This story is part of the நான் அம்மா அக்கா series
நான் அம்மா அக்கா கதையின் இரண்டாவது பாகம் இது முதல் பாகம் படிக்காதவர்கள் அதை படித்துவிட்டு இதைபடித்தால் உங்களுக்கு கதை இன்னு நன்றாக புரியும் எனவே அதை படித்துவிட்டு வந்து இதை படிக்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன். இந்தகதை முழுக்க முழுக்க எனது கற்பனை கதைதான் இதில் வரம் கதாபாத்திரம் பெயர்கள் யாரையும் குறிப்பிட்டு சொல்லவில்லை.
எனக்கு இரவு முழுவதும் தூக்கமே வரவில்லை ஒரு பக்கம் மதியம் கெஸ்டவுசுல நடந்தது எனக்கு கஷ்டத்த கொடுத்தது இன்னொரு பக்கம் பேங்க் மேனேஜர் லோன் கிடைக்கிறது கஷ்டம்னு சொன்னதும் ஏ மனசுக்குள்ள ஓடிக்கிட்டே இருந்துச்சு.
நான் நைட்டு ரொம்ப நேரம் கழித்துதான் தூங்குனே அதனால நா காலையில ஏந்திரிக்க நேரமாகிடுச்சு நான் எழுந்து வரும்போது அப்பா office போயிருந்தாரு.
அம்மா : ஏன்டா முகில் இவ்வளவு நேரம் தூங்கிட்ட உடம்பு எதாவது சரியில்லையா.
நான் : இப்படி எல்லாம் இல்லமா நல்லாதான் இருக்கேன்.
அம்மா : உன்ன பாத்தா நல்லா இருக்கறது மாதிரி தெரியலையே என்னாச்சுடா.
நான் : உடம்பு எல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்குமா மனசுதான் சரியில்ல.
அம்மா : என்னடா நேத்து கெஸ்டவுசுல நடந்ததையே இன்னும் நெனச்சிட்டு இருக்கியா.
நான் : அதெல்லாம் இல்லமா.
அம்மா : அப்புறம் வேற என்ன.
நான் : அந்த பேங்கு மேனேஜர் லோன் கிடைக்கிறது கஷ்டமுனு சொல்லிட்டா அதுதான் என்ன பண்ணறதுனே தெரியலம்மா.
அம்மா : அதுக்கு போயா முஞ்ஜ சோகமா வச்சிருக்க அதெல்லாம் கெடச்சிடும்
நான் : என்ன சமாதானம் செய்ய எல்லாம் சொல்லாத.
அம்மா : மேனேஜர் கிருஷ்ணன் தனே அவர்கிட்ட நா பேசிக்கிரே நீ மொதல்ல பல்ல விளக்கிட்டு வந்து சாப்பிடுடா.
நா போய் பல்ல விளக்கிவிட்டு சாப்பிட்ட வந்தே மூனுபேரும் ஒன்னா உக்காந்து சாப்பிட்டோம் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சி அம்மா அவளோட போன எடுத்து மேனேஜருக்க போன போட்டா பக்கதுல நானும் அபியும் இருந்தோம். அம்மா போன லவுடுஸ்பீக்கர்ல போட்டா.
மேனேஜர் : சொல்லுடி மீனா என்ன விசையம்.
அம்மா : ஒன்னுமில்ல கிருஷ்ணா சார் முகிலுக்கு லோன் கிடைக்கிறது கஸ்டமுன்னு சொன்னீங்கலா அவே அதுவே நினச்சி பொழம்பிட்டு இருக்க அதுக்காகத்தா போன் பண்ணே.
மேனேஜர் : ஆமாண்டி மீனா அது கொஞ்சம் கஷ்டம்தா.
அம்மா : சார் நீங்க மனசு வச்சா கண்டிப்பா பண்ண முடியும் சார் நா இதுக்காக உங்கள ஸ்பெஷலா கவனிக்கிறேன்.
மேனேஜர் : பண்ண முடியும்தா ஆனா போன தடவ உங்க கம்மேனி லோனுக்கே நா ஓ பொண்ண கேட்டே நீ முடியாதுன்னு சொல்லிட்ட இந்த தடவ ஒனக்கு பதிலா ஓ பொண்ணு வரதா இருந்தா நா கண்டிப்பாக முடிச்சித்தரே.
அம்மா எதுவும் சொல்லாமல் என்னைப் பார்த்தால் எனக்கு இதற்கு என்ன சொல்லரதுனே தெரியாம அமைதியாக இருந்தே.
அம்மா : சார் நா யோசிச்சு சொல்லரேன்.
மேனேஜர் : சரி யோசிச்சே சொல்லு ஆனா ஓ பொண்ணு வந்தாத்தா லோன் கிடைக்கும் இல்லனா எதுவும் கிடைக்காது.
இப்படி சொல்லிவிட்டு மேனேஜர் போனை கட் செய்தார்.
அம்மா : என்னடா முகில் மேனேஜர் இப்படி சொல்லராரு நீ என்ன சொல்லர.
அம்மா இப்படி என்னிடம் கேட்டவுடன் எனக்கு என்ன சொல்லுவதே என்று தெரியவில்லை ஏ அக்கா கூட்டி கொடுக்கவும் எனக்கு மனசு இல்ல இன்னொரு பக்கம் அந்த லோன்தா என்னுடை எதிர்காலமே அதையும் விட்டுத்தர முடியாது எனக்கு குழப்பமாக இருந்தது.
அம்மா : என்னடா எதுவும் பேசாம அமைதியாவே இருக்க எதாவது சொல்லுடா.
நான் : எனக்கு என்ன சொல்லுரதுனே தெரியலம்மா இந்த லோன்தா ஏ எதிர்காலமே அதுக்காக ஏ அக்காவ எப்படி அவேகிட்ட அணுப்பமுடியும்.
அம்மா : இப்ப புரியுதா முகில் நா எப்படி இதுல வந்து மாட்டிக்கிடேன்னு.
அக்கா : முகில் பிஸ்னஸ்னா இப்படி ஒருசில அசெஸ்மென்ட் பண்ணித்தா ஆகனும்டா இல்லனா நம்ப பிஸ்னஸ் நல்லபடியா பண்ணவே முடியாதுடா.
எனக்கு இரட்டை மனமாக இருந்தது வாழ்க்கையா இல்லை தன்மானமா என்று முடிவெடுக்க முடியாமல் இருந்தேன்.
அம்மா : முகில் உனக்கு சம்மதம்னு சொன்னா நா மேனேஜருக்கு போன் பண்ணி ஓகேனு சொல்லிடுவே இல்ல வேணாம்முன்னா சொன்னாலும் சரிதா நீ என்ன முடிவேணும் எடுத்துக்க .
நான் : கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சு சொல்லரே.
எனக்கு மறுபடியும் அதே குழப்பம்தா ரொம்ப யோசிக்க யோசிக்க நம்ம அக்கா ஒன்னும் பத்தினி இல்லையே இதுக்கு முன்னாடி அப்பாவுக்காக செஞ்ச அதே காரியத்தைதா இப்ப எனக்காக செய்யப்போரனு ஏ மனசு ஏகிட்ட சொல்ல எனக்கு அதுதான் சரி எனபட்டது.
நான் : அம்மா
அம்மா : என்னடா யோசிச்சிட்டியா என்ன முடிவெடுத்துதிருக்க.
நான் : அம்மா மேனேஜருக்கு போன் பண்ணி அவரு கேட்டதுக்கு சரின்னு சொல்லிடுமா.
அம்மா : எனக்கு தெரியும் நீ இதுக்கு சரினுதா சொல்லுவேண்ணு, என்னடி அபி உனக்கு சம்மதம் தனே.
அக்கா : எனக்கு எந்த பிரச்சினையும் இல்லை எனக்கு முழு சம்மதம்.
அம்மா உடனடியாக மேனேஜருக்கு மறுபடியும் போன் செய்தால்.
மேனேஜர் : சொல்லுடி மீனா என்ன யோசிச்சிட்டிங்கலா.
அம்மா : உம் யோசிச்சிட்டோம்.
மேனேஜர் : என்ன முடிவெடுத்து இருக்கீங்க.
அம்மா : எல்லாம் நல்ல முடிவுதான்.
மேனேஜர் : அப்படியா ரொம்ப சந்தோஷம் எப்ப வச்சிக்கலாம்.
அம்மா : லோன் சேங்சன் ஆகி கையில வரட்டும் வந்ததும் வச்சிக்கலாம்.
மேனேஜர் : சரி அப்ப திங்கட்கிழமை காலையில பேங்குக்கு நீயும் ஓ பையனும் வந்திடுங்க நா மதியதுக்குள்ள லோனா சாங்சன் பண்ணி பணத்த கையில கொடுத்துரே.
அம்மா : சரி அப்போ திங்கட்கிழமை சாயந்திரம் கெஸ்டவுல எல்லாத்தையும் வச்சிக்கலம்.
மேனேஜர் : சந்தோஷம் அப்போ திங்கட்கிழமை பாக்கலாம்.
அம்மா : இன்னொரு முக்கியமான விசையம் இது நம்மலோட இருக்கட்டும் முகிலுக்கு தெரியவேண்டாம்.
மேனேஜர் : அவ்வளவு தானே நா எதுவும் சொல்லமாட்டேன்.
அம்மா போனை கட் செய்துவிட்டு என்னையும் அக்காவையையும் பார்த்து சிரித்தாள்.
நான் : ஏம்மா மேனேஜர் கிட்ட எனக்கு தெரிய கூடாதுனு சொன்ன.
அம்மா : எல்லாம் ஒரு காரணமாகத்தா.
எனக்கு திங்கட்கிழமை பணம் கெடச்சிடும்னு மேனேஜர் சொன்னது அளவுகடந்த சந்தோஷத்தை தந்தது.
அம்மா : என்ன பிஸ்னஸ் செய்ய போரேன்னு கேட்டா
நான் : மிட்டாய் கம்பேனி வைக்க போரேன்னு சொன்னே.
அம்மா : டேய் அதுக்காகவாட இவ்வளவு பெரிய அமோண்டு கேட்டிருக்க.
நான் : இல்லமா அதுகூடையே இன்னொன்னும் பண்ணலாம்னு இருக்கேன் (கொஞ்சம் இழுத்துக்கொண்டு சொன்னே)
அம்மா : நீ இழுக்கரதே சரியில்லையே வேற என்னடா பண்ணப்போர.
நான் : எனக்கு நிறைய மெடிக்கல் ரெப் பிரண்ஸ் இருக்காங்க அதனால நா நாப்கினும் காண்டமும் தயாரிக்கிற கம்பேனி ஆரம்பிக்கப்போரே.
அக்கா : சூப்பர்டா அம்மா இனிமேல் நம்ம அடிக்கடி மெடிக்கல்ல போய் காண்டம் வாங்க தேவையில்ல நம்ம கம்பேனியிலையே எடுத்துக்கலாம்.
அம்மா : டேய் நீ மெடிக்கல்ல ஓல்சேல்ல விக்கிரதவிட நா எனக்கு தெரிஞ்சவங்க கிட்ட ரீட்டேல்ல அதிகமா வித்துத்தரேன்.
நைட்டு அப்பா வீட்டிற்கு வந்தார் வந்ததும் என்னப்பாத்து என்ன முகில் காண்டம் கம்பேனி ஆரம்பிக்கப்போரியாமே ஓ அம்மா சொன்னானு கேக்க நான் ஆமாப்பா என்றேன் சரிடா ஆல்திபெஸ்ட் அப்புறம் மீனா நா கம்பேனி விசையா மிசினெரி வாங்க டெல்லி போரே வர ஒருவாரம் ஆகும்னு சொன்னாரு.
பணம் கிடைக்கப்போற சந்தோஷத்திலையே ரெண்டு நாளும் போனுச்சு அப்பாவும் டெல்லி கிளம்பிட்டாரு ஞாயிறு இரவு அன்று எனக்கு தூக்கமே வரவில்லை எப்போதும் விடியும் என்று அவளோடு இருந்தேன் ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஒரு மணிநேரம் போல தோன்றியது, திங்கட்கிழமை காலை விடிந்தது சீக்கிரமே எழுந்து குளித்து முடித்து விட்டு தயாரானேன். காலை சாப்பாடு சாப்பிட்டு விட்டு நானும் அம்மாவும் காரில் பேங்குக்கு கிளம்பினோம்.
பேங்கிற்க்கு 10 மணிக்கு எல்லாம் போய்விட்டோம் ஒருசில form feel செய்து விட்டு காத்துக் கொண்டிருந்தோம் ஒரு பனிரெண்டு மணியளவில் மேனேஜர் எங்களை அழைக்க அவரது அறைக்கு சொன்றோம் எதோ அவரது சொந்தக்காசை எடுத்துக் கொடுப்பது போல என்னிடம் அவரின் புகழை அழந்துவிட்டார், பன்னிரண்டு மணியளவில் என் செல்லுக்கு பணம் என் அக்கவுண்டுக்கு ஏறிய பெசேஜ் வந்தது.
மேனேஜர் : என்ன முகில் பணம் கிரிடிட் ஆச்சா.
நான் : உம் ஆச்சு சர் ரொம்ப தயங்ஸ் சார்.
மேனேஜர் என்னை வெளியில் போக சொல்லி என் அம்மாவிடம் கண்ணால் சைகையால் சொன்னார்.
அம்மா : டேய் முகில் நீ வெளியில போய் காரை திருப்பி நிருத்துடா அம்மா வந்திடரேன்.
நான் : சரிமா
எனக்கு எதுவும் தெரியாதது போல நான் வெளியில் சென்று காரை திரும்பி நிருத்திவிட்டு அம்மாவுக்காக காத்துக் கொண்டிருந்தேன் ஐந்து நிமிடம் கழித்து அம்மா வந்தால்.
நான் : என்னம்மா மேனேஜர் என்ன சொன்னா.
அம்மா : வேற என்ன மதியம் பேங்குக்கு லீவப்போட்டு கெஸ்டவுசுக்கு வந்திடரேன் ஓ பொண்ண ரெடியா இருக்க சொல்லுனு சொன்னா.
நான் : என்னம்மா இவே இப்படி நாக்க தொங்கப் போட்டு அழையிறா.
அம்மா : அவே அப்படித்தான்டா நீ வீட்டுக்கு கார விடுடா.
நான் வீட்டுக்கு காரை ஒட்ட அம்மா அக்காவிடம் வந்துக்கிட்டு இருக்கோம் வீட்ட பூட்டிவிட்டு வெளியில நில்லுனு போன் பண்ணி சொன்னால் அம்மா சொன்னது போலவே நாங்கள் போகும்போது எங்களுக்காக வீட்டுக்கு வெளியில் காத்துக்கிட்டு இருந்தா அக்கா, நாங்கள் போனோதும் காரின் பின்புறம் ஏறி உக்காந்தா.
அம்மா : முகில் கார கெஸ்டவுசுக்கு விடுடா அப்படியே போர வழியில எதாவது பூக்கடையில நிறுத்துடா.
நான் : சரி பூக்கடையில நிருத்தரேன்.
அம்மா சொன்னது போல வழியில் ஒரு பூக்கடையில வண்டியை நிறுத்தினேன் அம்மா இரண்டு ஐந்து மூலமாக பத்து முலம் பூவை வாங்கினால், பிறகு ஒரு ஹோட்டலில் ஆறு சிக்கன் பிரியாணி வங்கினோம், அடுத்து நாங்கள் அனைவரும் கெஸ்டவுசுக்கு வந்திறங்கினோம்.
நாங்கள் மூவரும் மேலே இருக்கும் ஒரு ரூமுக்கு போனோம் அங்க ஒரு பெரிய டிரஸ்சிங் டேபிள் இருந்தது அந்த டிரஸ்சிங் டேபிள் கபோடிலிருந்து நிறைய மேக்கப் செட்டை எடுத்து வெளியில் வைத்தால் அம்மா.
அம்மா : அபி இருடி நான் முதல்ல டிரஸ் சேஞ் பண்ணிட்டு வந்திடரேன்.
அந்த ரூமுக்கு உள்ள இன்னொரு ரூம் இருந்தது அதுக்குள்ள அம்மா போனாங்க ரெண்டு நிமிஷம் கழிச்சு அம்மா ஒரு லைட் புளூ கலர்ல சின்ன வெள்ளைக் கலர் பூ போட்ட நைட்டிய போடுக்கிட்டு வெளியில வந்தால்.
அம்மா : ஏய் அபி நா வந்துட்டே நீ போய் ரெடி ஆகிட்டுவாடி.
அடுத்து அபி அந்த ரூமுக்குள் போனால் அதற்குள் அம்மா அந்த கண்ணாடியின் முன்னாள் உட்கார்ந்து கொண்டு அவளுடைய கண்களுக்கு ஒரு காஜல் பென்சிலை எடுத்து அவள் கண்களுக்கு மை வைத்தால் அடுத்து மஸ்காரா எடுத்து அவளி இமைகளில் வைத்தால் அப்போது அந்த கதவை திறந்து கொண்டு அபி வெளியில் வந்தால், அபி வெறும் பாவாடை மற்றும் ஜாக்கெட் அணிந்திருந்தால்.
மேல் புடவை அணியவில்லை அதுவும் அந்த ஜாக்கெடும் அவளின் மொலைகளை பாதிதான் மறைத்திறுந்தது, பாவாடை அவளின் கெண்டை காலுக்கு மேலாக இருந்து.
அம்மா : என்னடி இப்படி வந்திருக்க மேல சேல எங்க.
அபி : எப்படியும் உள்ள போனதும் கலட்டதானே போரோம் அப்புறம் எதுக்குனு போடல
அம்மா : ம் சரியா போச்சு போ உள்ள போனதும் எல்லாத்தையும் தான் கழட்ட போர அதுக்குன அம்மணமாவே போகவேண்டியதுதானே.
அபி : சரி நான் தான் மேனேஜர் கூட படுக்கப்போறே அப்புறம் நீ ஏ மேக்கப் பண்ணிக்கிட்டு இருக்க.
அம்மா : இன்னை நீ மட்டும் இல்ல நானும் தான் படுக்கப்போறே.
அபி : என்னது நியுமா சொல்லவே இல்ல.
அபி அக்கா அதிர்ச்சியோட கேட்டா எனக்கும் அதே அதிர்ச்சிதான் ஒரு வேள மேனேஜர் இதத்தா தானிய சொல்லிருக்கனா சரியான ஆளுதா அவேனு மனசுக்குள்ளையே நினச்சிக்கிட்டே.
அபி : ஆஆ எனக்கு புரிஞ்சி போச்சு அம்மா ஆல்திபெஸ்ட்மா (கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சிடு சொன்னா அபி)
எதுக்கு அவ அப்படி சொன்னான்னு எனக்கு புரியவேயில்ல எது வேணா இருக்கட்டும் நமக்கென்னனு இருந்துட்டே.
அம்மா : புரிஞ்சிடுச்சா புரிஞ்சா சரிதா.
வெளியில் கார் சத்தம் கேட்டது அம்மாவும் நானும் வெளியில எட்டிப்பாத்தோம் மேனேஜரின் கார் எங்கள் கெஸ்டவுசுக்குள் வந்தது.
அம்மா : ஏய் அபி அந்த கிருஷ்ணா வந்துட்டான்டி சீக்கிரம் ரெடியாகுடி
அபி : சரிமா ரெடியாகிடுரேன்.
அம்மா : அப்புறம் முகில் நீ இங்கேயே இரு வெளியில வராதடா நீ இங்க இருக்கறது அந்த கிருஷ்ணனுக்கு எக்காரணம் கொண்டு தெரியவே கூடாது.
அம்மா அந்த டிரஸ்சிங் டேபிளில் இருந்து எழுந்து கீழ போனா வாசல்ல மேனேஜர வரவேத்தால் இருவரும் எதோ பேசிக்கொண்டார்கள் ஆனால் மேலே ஜன்னலில் இருந்து பார்தததால் என்ன பேசிக்கொண்டார்கள் என்று எனக்கு கேக்கவில்லை, பிறகு இருவரும் உள்ளே வந்தார்கள். அஙக அபி மேக்கப் போடுக்கொண்டு ரெடியாடிகிட்டு இருந்தா, கொஞ்ச நேரத்தில் அம்மா ரூம்க்குள்ள வந்தால்.
அம்மா : என்னடி இன்னும் ரெடியாகுலையா சீக்கிரம்டி நா அந்த கிருஷ்ணாவ நம்ப ரெகுலரா பண்ணுர அதே ரூம்ல உக்கார வச்சிட்டு வந்திருக்கே.
அபி : அவ்வளவுதாம்மா ரெடியாகிட்டேன்.
அபி அங்கிருந்த ஒரு ஐந்து முலம் பூவ எடுத்து அவளின் தலையில வச்சிக்கிட்டு போனா.
அம்மா : அடியேய் முக்கியமான விசையத்த மறந்திட்டு போரியேடி.
அபி திரும்பி பாக்க அங்க இருந்த காண்டம் பாக்ஸ பிரிச்சு அதுல இருந்த ஒரு கண்டம அபியோட கையில கொடுத்த அம்மா, அம்மாவும் அக்காவும் ஓழ் வாங்க போய்டாங்க எப்படியும் வர ரொம்ப நேரம் ஆகும்னு நெனச்சே ஆனா அம்மா ரெண்டு நிமிசத்தில மறுபடியும் அந்த ரூமுக்கு வந்தா.
நான் அவளை பாத்தே என்ன அம்மா மேனேஜர் ஓட படுக்க போரதா சொன்னாங்க ஆனா இப்ப இங்க வந்திருக்கா என்னவா இருக்கும்னு தெரியலையேனு மனசுக்குள்ள நெனச்சேன்.
அம்மா : என்னடா என்ன இப்படி பாக்குற.
நான் : இல்லையே நா உங்கள நார்மலாகதானே பாக்குறே.
அம்மா : சரி வாடா ஓ அக்கா அந்த கிருஷ்ணா கிட்ட எப்படி ஓழ் வாங்குறானு பாக்காலாம்
அம்மா இப்படி சொன்னதை கேட்கவே எனக்கு அறுவெறுப்பாக இருந்தது.
நான் : ச்சீ அந்த அசிங்கத்த எல்லாம் நா பாக்கல வேணும்னா நீங்க போய் பாருங்க.
அம்மா : அசிங்கமா? அந்த அசிங்கத்தாலதா உனக்கு லோன் கெடச்சதுகறத நீ மறந்துறாத.
நான் : சரிதா அதுக்காக அதெல்லாம் என்னால பாக்க முடியாது.
அம்மா : ஒனக்காக ஓ அக்கா எவ்வளவு கஷ்டப்படுராங்கர நீ பாத்துதான் ஆகும் ஒழுங்க அந்த ரூமுக்குள்ள போ.
அம்மா அந்த ரூமுக்கு உள்ள இருந்த ரூம கைகாட்ட வேற வழி இல்லாம நா நடக்க பின்னால அம்மா அந்த மிச்சம் இருந்த மல்லிகை பூவை தலையில வச்சிக்கிட்டே ஏ பின்னால அந்த ரூமுக்குள்ள வந்தா.
தொடரும்…..
இந்த கதையை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை [email protected] என்கின்ற மின்னஞ்சல் முகவரியில் தெரிவிக்கலாம்.