This story is part of the எதிர் வீட்டு நிலவு series
முகத்தை கவிழ்த்து கீழே பார்த்தாள் பிரியா. தன் குட்டி முலைகளின் மெல்லிய கோடு தெரிவதை கவனித்து ரகசிய புன்னகையுடன் மேலே நிமிர்ந்தாள். என் கண்களைப் பார்த்தாள். அவள் கண்களில் மெலிதான வெட்கம் தெரிந்தது. நான் சிரித்தேன்.
”நல்லாருக்கா?” நாக்கை சுழற்றியபடி கேட்டாள்.
”சூப்பரா இருக்கு ” அவள் முலை பிளவை ரசித்த சிலிர்ப்பில் சொன்னேன்.
”எதை சொல்றீங்க?”
”ஏய் செயினுப்பா..”
”அது.. அந்த பயம் இருக்கட்டும். வேற எதையும் பாக்க கூடாது ”
“அப்படியா?”
“ம்ம்..”
” சரி.. ஆனா பாக்க.. வேற என்ன இருக்கு?”
”ஏன் இல்ல?” சிரிப்புடன் கேட்டு இன்னொரு கையால் என் கையில் செல்லமாக அடித்தாள். பின்
” இது என் பிரெண்டு.. என் பர்த்டேக்கு கிப்ட் பண்ண செயின்” என்றாள்.
”கோல்டா?”
”பாத்தா தெரியலையாக்கும். கவரிங் மாதிரியா தெரியுது? ”
”தங்கத்துக்கும் கவரிங்க்கும் எங்கப்பா வித்தியாசம் தெரியுது. கைல தொட்டு பாத்தாதான் தெரியும் ”
”தொட்டு பாக்கனுமா?”
”ம்ம்”
”எதை?”
”செயினப்பா..”
“அதான பாத்தேன்”
அவள் காயை பிடித்து நசுக்க வேண்டும் போலிருந்தது. என்னை கட்டுப் படுத்திக் கொண்டேன்.
” ஏன் நீ தப்பு தப்பாவே யோசிக்கற பிரியா? ”
”யாரு.. நானு தப்பு தப்பா யோசிக்கறேன்?”
” ம்ம்..”
“உங்களை….” என் கையில் கிள்ள வந்தாள். அவள் கையை பிடித்தேன்.
” சரி விடு. எந்த பிரெண்டு கிப்ட் பண்ணது?”
”உங்களுக்கு தெரியாது”
”ஆனா.. கேர்ள்ஸ் கெடையாது. பாய் பிரெண்டுதான?”
”ஐய.. பாய் பிரெண்டல்லாம் இல்ல. என் க்ளோஸ் பிரெண்டு. அவ எனக்கு ரொம்ப க்ளோஸ்”
”நம்பிட்டேன்”
”நம்பலேன்னா போங்க” கையை பின்னால் இழுத்து என்னிடமிருந்து விடுவித்துக் கொண்டாள்.
நான் தெருவைப் பார்த்து விட்டு மீண்டும் அவளை பார்த்தேன்.
”பசங்க மனசு பொண்ணுகளுக்கு வராதுப்பா.. ஆட்டின் டாலர் போட்ட இந்த செயின ஒரு பொண்ணு கிப்ட் பண்ணானு நீ சொல்லிக்கலாம். ஆனா நம்பறதுக்கு நான் ஒண்ணும் பாப்பா இல்ல”
”ஹே.. பெரிய இவரா?” மீண்டும் என் கையில் அடித்தாள். அவளுக்கு அப்படி அடிப்பது மிகவும் பிடித்திருக்க வேண்டும்.
“எவரா ?”
“ஹே..” நெளிந்தாள். முகத்தை திருப்பி தெருவைப் பார்த்தாள்.
”பேரு என்ன ?” நான் கேட்டேன்.
”யாரு பேரு?” என்னைப் பார்த்தாள்.
”உன் ஆளு பேரு? ”
” சே.. இல்லப்பா…” நாக்கை சுழட்டியபடி பின்னால் திரும்பி தன் வீட்டு ஜன்னலை பார்த்தாள். பின் என்னைப் பார்த்து மெல்ல சொன்னாள்.
”நைட் மெசேஜ் பண்றேன்”
”என்னது?”
”என் ஆளு பேரு”
”ஏன்.. இப்ப சொன்னா என்ன?”
”நோ.. எங்கம்மாக்கு பாம்பு காது. ஆல்ரெடி என் மேல செம டவுட்ல இருக்கு.. ஸோ..”
”வெவரம்தான்”
அவள் ஓரிடத்தில் நிற்காமல் ஆடி ஆடி அசைந்து நகர்ந்தபடியே பேசினாள். அவள் அசைவுகளின்போது உண்டாகும் அவள் உடலின் மெல்லிய அதிர்வுகளை ரசித்தபடியே நானும் பேசினேன்.. !!
அவள்அம்மா உள்ளிருந்து அவளை சாப்பிட அழைத்தாள்.
“பிரியா.. நேரமாகுது. சாப்பிட்டு படு வா”
”வரேன்” எனக் கத்தி விட்டு என்னிடம் சொன்னாள்.
”ஓகே ண்ணா அந்த கொரங்கு கூப்பிடுது. நீங்க இனிமேதான் குக் பண்ணனுமா?”
”டிபன்தான.. பத்து நிமிசத்துல ரெடியாகிரும்”
”என்ன செய்வீங்க?”
”எல்லாமே இருக்கு. பட் நான் ரெண்டு தோசை ஊத்திப்பேன்”
”போதுமா?”
”ம்ம்.. கூட ரெண்டு பழம் சாப்பிடுவேன்”
”என்ன பழம்? ”
”வாழைப் பழம்”
”இருக்கா?”
”பிரிட்ஜ்ல இருக்கு ”
”எனக்கொன்னு தரது”
”தாராளமா. இரு”
உள்ளே திரும்பி கிச்சன் போய் ப்ரிட்ஜில் இருந்து பழம் எடுத்து திரும்ப பிரியா உள்ளே வந்து என் பக்கத்தில் நின்றிருந்தாள். ப்ரிட்ஜை சாத்தினேன்.
“நீயே வந்துட்டியா?”
”ரெண்டுதான் இருக்கா?”
”பரவால.. ஒன்னு நீ சாப்பிட்டுக்க” நீட்டினேன்.
”தேங்க்ஸ்” வாங்கினாள். ”நல்லா பெருசு”
”என்ன?”
”பழம் . இது ஒன்னு சாப்பிட்டாலே போதும். எனக்கு வயிறு புல்லாகிரும்”
”இன்னொன்னும் வேணுமா?”
”நோ நோ.. இது ஒன்னு போதும். இதுலயே பாதி அம்மாக்கு குடுத்துருவேன்”
“என்ன பொண்ணு நீ?”
”ஏன்?”
”என்னோட பழத்த நான் உனக்கு குடுத்தா நீ அத உன் அம்மாக்கு தரேன்ற?”
சட்டென்று என் இடது தோள் சப்பையில் அடித்தாள்.
”அலோ.. என்ன டபுள் மீனிங்கா?”
”ஏய்.. இல்ல..” சிரித்தேன்.
”கொன்றுவேன். நான் சின்ன பொண்ணு.. என் கிட்ட தப்பால்லாம் பேசக் கூடாது ”
”யாரு.. நீ சின்னப் பொண்ணு?”
“ஆமா..”
“சரிதான்..” அவள் இள மார்பை பார்த்தேன்.
“அதுக்கு.. எங்க பாக்கறீங்க?” என்று என் கையில் அடித்தாள்.
“ஹேய்.. என்னை உனக்கு அவ்ளோ புடிச்சிருக்கா?”
“ஏன்.. ??”
“என்னை அடிச்சிட்டே இருக்க.. ?”
“ஆமா. அடிச்சா புடிச்சிருக்குனு அர்த்தமா?”
“ம்ம்.. நமக்கு புடிச்சவங்களை ஏதாவது ஒரு வகைல டச் பண்ணிட்டே இருப்போம்”
“ஹோ.. அப்ப..”
“கரெக்ட்” என்றேன்.
”என்ன கரெக்ட்?”
‘”அது சரி. ஆனா சின்ன பொண்ணுக்கு இது டபுள் மீனிங்னு எப்படி தெரியும்?”
”தெர்ர்ரியும்..”
இவ்வளவு நேரம் அடக்கி வாசித்துக் கொண்டிருந்த நான் இப்போது சட்டென அவள் கன்னத்தை பிடித்து கிள்ளினேன். அவள் கன்னம் பன்னு மாதிரி இருந்தது. ஆனால் கெட்டியாக இருந்தது.
”செம்ம வாலுதான்..”
”ஆஆஆ..” சிணுங்கி பின்னால் நகர்ந்து போய் நின்றாள். இடது கையால் கன்னத்தை தடவியபடி என்னை முறைத்தாள்.
”எதையோ நெனைச்சிட்டு என் கன்னத்தை கிள்ற மாதிரி இருக்கு”
“எதையோவா?”
”ஆமா. ” என்று மீண்டும் நெருங்கி என் கையில் பட்டென்று அடித்தாள். ”நான் சின்ன பொண்ணு”
”அதனாலதான் கன்னத்துல கிள்ளினேன்”
”இல்லேன்னா?”
”என்ன இல்லேன்னா?”
”பெரிய பொண்ணா இருந்தா?”
”பின்னால கிள்ளிருப்பேன்”
”டிக்கிலயா?” கேட்டு விட்டு சட்டென நாக்கை கடித்துக் கொண்டாள்.
”ஹா ஹா.. ஆமா.. உன் டிக்கில கிள்ளியிருப்பேன்”
” ச்சீ.. மோசமான ஆளுப்பா.. ஓகே பை.. இதுக்கு மேல நா போகலேன்னா அந்த கும்கி யானை என்னை பந்தாடிரும்.”
”ஓகே பை”
திரும்பினாள். சட்டென்று நின்றாள். கழுத்தை வளைத்து என்னை சைடு பார்வை பார்த்தாள்.
”அப்றம்.. எத்தனை மணிக்கு சாட்ல வருவீங்க?”
”ஏன்?”
”சொன்னேனே.. என் ஆளு பத்தி பேசறேனு..”
”ஓ.. ஆமால்ல. நீ எத்தனை மணிவரை முழிச்சிருப்ப?”
”அது சொல்ல முடியாது. உங்க டைம் சொல்லுங்க ”
”டிபன் செஞ்சு சாப்பிட்டா அப்றம் நான் ப்ரீதான்..”
”ஓகே. டென் ஓ கிளாக் ஆன்லைன் வாங்க.. ஓகேவா?”
”ஓகே ” மீண்டும் அவள் கன்னத்தை கிள்ளினேன். ”அழகு பொண்ணு”
”ஆஆ.. வலிக்குது. ” என் கையை தட்டி விட்டாள்.
“ஸாரி ”
“இட்ஸ் ஓகே. ”
“அதிர்ஷ்டக்காரன்.”
“நீங்களா?”
“சே.. உன் ஆளு.”
“ஏன்.. ??”
“இந்த அழகு குட்டியை தொட்டு பேசுவானே.”
“நீங்க கூடத்தான் என்னை தொடுறீங்க..”
“நான்.. சும்மா.. லைட்டா…”
”ஓகே பை..” உடனே திரும்பி வெளியே ஓடிப் போனாள்.
எனக்கு ஆண்மை சிலிர்த்திருந்தது. ஆனால் தனித்திருந்தது.. !!
நான் ப்ரிட்ஜில் இருந்த மாவை வெளியே எடுத்து வைத்து கொஞ்சம் தண்ணீர் ஊற்றி கலக்கினேன். ஐந்து நிமிடம் கழித்து சிலிண்டரை ஆன் செய்து அடுப்பை பற்ற வைத்து தோசைக் கல்லை எடுத்து அடுப்பில் வைத்தேன். கல் சூடானது.
“ஹாய்” பின்னால் குரல் கேட்டது.
திரும்பி பார்த்தேன். பிரியா கையில் ஒரு கிண்ணத்துடன் உள்ளே வந்தாள்.
“ஹாய்.. வா. என்னது?”
“சட்னி.. அம்மா குடுத்து விட்டாங்க”
“நீ சொன்னியா?”
“ம்ம்..” அருகில் வந்து என்னிடம் கொடுத்தாள். வாங்கி வைத்தேன். அடுப்பை பார்த்தாள்.
“தோசை சுட தெரியுமா?”
“சுமாரா தெரியும்”
“நீங்க நல்லா சமைப்பிங்கனு அந்தக்கா சொல்லியிருக்காங்க”
“அப்படியா?”
“உங்க பாப்பாவுக்கு கூட நீங்க வெக்கற கொழம்பு ரொம்ப புடிக்குமாமே.. பாப்பா சொல்லியிருக்கா”
தோசைக் கல் சூடாகி ஆவி வந்தது. நான் எண்ணையை எடுத்து கல்லில் லேசாக தேய்த்தேன்.
“மாவு ஊத்தறிங்களா?”
“ம்ம்”
“வெய்ட்.. வெய்ட். நான் ஊத்தறேன்”
“ஓகே ”
மாவை எடுத்து மீண்டும் கலக்கி தோசைக் கல்லில் ஊற்றி வட்டமாக்கினாள். அவள் பின்னால் அவள் முதுகில் ஒட்டியபடி நெருக்கமாக நின்று அவள் செய்வதை பார்த்தேன்.
“ஓகேவா?”
“ம்ம்.. ஓகே”
“இது பிரியா சுட்ட தோசை. சூப்பரா இருக்கும்..”
“அப்படியா?”
“ஆமா..”
அவளின் இரு பக்க தோள்களிலும் என் கைகளை வைத்தேன். அவள் மெல்ல நகர்ந்து திரும்பினாள்.
“நான் போறேன்”
“தேங்க்ஸ்”
“சட்னி போதும்ல?”
“போதும்ப்பா..”
அவள் கன்னத்தை கிள்ளி எடுத்து வாயில் வைத்து முத்தமிட்டேன்.
“ஸ்வீட் கேர்ள்..”
“ம்ம்..” என் கைகளை விலக்கினாள்.
“ஓகே பை..” விலகி விடை பெற்று வெளியே ஓடினாள் பிரியா.. !!
-சொல்லுவேன்.. !!