எனது தாம்பத்தியம் – 1 (Enathu Thambathiyam)

This story is part of the எனது தாம்பத்தியம் series

மாதம் முழுதும் ஓய்விலா வேலை செய்வது சிறிது மனக்கஷ்டத்தை குடுத்தாலும் இது என்னுடைய சொந்த கம்பெனி என்பதில் பெருமிதம் அடங்கிருக்கிறது.

ஆம் நான் வினோத் அனைவரும் வினோ என்றே அழைப்பார்கள் 29 வயது இன்னும் திருமணம் ஆகவில்லை, பெங்களூர்யில் சொந்தமாக டிசைனிங் அண்ட் டெவெலப்பிங் சாப்ட்வேர் கம்பெனி வைத்து உள்ளேன்.

அம்மா, அப்பா, அண்ணன், அண்ணி, தங்கை, தங்கை கணவன் அனைவரும் அமெரிக்காவில் வசித்து வரிகிறார்கள்.

எத்தனையோ முறை என்னை அங்கே அழைத்தாலும் என்னுடுயா பிடிவாதத்தில் நான் உருவிக்கியா கம்பெனி -ஐ விட்டு செல்ல விருப்பம் இல்லை.

80 பேர் வரை என்க்கு கம்பெனி இல் பணி புரிகிறார்கள், நான் ceo வாக செயல்பட்டு வருகிறேன். எத்தனை பேர் எண் கம்பெனியில் வேலை பார்த்தாலும் எனக்கி கல்யாணம் ஆகாதது என்னுடுயா குடும்பத்தினர்க்கும் எனக்கும் வருத்தம் தான்.

3 வருடமாக வரிசையக போட்டி போட்டுகொண்டு பெண் தர முன் வந்தார்கள். Business business என்றே ஒதுங்கி வந்து விட்டேன். குடும்பத்தினர் போன் பேசும்போது இப்பகூட டேய் பொண்ணு ரெடி என்றே சொல்வார்கள்.

பொண்ணு வந்தா என்னால பிசினஸ்ஸில் கான்சென்டிராற் பண்ண முடியுமா என்ற தயக்கமே காரணம்.

என்னுடன் படித்த அனைவர்க்கும் திருமணம் ஆயிற்று, சில பேர் தவிர.
பென்ஸ் கார் பயணம், பெரிய பங்களா உறக்கம் சில நாட்களாக போர் அடிக்க தொடங்கியது.

காலை 10 மணிக்கு ஆபீஸ் சென்றாலும் இரவு 10 மணிக்கி மேல் work செய்வதலும் depression ஆக இருப்பதால் எங்காவது வெளில செல்லலாம் என்றே தோணியது.

எங்கு செல்லலாம் என்று யோசித்து கொண்டே இருக்கும் போதே ந்யபாகம் வந்தது கூட படித்த நண்பன் ஹரிக்கு சென்னையில் இரண்டு நாள் கழிட்ஜு திருமணம் நெறய தடவ போன் செய்தே கொன்றுவிட்டான்.

நான் வேலை பலு நிச்சயமாக வர முடியாது சாரி மச்சி என்று அவனிடம் கூறிவிட்டேன், இப்பொது எப்படி அங்க போவது என்றாலும் வேறு எங்கு சென்றாலும் தனியாக இருக்கனும் இங்கே சென்றால் மட்டுமே கொஞ்சமது பலய நண்பர்களுடன் ஜாலி ஆஹ் இருக்க முடியும்.

அடுத்த நாள் ஆபிஸ்யில் நான் வர மூன்று நாட்கள் ஆகும் சோ எதாவது இம்போர்ட்டண்ட் இருந்தால் மட்டும் கால் பண்ணுமாறு உதரவிட்டென்

வேலை முடித்துவிட்டு, வீடு வந்து சேந்து எனக்கு தேவையான உடமைகளை பேக் செய்து எடுத்து வைத்து விட்டேன்.

காலையில் எழுந்து டிரைவர் வேணாம் நானே டிரைவ் செய்து கொள்கிறேன் என்று கிளம்பினேன்.
காலை பயணம் பெங்களூரு டு சென்னை அழகான பாதை 5 மணி நேரத்தில் வரவேண்டிய சென்னைக்கு 8 மணி நேரம் நிப்பாட்டி நிப்பாட்டி வந்து சேந்தேன்.

Ecr இல் திருமணம் முதலில் காலேஜ்லமாட்ஸ் அனைவரும் வரவேற்றர்கள். அனைவரும் பேமிலி உடன் வந்து இருந்தார்கள்.

சிலர் மட்டுமே தனியே வந்து இருந்தார் என்னை போலவே. அனைவரும் ஓர் அளவுக்கு நல்லா போஸ்டிங்களா இருப்பதை அறிந்து கொண்டேன்.

பின்னர் மாப்பிளை ஹரி ஐ விசாரித்து விட்டு எனக்கு ஒதுக்கிய அறைக்கு சென்று ரெப்பிரேஷ் செய்தேன்.
மண்டபம் அருகிலே ஸ்டார் ஹோட்டல் அது சிறிது ஓய்வு எடுத்து விட்டு ரேசெப்டின் கலந்து கொள்வதற்காக சரியாக 8 மணிக்கு மண்டபம் வந்து அடைந்தேன்.

எனக்கு பின்னர் வந்த அணைத்து நண்பர்கள் அனைவரிடமும் சகஜமாக பேசினேன். பின்னர் மன மேடை சென்று மணமகளை வாழ்த்திவிட்டு வந்தோம்.

டைனிங் ஹால் சென்று உணவு உண்பதற்காக வருசியாக பேசி கொண்டே அமர்ந்து இருந்தோம்.
அப்போதுதான் எனக்கு நேர எதிரே ஒரு பெண் மலையாள சாயலுடன் அமர்ந்து இருந்தாள்.மிகவும் அழகா இருந்தாள்.

யார் என்று விசாரித்தேன் எண் நண்பன் ராம் ் மனைவி என்றதும் ஒரே ஷாக் ஆள் பாக்க குண்டா இருப்பான் சரியான சிடுமூஞ்சி இவனக்கு இப்படி மலையாள angel மாதிரி னு பொறாமை வேறு.

பாக்க அப்டியே actress நித்யா மேனன் மாதிரியே இருந்தாள் chubby face, குள்ளமான உடம்பு, அழகான கண்கள், கொலு கொழுன்னு உடம்பு சுடி அணிந்து சாப்பிட்டு எழுந்து பொய் விட்டாள்.

நான் எப்படிவது ராம் தேடி கண்டுபிடிச்சு இவளிடம் பேசிடணும்னு அவனை தேடினேன். அவன் சரக்கு அடித்து விட்டு மட்டையம்.

ஏமாற்றதுடன் எண் அரை சென்று அவளை நினைத்து கொண்டே இருந்தேன் அவள் முகம் என்னுள் வந்து வந்து போனது.

விடியற்காலை திருமணம் மண்டபம் சென்றதும் அவள் பட்டு புடவையுடன் அம்சமாக இருந்தாள், அவளை நான் சைட் அடித்து கொண்டு இருந்தாலும் அவள் கண்டுகொள்ளவில்லை.

ராமை தேடி கண்டு பிடித்தேன் ஆளே மாறிவிட்டான் உடம்பை சற்று குறைத்து கலர் இன்னும் ஏறி ஓகே என்றளவுக்கு இருந்தான்.

என்னை பத்து டேய் பாத்து எவ்ளோ வருஷம் ஆச்சு எண் கல்யாணம் கூப்பிட்டதுக்கு கூட நீ வரல என்றது ந்யபாகம் வந்தது ஆமாம் வேலை பழுவில் இவன் கல்யாணமும் செல்லவில்லை நாஒர்க்
இப்போது அட ஆமா இவன் கல்யாணத்துக்கு சென்று இருந்தால் இவன் மனைவி நமக்கு ஏதும் கிடைத்து இருப்பாளோ என்ற எண்ணமெல்லாம் ஓடிது.

சாரி மச்சன் இப்ப என்ன பண்ற எந்த ஊர்ல ஒர்க் பண்ற என்றதும் நான் பெங்களூர் tcs ல ஒர்க் பண்றேன் என்றான்.

அட நானும் அங்கதான் business பண்றேன் உனையே ஒரு தடவ கூட மீட் பண்ணது இல்லையே டா என்றான்.

ஆமாம் டா நா சாப்ட்வேர் அதுனால மீட் பன்னிருக்க மாட்டோம் நீ business பண்றது தெரியும் பிரண்ட்ஸ் சொல்லிர்கங்க எல்லாரும் என்றான்.

அவள் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும்போது அவள் மனைவி குறுக்கே வந்து போய் சாப்பிடுங்க எப்போ பாத்தாலும் கதைதான் என்றாள்.

அவளது குரலிலே நான் மயங்கியே போனேன் அவ்வளவு இனிமேயே.

ஹே தேவி மீட் my பிரண்ட் வினோத் ஹி is பிக் என்டேற்பறேனேர் என்று என்னய புகழ்ந்து தள்ளினான். நான் வச்ச கண் வாங்காமல் அவளை மட்டுமே அவ்வளவு நேரம் பாத்து கொண்டு இருந்தேன்.

அவளும் hello அண்ணா ஐம் தேவி என்றாள் நானும் அவளை நலம் விசாரித்து அவள் சிறிது பேசிலண்டு விடைபெற்று அங்கு இருந்து மறைந்தாள்.

இரண்டாவது நாள் பொழுதும் அப்டியே போனது apo அப்போ நண்பர்கள் சரக்கு enjoy செய்தார்கள் எனக்கி அதில் சுத்தமா விருப்பம் இல்லாமலே இருந்தேன்.

அப்போ பார் இல் கூட நான் சிறிது நேரம் இருந்துவிட்டு வெளில வந்து என்னுடைய தனிமையா தொடர்ந்தான்.

அப்போது ராம் அவன் மனைவி மற்ற இரு நண்பர்கள் அவருடைய மனைவி வந்து உள்ளாரா நுழையும் போது

டேய் வினோ நீ போகலையா உள்ள
இல்லடா நாட் இன்ட்ரெஸ்ட் என்றேன்.

வெளில இருந்தா காபிட்டரி ல உக்காந்து போன் பேசிவிட்டு அமைதியை கடல் அலைகளை ரசித்து கொண்டு இருந்தேன்.

சிறிது நேரம் கழித்து தேவி வந்தாள் கூடவே இன்னொரு நண்பன் விஷ்வா மனைவி ஷாலினியும் வந்தாள்.
ரெண்டு பேரும் எதோ தலைல அடித்து கொண்டு பேசிப்படியே என் எதிரே அமர்ந்தர்கள்.

என்ன அண்ணா நீங்க போகலையா.
இல்ல எனக்கு பழக்கம் இலங்கை.
பரவில்லை சூப்பர்.
ஏன்.
இல்ல இவுங்க கூட சேந்து நீங்கதான் பெஸ்ட் என்றாள்.

அவள் அப்டி சொன்னதும் என்னய என்னாலே நம்ப முடில. நம்மளையும் பொண்ணுக என்னமா நினைக்கிறங்க னு என்னுடைய ஏக்கம் தீர்த்தது.

கொஞ்சம் நேரம் அப்டியே summa பேசிக்கொண்டே இருந்தோம் நானும் ஷாலினியும் தேவியும் மாரி மாரி குலர்ஸ் போட்ட என் கண்ணால அவர்களின் அசைவுகளை ரசித்து கொண்டு இருந்தேன்.

என்ன அண்ணா உங்களுக்கு எப்போ கல்யாணம் எப்போ function வச்சு எங்கள இன்விடே பண்ண போறீங்க என்றாள்.

கண்டிப்பா சீக்கிரம் வச்சுடலாம்.
ஆமா வயசு கூடிட்டே போகும் நீங்களா பாத்து ஒரு நல்லா பொண்ண செலக்ட் பண்ணி விருந்து வைங்க என்றாள் அக்கறையோடு.

அவ்வப்போது நான் அவள் அங்கங்களை ரசிக்க தவற வில்லை.

ஏதாச்சும் ஆர்டர் பண்லாம் எவ்ளோ நேரம் சும்மா உக்காந்து இருக்கிறது என்றாள் உரிமைடு.

நானும் எனக்கு லிட்சி பிளவோயூர் ஐஸ்கிரீம் ஆர்டர் செய்தேன். அவர்கள் இருவரும் அதே ஆர்டர் செய்து சாப்பிட்டோம் மெது மெதுவாக.

ஓகே அண்ணா நாங்க கிளம்பிறோம் அதுக இப்போதைக்கு வரமாட்டாங்க நாங்க ரூம்ல போய் ரெஸ்ட் எடுக்குறோம் என்றாள் தேவி.
ஓகே எப்படி போவீங்க என்றேன்.
நடந்தே போய்டிவோம்.

வெயிட் ஒன் மினியட் என்று நானும் வரேன் சொல்லி என்னுடைய காரில் முன் பக்கம் தேவி அமர்ந்தாள் பின்னாடி ஷாலினி இருந்தாள்.

நான் மெதுவா அவளை சைட் அடித்து கொண்டே ரூம் வந்து இறக்கி விட்டு bye சொல்லி வந்தேன்.
திரும்ப திரும்ப எனக்கு அவளது நினைவு வந்து வந்து போனது இவளை மாதிரி அழகான கேர் எடுக்க கூடிய ஒரு பொண்ணை நம்ம எங்க தேடறது என்றே எண்ணியபடியே திரும்ப பார் வந்து வண்டிய பார்க்க செய்தேன்.

கம்பனிக்கு போன் செய்து அங்க என்ன நடந்து என்பதை திரும்ப கேட்டுக்கொண்டு பார் உள்ளாரா சென்று பாத்தேன்.

பாதி பேர் புல் லோட் எந்துருக்க கூட முடியாம இருந்தார்கள். அப்புடித்தான் ராமும் இருந்தான்.மற்றவர்கள் அவனை விட மோசமான கண்டின்ல இருந்தார்கள்.

நான் ராமை மெதுவா சாத்த படியே தூக்கி கார் பின்னாடி சீட்டில் உக்கார வைத்து பாத்தேன் அவன் தானாகவே சரி மச்சு நா பாத்துக்கிறேன் சொல்லி லாபக்குனு சீட்டின் அடில விழுந்தன்.

பின்பு நான் சரி செய்து வைத்து அவனை ஒழுங்கா படுக்க வைத்து வேகமா கார் எடுத்து நாங்க தங்கி இருந்தா ரிசார்ட்க்கு போய் அவனை விட்டேன்.

அவன் மனைவி தேவி தான் கதவை திறந்தாள். மெலித்தன நைட் டிரஸ் போட்டு மூட் எதியப்படியே கதவை திறந்து பாத்து தலையில் அடித்து கொண்டாள்.

சாரி அண்ணா உங்களுக்கு கஷ்டம் இவர் எப்போவுமே இப்படித்தான் வேணாம் சொன்னாலும் கேக்காம அங்கா போய் இப்ப பாருங்க சொல்றத கேக்கணும் சொல்லி அவளும் திட்டிக்கொண்டே இடது தோல் பிடித்து படுக்க வைத்தாள்.

பிடிக்கும் போது அவள் கைகள் என் கைகளில் உரசியத்தில் நான் அப்போவே காலி.
சிறிது நேரம் நீங்க டின்னெர் சாப்பிட்டீங்க இவர் என்ன சாப்பிடறேன் என்றெல்லாம் கேட்டாள்.

நான் இன்னும் சாப்பிடவில்லை இனிமேல்தான் நீங்க சாப்பிட்டீங்க என்றேன்.
தேவி னே கூப்பிடுங்க அண்ணா பரவில்லை என்றாள்.
ஓகே என்றேன்.

அண்ணா இனிமேல் இவர் சாப்பிட மாட்டார் நான் சாப்பிடவில்லை எனக்கு ஏதாச்சும் வாங்கி கொடுக்கமுடியுமா இப் யூ டோன்ட் மைண்ட் என்றாள்.
ஓகே நோ ப்ரோப்லேம் தேவி என்றேன்.

ஆமாம் அண்ணா இனிமேல் நான் டிரஸ் மாத்தி வரதுக்குள்ள லேட்டா ஆகிடும் நீங்க வாங்கி குடுத்தீங்க நா ஐ வில் மேனேஜ என்று மறுபடியும் கூறினாள்.

நான் அவ்வப்போது அவள் அங்கங்களை பாக்காமல் இருக்க முடியவில்லை கண்ட்ரோல் பண்ணிக்கொண்டே அந்த ரூமில் இருந்து வெளில வந்து cafe சென்றேன்.

கஃபே கிளோஸ் ஆகிருந்தது மணியும் பத்து மணி மேல் இருக்கும் அப்புறம் கார் எடுத்து சில வீதிகள் சுற்றி வேறு ஏதும் கிடைக்காதல் சாண்ட்வெஜ மட்டுமே இருந்தது.

எனக்கு ரெண்டும் அவளுக்கும் ரெண்டும் வாங்கி கொண்டு அவர்கள் ரூம் நோக்கி சென்றேன். அவள் தான் சொர்வோடு கதவை திறந்தாள்.

என்ன அண்ணா இவ்ளோ லேட்டா ஆகிட்டீங்கள் என்றாள்.
நான் நடந்ததஃய் கூறி புரிய வைத்தேன்.

ஓ சாரி அண்ணா.
இருக்கட்டும் தேவி.
நீங்க சாப்பிட்டீங்க.
இல்ல எனக்கும் பேக் வாங்கியிருக்கேன் என்றேன்.

அப்போ எங்க போறீங்க ingaye சாப்டரலம் வெயிட் பண்ணுங்க அப்டினு பாத்ரூம் சென்று வாஷ் பண்ணிட்ட வந்தாள்.

நான் மருக்காமல் மறுக்க மனம் இல்லாமல் ஓகே சொல்லி நானும் பாத்ரூம் சென்று ரெப்பிரேஷ் ஆகி இருந்தேன்.

உள்ளாரா அவள் இந்நேர்ஸ் சுடி எல்லாமே ஹங்கர்ல பாத்தோன எனக்கு ஜிவுனு ஆகிடுச்சு. சரி நண்பன் மனைவி தவறான காணோட்டோம்ல பாக்க வேணாம் மனத புரிய வைத்து வெளில வந்து சைர்ல அமர்ந்தான்.

அவளும் ஒரு சின்ன ஸ்டூல் எடுத்து என் அருகேவே அமர்ந்தாள். அவள் நைட் டிரஸ் ரொம்ப ஸ்லிம் சில்க்ய் அழகா அவளுக்கு எடுப்ப இருந்தது.

நான் அவளை கண்டுகொண்டேன் என்னை மறந்துகொண்டே அவள் அழகாய் ரசித்துக்கொண்டே சாப்பிட்டேன்.
அவள் சாப்பிடும் அழகே தனி சொல்வதற்கு வார்த்தை பத்தாது என்றுதான் சொல்லவேண்டும்.

அவள் அந்த சாண்ட்வெஜ வாயில் தீந்து சாப்பிட்டது எனக்கு கிளர்ச்சி உண்டு பண்ணி தூம்சம் பண்ணியது.
இவ்வளவும் நடந்து நண்பன் ராம் புல் பிளாட் படுத்து இருந்தான். எனக்கு அவனை பாக்க தோணவில்லை. மறுபடி தேவியை பாத்துக்கொண்டே சாப்பிட்டு முடித்தேன்.

-தொடரும்.

வாசகர்களே வான்மதி டீச்சர் கதைக்கு நீங்கள் குடுத்த ஆதரவ இந்த கதைக்கும் குடுக்க வேண்டும்.
இந்த கதை தொடரக எழுத திட்டமிட்டுள்ளேன்.

மேலும் சாட் கமெண்ட்ஸ் தொடர்பு கொள்ளுங்கள் [email protected] உங்கள ஆதரவ தாருங்கள்.

-நன்றி.