(மன்)மதனின் லீலைகள் – இலக்கியா 3
காவியா ப்ளீஸ் மிச்சம் இருக்குற ஆடையை கழட்டு என்று அவன் கேட்க்க அவள் வேண்டாம் போ வெக்கமா இருக்கு என்றாள். இதுக்கு மேல பொறுமை தாங்காமல் அவள் அருகில் சென்றான்.
திருச்சிஅருகே ஒரு அழகிய கிராமம். பெயர் நல்லூர். அது 2007ம் ஆண்டு. அவன் மதன். வசீகர முகம். நல்ல நிறம். ஒல்லி தேகம். வயது 19. அந்த வயதுக்கே உரிய குறும்பு கண்கள். அரும்பு மீசை.
அவன் பிறந்தது அங்குதான். நடுதர விவசாய குடும்பம். உள்ளூரில் படிக்க வசதியில்லாத காரணத்தால் தனது சித்தி வீட்டில் தங்கி திருச்சியில் ஆங்கில பள்ளியில் படிக்க வைத்தார் அவன் தந்தை. நன்றாகத்தான் படித்துவந்தான். அவன் தந்தை இறக்கும் வரை
காவியா ப்ளீஸ் மிச்சம் இருக்குற ஆடையை கழட்டு என்று அவன் கேட்க்க அவள் வேண்டாம் போ வெக்கமா இருக்கு என்றாள். இதுக்கு மேல பொறுமை தாங்காமல் அவள் அருகில் சென்றான்.
அவளை படம் வரைந்துகொடுக்க சொல்ல, அவளை அமர வைத்தேன், காற்று வீசியதில் அவள் தொப்புள் அழகாக தெரிந்தது. ஒரு பக்க முலையும் ஜாக்கெட்டில் தெரிந்தது. ஜிவென்று எனக்கு ஏறியது.
மகா அக்காவுக்கு சுமாரான முகம் தான். கருப்பாக இருப்பாள். விடுமுறைக்கு அவள் வீட்டுக்கு சென்று வருவான். அவள் என்னிடம் அன்பாக இருப்பாள்.