This story is part of the மீண்டும் மீண்டும் வா series
ஒரு நிமிஷம்.
சித்தி என்கையை. பிடித்து. நிறுத்தினாள்.
எந்த அம்மாவும் செய்ய கூடாததை நான் செஞ்சிருக்கேன். எனக்கு ஒரு சத்தியம் செய்ஞ்சு தா.
சொல்லுங்க சித்தி.
இனிமே நீ எங்க ரெண்டு பேர் வாழ்க்கைலயும். வரவே கூடாது.
அவள் சொல்வது சரி என்று பட்டது. சரி சித்தி. அவள் கையில் அடித்து சத்தியம் செய்தேன்.
சித்தி என் கையை பிடித்து அன்னை அணைத்தாள்.
எதுவும் செய்யாமல் நின்றேன்.
என் நெத்தியில் முத்தமிட்டாள் ” உன்னால தான் நானும் என் பொண்ணும் இவ்ளோ நாள் சந்தோஷ மா இருந்தோம். இனிமேயும் நீ கூட இருந்தா. அவ மாப்பிளையை வெறுக்க ஆர்மபிச்சிடுவா.
என் முகத்தை அவள் மார்பில் அழுத்தி தலையை கோதினாள்.
எப்போ நீ அகி யா. கீழ செஞ்சயோ. அப்போவே எனக்கும் நீ வேணாம். இனிமே நாம பிரிஞ்சி போறது தான் எல்லாருக்கும் நல்லது.
சரி சித்தி. அகி சந்தோஷமா இருந்தா அது போதும்.
என் செல்லம் டா நீ. சித்தி என்னை அழுத்தியதில். அவள் ஜாக்கெட்டின் ஹூக் கழண்டது.
முலையை என் முகம் அழுத்தி. நசுங்கியது.
ஏனோ எனக்கு உடனே அங்கிருந்து வெளியே போக வேண்டும் என்று தோன்றியது.
என்ன நடக்குது என் வாழ்வில். அம்மாவும் பெண்ணும் போட்டி போட்டு. அன்பை பொழிகிறார்கள்.
சித்தி. அகி கு நம்ம மேட்டர்.
தெரியாது.
சித்தியின் முலைகள் வேர்வையில் உப்பு கரித்தது. வாயை எடுத்தால் வருத்த படுவாளோ என்று சப்பினேன்.
சிறிது நேரம் கழித்து என் தலையை விட்டாள்.
நீ உடனே போகாதே. சித்தப்பா கோச்சிப்பார். அகி கண்ல படமா இருந்து கல்யாணத்த பார்த்துட்டு போ.
இருவரும் உடைகளை சரி செய்து கொண்டு பிரிந்தோம்.
அதன் பிறகு. அகியை பார்க்கவில்லை. 3 வருடங்கள் ஆகி விட்டது.
“2 தெரு தள்ளி ரைட்ல திரும்புங்க. ” அகி யின் குரல். என் நினைவுகளை கலைத்தது
மணி இரவு 10. இவளை விட்டு போகும் போது. 11 ஆகிவிடும். மாமி முழித்திருப்பாளா தெரியவில்லை. மெசேஜ் அனுப்பவேண்டும் அவளுக்கு. எனக்கு. இருக்கற மூடுக்கு. கஞ்சி வீட்டா தான். தூக்கம் வரும்
வீட்டின் முன்னே. வண்டியை நிறுத்தினேன். ஒரு பெரிய வீட்டின் முன். ஒரு குண்டு பல்ப் மட்டும் எரிந்தது.
கேட்டை திறந்து. திரும்பி என்னை பார்த்தாள்.
நான் கிளம்பறேன்.
என்னை முறைத்தாள். ”உள்ள வா”.
ஏதும் சொல்லாமல் குழந்தை தூக்கி கொண்டு. வீட்டின் சைடு இல் போனாள். நான் அவளை பின்தொடர்த்தேன்.
விளக்கை போட்டாள். இன்னொரு குண்டு பல்ப். மஞ்சள் ஒளியை. அழுதது.
கதவை திறந்து. உள்ளே போனோம். அதிர்ச்சியாய் இருந்தது. எங்கும் ஏழ்மை. வீடே. ஏழ்மையை பறை சாற்றியது. என்ன ஆச்சு. நாலா வேலை தானே இருக்கிறாள்.
சேர்ல. உட்காரு.
உட்கார்தேன். பிளாஸ்டிக் சேர். என் மனம். உடம்பு இரண்டும் செக்ஸை மறந்தது
இவளுக்கு எதோ மிக பெரிய பிரச்சனை. என்ன ஆனது என் தேவதைக்கு.
குழந்தையை தொட்டிலில் போட்டு விட்டு வந்தாள். என் பார்வையை தவிர்த்தாள். கிச்சனுக்குள் போனாள்.
எதாவது சாபிடறியா?
இல்ல வேணாம். இப்போத்தானே சாப்பிட்டேன் ரிஸ்ப்ஷன்ல.
ஹ்ம்ம். ஏனோ என் அருகில் வர தயங்கினாள்.
அகி. கூப்பிட்டேன்.
பதிலில்லை.
அகி இங்க வா.
என்ன. வந்து தரையை பார்த்து கொண்டே நின்றாள்.
எப்படி இருக்கே?
நிமிர்ந்து என்னை பார்த்தாள். கண்ணில் கோபம்.
என்ன கேட்ட?
எப்படி இருக். கேட்டு முடிப்பதற்குள். என் கன்னத்தில் இடி இறங்கியது போல இருந்தது.
லேசாக. தலை சுற்றி. சேரில். உட்கார்ந்தேன். வலி. கன்னம் எரிந்தது. கண்ணில் இருந்து நீர் வந்தது.
“பாவி என் வாழ்க்கையை நாசமாகிட்டு. இப்போ எப்படி இருக்கே னு கேக்கறியாடா?
என் வாழ்க்கையில் என்னை யாரும் இப்படி அடித்ததில்லை. நிலைத்தெளிந்து பார்த்த போது. அகி தரையில் படுத்து அழுதுகொண்டு இருந்தாள். எனக்கு பாவமாக இருந்தது.
அவள் அருகில் அமர்ந்து. தலையை தடவி கொடுத்தேன்.
அவள் அழுகை அதிகமானது. என் மடியில் தலை வைத்து. அழுதாள். அவள் கண்ணீர். என் பேண்டை நனைத்தது.
என்ன ஆச்சு அகி. சொல்லு. சொன்னாத்தானே தெரியும்.
என்னத்த டா. சொல்றது. ஒரு குடிகாரனுக்கு என்ன கட்டிவச்சிடீன்களே டா.
என்ன. சுரேஷ் குடிக்கறானா?
டெய்லி குடிக்கிறான்,,, நான் எதாவது கேட்டா. என்ன அடிக்கிறான் ( அவள் அழுகை குறைந்து. என் மடியில் தலையை நன்றாக வைத்து கொண்டாள் ).
ஏன் சித்தப்பா கேக்கலியா. அவனை?
கேட்டு பெரிய பிரச்சனை ஆய்டுஜு. அப்போ போனவர் தான் ஒரு வருஷமா. என் வீட்டுக்கு வரல.
இவன்னுக்கு இன்னும் வசதியா ஆய்டுஜு. வேலைக்கும் போகாம குடிஜிட்டு சுத்தறான். என் ஒருத்தி சம்பளத்துல தான் குடும்பம் நடக்குது. எல்லா நகையும் அடகு வச்சாச்சு. இன்னைக்கே என் பிரென்ட் கிட்ட கடன் வாங்கி தான் போட்டு வந்தேன்.
கடவுளே. எப்படி எல்லாம் வளர்ந்த பெண். கல்யாணம் ஆகி சந்தோஷமாக இருப்பாள் என்று தானே நினைத்திருந்தேன்.
அகி ன் விசும்பல் அடங்கி. மூச்சு. நார்மல் ஆனது.
எழுந்து அமர்ந்தாள். உன்னால ஒரு போன் கூட பண்ணி பேச முடியல. உன்ன கல்யாணத்துல பார்த்ததும் கொல்ல நும் போல இருந்துச்சு. என் கழுத்தை லேசாக அழுத்தினாள்.
அதான். கன்னத்தை. கிழிச்சிட்டியே. என் கன்னத்தை கைகளால் தடவினேன்.
பரவால்ல. நல்ல வலிக்கட்டும். ( என் தலையை அவள் மார்பில் அணைத்தாள்)
எத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகு. அதே அன்பான அணைப்பு. வித்தியாசமான வாசனை. பால் வாசனை. முலையில் பால் பொங்கி ஜாக்கெட்டினை. நனைத்து கொண்டு இருந்தது.
என் முகத்தில். ஈரம் படர்ந்தது. கன்னத்தில் எரிச்சல் அடங்கியது.
என் தலையை கோதிய படியே. நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்.
என்ன எப்போவது நினச்சு பார்த்தியாடா?
மறந்த தானே நினைக்கறதுக்கு.
இந்த வசனத்துக்கெல்லாம் ஒன்னும் குறைச்சல் இல்ல ( தலையில் லேசாக கொட்டினால் )
முலை பால். இப்பொழுது சொட்ட ஆரம்பித்து விட்டது.
அகி.
ஹ்ம்ம் ( என்னை இன்னும் இறுக்கினாள் )
பால். வருது.
குழந்தைக்கு தர டைம். தூங்கறாளே. ( என்னை விடுவித்து. அவள் மார்பை பார்த்தாள்
எழுப்பி தர வேண்டியது தானே. ?
எழுப்பனா. அழ ஆரம்பிச்சிடுவா. இப்பொழுது அவள் அவள் ஜாக்கெட்டின் முன் பக்கம் முழுதும் ஈரமானது.
என் வாழ் நாளில் பல பெண்களை தொட்டிருக்கிறேன். ஆனால் எவளிடமும். பால் வந்து பார்த்ததில்லை. சும்மா சப்புவதோட சரி.
இரு. பீச்சிட்டு வரேன். எழுந்தாள்.
ஏன். எனக்கு தர மாட்டியா?
நின்று திரும்பி பார்த்தாள். குடிப்பியா நீ?
“குடிக்கமாட்டேன். அப்படியே உறிஞ்சிடுவேன் ”
சிரித்தாள். இரு. தொடைச்சிட்டு வரேன் வரேன்
வரும் போது. நயிட்டி போட்டிருந்தாள். சுவற்றில் சாய்த்து உட்கார்ந்தாள்.
வா. அவள் கை அனிச்சையாக. நயிட்டி சிப்பை கீழே இறக்கியது. இடைவெளியில். முலைகள் எட்டி பார்த்தது.
நான் வளர்த்தது. எவ்வளவு கசக்கியும். சண்டைக்கு தயாராக நிற்கும் காளை போல நிற்கும்.
அவள் மடியில். படுத்தேன். வலது முலையை வாயில் வைத்தால். சப்பினேன். பால் வாய்க்குள் வழிந்தது. வித்தியாசமான. சுவை. பசுவின் பால் போல இல்லை. லேசாக துவர்ப்பாக இருந்தது.
அவள் கை ஏன் தலையை தடவி கொண்டே. இன்னொரு கையால் முலையை வாயில் அழுத்தி கொண்டிருந்தாள்.
வாழ்க்கைதான் எத்தனை விசித்திரமானது. அதுவும் ஏன் வாழ்க்கை எப்பொழுதும் எனக்கு ஆச்சர்யங்களை தந்து கொண்டே இருக்கும்.