: என்னமா புதுசா வர ஏரியாவுக்கு புதுசா நீ இந்த ஏரியாவுல நா பார்த்ததேயில்லை.
    திருநங்கை: இல்லை நா அடிக்கடி வருவேன் பக்கத்து தெரு வர வருவேன் இங்க இப்போதான் வரேன். அப்டினா.
    கடைக்காரர்: அது சரி உனக்கு ஏந்த ஊரு.

    திருநங்கை: அவளது ஊரை சொன்னால் ( ஊரு வேணாம் நா சொல்ல மாட்டேன்).
    கடைக்காரர்: அப்டியே பேச்சி கொடுத்து கொண்டு அவளின் முலைய (சிறிய முலைய) அமுக்கி விட்டார்.
    திருநங்கை: அட கண்ணு வச்சிரத்திய அப்பறோம் முலை வளராது இப்பதான் நா ஊசி போட்டுடு இருக்கேன் அப்டினா.

    கடைக்காரர்: அவளுக்கு 5 ருபாய எடுத்து அவளிடம் கொடுத்து கொண்டே என்னை பார்க்க. திருநங்கை ம் என்னை பார்த்துவிட்டால்.

    திருநங்கை: அட ஒரு பொண்ணு இருக்கும் போதேவா இப்டிலாம் பன்விங்க அப்டினா.

    கடைக்காரர்: இல்ல இந்த பொண்ணு இன்னும் வயசுக்கு வந்த மாதிரி தெரிலஇதலாம் பார்த்தா வாச்சும் வருவாளா அப்படி னுதான் பண்ணேன் அப்டின்னாரு.

    திருநங்கை: அது சரி இந்த பொண்ணுக்கா ஒன்னும் தெரில அப்டிங்கிறீங்க பாக்க அப்டி தெரிலய, ஒரு ஊரையே வச்சிருக்குற ஆள் மாதிரிலா தெரியுது அப்டினா.

    கடைக்காரர்: அப்டிலாம் இல்ல ஒரு படத்தையே முழுசா பாக்க மாட்டா அப்டின்னாரு. சத்தம் இல்லாமல்.
    அதுவும் என் காதில் விழ நான் முறைத்து பார்த்து விட்டு நான் கிளம்புறேன் அப்டினு. வெளிய வர போக திருநங்கை வழி மறித்து என்னிடம் பேசினால்.

    இதோ பாருமா நா சொல்றேன் அப்டினு நினைக்காத இந்த வயசுல அப்டிலாம் இல்லாம இருந்தா தான் தப்பு இப்டிலாம் ஆசை இல்லாம எனக்கு இல்ல. அந்த மாரி படம்லாம் பாக்க பிடிக்காது அப்டினு உன் மனச தொட்டு சொல்லு எண்ட அப்டினு சொல்லுச்சு.

    நா அப்படியே ஆடி போய்ட்டேன்.
    கடைக்காரர் ஒன்னும் தெரியாததுபோல அங்கு தூரத்தில் தள்ளி நின்று கொண்டிருந்தார்.
    நா அப்டிலாம் ஏதும் இல்ல அப்டினேன்.

    திருநங்கை: சும்மா சொல்லாத நமக்கும் ஆசை இருக்கும் வெளிய காட்டிக்க மாடோம் அவ்ளோதான். சரி.
    உண்ட நா ஒன்னு சொல்றேன் கேளு நமக்கு பிடிச்சா மனசுக்கு சரினு பட்டுச்சா ஓகேனு சொல்லிரனும் இல்லாட்டி அதே நினைப்புல கஷ்ட பட்டுடு தான் இருக்கனும் அப்டினா.

    இந்த நேரத்துக்குள் கடைக்காரர் பாடலை ஏற்றியாச்சு நீ போய்ட்டு வா அப்டின்னாரு நானும் அதை வாங்கி கொண்டு வீட்டிற்கு வந்து விட்டேன்.

    இரவு பாடலை கேட்டு கொண்டே நான் இருக்க கடையில் நடந்த நிகழ்ச்சி தான் நினைவுக்கு வந்தது.
    என் மனதில் கடைக்காரரோ. என் கண்ணில் நிற்க அவர் என் மனதில் இடம் பிடித்து கொண்டிருந்தார் இந்த நேரம். . அவர் என் உடம்பு சுகத்துக்கு சரி வருவாரா என தோன்ற என் முன்னாள் தோழி வீட்டிற்கு வந்தால்

    அப்போது.

    அவள் என் அந்தரங்கம் எல்லாம் அறிந்தவள் ஒரு சமயம் இருவரும் ஹாஸ்டலில் ஒண்ணா கூட இருந்திருக்கிறோம்.
    (எனக்கு சீனியர் தான் அவள்)

    அவளிடம் என் எண்ணத்தை முழுதும் சொல்ல அவள் என்னிடம் சொன்னால்.

    உனக்கு எப்போ கல்யாணம் ஆகுதோ அது வர நீ நிறையா டைம் செக்ஸ் வச்சிக்காதே உன்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடில வச்சுத்தான் ஆகணும் அப்டினா மாசத்துல ரெண்டு டைம் வெச்சிக்கோ அப்டின்னா. அவர் கூட தான் பண்ணனும் அப்டினு அவசியம் இல்ல உன் மனசுக்கு என்ன தோணுதோ அதை செய் அப்டினுட்டு போய்டா.
    எனக்கு குழப்பம் ஆக இருக்க வந்தவளை கூட சரியாய் கவனிக்காமல் அப்டி, இப்டி பேசி வழியனுப்பி வைத்தேன்.

    சரி அவள் வந்த விசயத்த சொல்ரென்.

    எனக்கு இன்னும் ரெண்டு நாலுல வேலை கன்பார்ம் ஆயிருக்கு அப்டினு சொல்லிட்டு அப்பாய்ன்மெண்ட் பார்ம்மை கொடுத்து விட்டு சென்றால். நான் காலேஜ் முடிச்சி கொஞ்ச நாள்தான் இருக்கும் இப்போதான் வேலை கன்பார்ம் ஆயிருக்கு.

    என்ன வேலைனா அது ஒரு பைனான்சியல் கம்பேனில வேலை என் தோழி பார்க்கும் அதே இடத்தில தான்.
    என்ன வேலை அங்க தங்கி பார்க்கணும் அப்பறோம் சாப்பாடு எல்லாம் குடுத்துருவாங்க.
    வீட்டு சூழ்நிலை போய்த்தான் ஆகணும்.

    ((காலப்போக்கில் என் அப்பா, அம்மா காலமாகி போக நான், தம்பி மட்டும் சித்தப்பா வீட்டில் தங்கி இருந்தோம் அக்கா அத்தானுடன் தனியாக வேறு ஊரில் இருந்தால் அப்போதான் இந்த வேலை எனக்கு கிடைத்தது.

    என்னதான் கதை ஏழுதினாலும் செக்ஸ் ஸ்டோரி பேஜ்ல எல்லா விஷயத்தையும் சொன்னா அப்பறோம் ரசனை இருக்காது அதுக்குத்தான்.

    அப்பா, அம்மா காலம் ஆன விஷயத்த சொல்லல நான் காலேஜ் முடிக்கும் முன்பே காலம் ஆய்டாங்க. ))
    மீதியை அடுத்த பகுதியில் சொல்கிறேன்.

    அதுவரை உங்களிடம் இருந்து விடை பெறுவது
    உங்கள் அபிமான தோழி
    நந்திதா & நந்தினி.

    Leave a Comment