This story is part of the மீண்டும்.. மீண்டும்… series
சென்ற பகுதியின் தொடர்ச்சி…
வெங்கட் தனக்கு வருவது போல் கனவை தனக்கு மனைவியாக வர போகிற தேன்மொழிக்கும் வருகிறது என தெரிந்த அந்த நொடிப் பொழுதில் இருந்து அவனுக்கு என்ன செய்வது என தெரியவில்லை. ஒரே குழப்பமாக இருந்தது. ஆனால் ஒன்று மட்டும் அவனுக்கு புரிந்தது.
இருவருக்கும் இருப்பது ஒரே மாதிரியான பிரச்சனை தான்.. இதற்கு தீர்வு என்ன என்பதை எப்படி கண்டுபிடிப்பது என யோசிக்க ஆரம்பித்தான்.. அவனின் மனதிற்குள்ளே
“நேராக குடும்ப ஜோசியரிடம் போய் கேட்டுவிடலாமா?” என யோசித்து பார்த்தான்.. பின்
“ம்கூகும்.. அதலாம் சரியாக வராது.. இருவருக்கும் வரும் கனவை பற்றி கேட்டால் அவ்வளவுதான்.. வெளியில் சொல்ல கூடிய அளவிற்கு இருந்தாலாவது சொல்லி கேட்டு விடலாம்.. ஆனால் இது அது மாதிரியான கனவாக இருக்கிறதே.”
வெங்கட் அப்போது தான் ஒன்றை யோசிக்க ஆரம்பித்தான்.. தேன்மொழி தனக்கு அடுத்த நடக்க போவது எல்லாம் கனவாக வருவதாக மட்டும் சொன்னாள்.. அது எந்த மாதிரி கனவு என்பதை மட்டும் சொல்லவில்லை. ஒரு வேளை நமக்கு வந்த மாதிரி அந்த மாதிரியான கனவுகள் தான் வந்திருக்குமோ என யோசித்து பார்த்தான்..
பின் அவனாகவே இருந்தாலும் இருக்கலாம்.. அதனால் தான் அவள் தனக்கு கனவில் வந்ததை வெளிப்படையாக சொல்லாமல் கனவு என்று மட்டும் சொல்லிவிட்டாள் கள்ளி..
ஒரு ஆணாக இருக்கும் என்னாலே அந்த மாதிரி கனவுகளை சமாளிக்க முடியாமல் திணறும் போது அவள் பெண் அவளால் எப்படி சமாளிக்க முடியும்.? இந்த மாதிரி கனவு எதனால் வருகிறது என தெரிந்தால் தான் அதற்காக தீர்வு கண்டுபிடிக்க ஒரு வழியை பார்க்க முடியும்.
என்ன செய்யலாம் என யோசிக்க ஆரம்பித்தான். அப்போது தான் இருவரும் ஒரே நாளில் குறிப்பிட்ட நேர இடைவெளியில் பிறந்திருக்கிறோம் என தேன்மொழி சொன்னது நியாபகம் வர உடனே அவனுடைய லேப்டாப்பை எடுத்து அவனுடைய பிறந்ததேதியை நெட்டில் அடித்து பார்த்தான்..
அப்போது தான் அவனும் தேன்மொழியும் சூரிய கிரகணத்தில் பிறந்திருப்பது தெரிய வந்தது. அடுத்து சூரிய கிரகணத்தன்று பிறந்தவர்களுக்கு ஏற்படும் பலன் விளைவுகளை பற்றி தேட ஆரம்பித்தான். அந்த தரவுகளில் எல்லாம் “ஜென்ம கால சாஸ்திரம்” என்ற ஒன்றே ஒன்றை மட்டுமே திரும்பி திரும்பி சொல்லபட்டு இருந்தது.
வெங்கட்டும் ஜென்ம கால சாஸ்திரம் என்ன என்பதை பற்றி கூகிலிளில் தேட ஆரம்பித்தான்.. சில படங்களும் அதனை பற்றி விளக்கத்திற்கான லிங்க் வந்தன.
முதலில் இருந்த லிங்க் கிளிக் செய்து உள்ளே போய் பார்த்தான்.. ஜென்ம கால சாஸ்த்திரம் என்பது மனிதன் பிறந்த நேரத்தையும் காலத்தையும் வைத்து மனிதனுடைய பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை இருக்ககூடிய வாழ்நாளில் அவனுடைய வாழ்க்கை பலன்களை சொல்ல கூடிய ஒரு புத்தகம். அந்த புத்தகத்தின் படமும் அந்த பக்கத்தில் இருந்தது.
வெங்கட்டிற்கு அந்த புத்தகத்தின் படத்தை பார்க்கும் போது சிறுவயதில் அவனுடைய வீட்டில் இது மாதிரியான புத்தகத்தை பார்த்திருப்பதாக நியாபகத்திற்கு வர லேப்டாப்பை அணைத்துவிட்டு அவனுடைய வீட்டில் பின்புறத்தில் இருந்த ஒரு ரூமில் பழைய சாமான்கள் எல்லாம் போட்டு வைத்திருந்தனர்..
அந்த ரூமிற்கு சென்று பார்த்தால் அந்த ரூம் முழுவதும் தூசியும் ஒட்டடையுமாக இருந்தது. அதை எல்லாம் கையால் விலக்கிவிட்டு அங்கு இந்த புத்தகம் இருக்கிறதா என தேட ஆரம்பித்தான்..
அவனுக்கு முன்னால் சில பழைய பாத்திரங்கள் உடைந்த பாத்திரங்கள் என சிலது இருந்தன. அதை எல்லாம் எடுத்து ஒரு ஓரமாக வைத்துவிட்டு அங்கிருந்த சுவற்றில் இருந்த சின்ன அலமாரியை திறந்து பார்த்தான். அங்கு சில புத்தகங்கள் வரிசையாக அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தன..
ஆனால் அதிலும் நிறைய தூசிகள் படிந்து இருந்தன. ஒவ்வொரு புத்தகமாக எடுத்து அதிலிருந்த தூசி தட்டிவிட்டு பார்க்க ஆரம்பித்தான்..
முதல் மூன்று புத்தகங்களில் அந்த ஜென்ம கால சாஸ்த்திர புத்தகம் இல்லை.. அடுத்த பெரிய இருந்த புத்தகத்தை எடுத்த பார்த்தான்.. அது எடுக்கும் போதே கனமாக இருந்தது. அதில் இருந்த தூசியை தட்டி பார்க்கும் போது அந்த புத்தகத்தின் பெயர் சமஸ்கிருதத்தில் எழுதியிருந்தது..
புத்தகத்தின் பெயர் எழுதபட்டிருக்கும் இடத்திற்கு கீழ் படிந்திருக்கும் தூசியை நன்றாக தட்டி விட்டு பார்க்க அவன் கூகுளில் பார்த்த அதே முன்பக்க படம் இந்த புத்தகத்தில் இருந்ததை பார்த்தும் வெங்கட்டிற்கு சந்தோஷம்.. அதை எடுத்துக் கொண்டு யாருக்கும் தெரியாமல் தன் ரூமிற்குள் வந்து கதவை அடைத்தான்..
அந்த புத்தகம் கொஞ்சம் பழைய புத்தகமாக இருந்தது. அதில் இருந்த காகிதங்கள் எல்லாம் தூசியால் நிறம் மாறி போய் இருந்தன.. ஆனால் எழுத்துக்கள் எதுவும் அழியாமல் தான் இருந்தன. அதில் இருந்த வாசங்கள் பரிகாரங்கள் எல்லாம் தமிழில் இல்லாமல் சமஸ்கிருதத்தில் எழுதபட்டியிருந்தன..
வெங்கட் பிராமண குடும்பத்தில் பிறந்து வளர்ந்ததால் அவனுக்கும் கொஞ்சம் சமஸ்கிருதம் தெரியும்.. இவனுக்கு தேவையான தகவல் இருக்கிறதா என ஒவ்வொரு பக்கமாக புரட்டி பார்க்க ஆரம்பித்தான்.
அதில் ஒரு பக்கத்தில் சூரிய கிரணத்தில் பிறந்தவர்களை பற்றியும் அவர்களின் வாழ்க்கையின் பலன்களையும் அதனால் ஏற்படும் விளைவுகளையும் பற்றி போட்டியிருந்தது. ஒவ்வொரு வரியாக மிகவும் கவனமாக வாசிக்க ஆரம்பித்தான்..
சூரிய கிரகணத்தில் பிறந்தவர்கள் அனைவரும் காலத்தை முன்கூட்டியே கணிக்க கூடிய கால பைரவருடைய ஆசிகளை பெற்றவர்கள் என போட்டியிருந்தது. சூரிய கிரகணத்தில் பிறந்த ஆண் பெண் யாராக இருந்தாலும் அவர்களுக்கு அவர்களின் வாழ்நாளில் ஒரு குறிப்பிட வயதில் காலத்தை முன்கூட்டியே கணிக்கும் சக்தி கிடைக்கும் என்பது கால பைரவரால் அவர்களுக்கு கிடைக்கும் வரம்.. அது வெறும் வரம் மட்டுமல்ல.. சிலருக்கு சாபமும் கூட.
வெங்கட் அவனுடைய நட்சத்திரமான கார்த்திகை நட்சத்திரத்திற்கான பலன்களை பார்க்க அதில்
இந்த நட்சத்திரத்தில் பிறந்த புத்திரன் அவனுடைய மூவ்வொன்பது வயதை அடைந்த அடுத்த நாள் அவனுக்கு காலத்தை முன் கூட்டி கணிக்கும் வல்லமை கால பைரவால் கிடைக்க பெறும்.. இவன் காணும் அனைத்தும் நிழலானது.. நிழல் நிஜத்துடன் சேர்ந்தால் வாழ்க்கை சுபிக்ஷமாக இருக்கும் என போட்டியிருந்தது..
முதலில் இருந்து எந்த நட்சத்திரத்தில் நிஜம் என போடபபட்டு இருக்கிறது என பார்த்துக் கொண்டே வந்தான்.. அவன் நினைத்த மாதிரி ஆயில்யம் நட்சத்திரத்தில் நிஜம் என போட்டியிருந்தது. அதை உறுதி செய்துக் கொள்ள தேன்மொழி கால் செய்த நம்பருக்கு கால் செய்தான்..
முதலில் இருமுறை செய்த போது யாரும் எடுக்கவில்லை.. அடுத்த முறை செய்த போது தேன்மொழி உச்சகட்டத்தை அடைந்து இருந்ததால் போனை எடுத்து பார்த்தாள்.. டிஸ்ப்ளேயில் பியூச்சர் ஹஸ்பண்ட் என காட்ட அவளுக்கு சந்தோஷம் தாங்க முடியவில்லை. தனக்கான பரிகாரத்தை சொல்ல தான் கால் செய்திருப்பார் என நினைத்து அவளும் சந்தோஷத்தில்
“ஹலோ சொல்லுங்க நா தேன்மொழி தான் பேசுறேன்.. என்ன பரிகாரம் பண்ணனும் சொல்லுங்க.. பண்ணிடுறேன்..”
“ஹேய்… வெயிட்.. வெயிட்.. பரிகாரம் இன்னும் கரைக்டா தெரிய வரல.. ஒரு டவுட் அதான் உனக்கு கால் பண்ணேன்..”
“என்ன டவுட்.?”
“நீ ஆயில்யம் நட்சத்திரமா?”
“ஆமா.. ஏன் உங்களுக்கு தெரியாதா?”
“இல்ல.. தெரியாது. உன் பேரு, ஃபோட்டா தவிர வேறு எதுவும் தெரியாது. அதான் டவுட் கிளியர் பண்ண கால் பண்ணேன்..”
“ஓ.. ஓகே ஆனா பரிகாரம் ஏதாவது இருக்கும்ல.”
“ம்ம்.. அதலாம் கண்டிப்பா ஏதாவது இருக்கும்.. நா பாத்திட்டு சொல்றேன்..”
“சரி பாத்திட்டு சொல்லுங்க.. எந்த பரிகாரமா இருந்தாலும் பரவாயில்லை சொல்லுங்க.. செய்ய ரெடியா இருக்கேன்.”
“ம்ம்.. சரி நா பாத்திட்டு அகேன் கால் பண்றேன்.”
“ம்ம். ரொம்ப தாங்க்ஸ்.. எனக்காக ரிஸ்க் எடுத்து பாக்குறதுக்கு..”
“ம்ம்.. பரவாயில்ல.. இருக்கட்டும்” என அவன் வாய் சொன்னாலும் மனம் உனக்காக மட்டுமா பாக்குறேன்.. எனக்காகவும் சேத்து தான் பாக்குறேன் என்றது.
தேன்மொழி ஆயில்யம் நட்சத்திரம் என்பது உறுதியான பிறகு அந்த நட்சத்திரத்தில் போடபட்டிருந்த பலன்களை படிக்க ஆரம்பித்தான்.
அதில் இந்த நட்சத்திரத்தில் பிறந்த புதல்வி அவளுடைய முவ்வொன்பதாவது வயதில் காலத்தை கணிக்கும் ஆற்றலை கால பைரவர் கொடுப்பார்.
அவள் அந்த வயதை அடைந்த அடுத்த முவ்வொன்பதாவது நிமிடத்தில் இருந்து அந்த ஆற்றல் கிடைக்க பெறும் என்பது விதி. அந்த ஆற்றல் கிடைக்க பெற்றவுடன் அடுத்து நிகழும் நிகழ போகும் அனைத்து நிஜமே.. நிலத்திற்கு ஏற்ற நிழலை தேர்வு செய்தால் வாழ்க்கை சுபிக்ஷமாக இருக்கும் என போட்டியிருந்தது.
இந்த கனவில் இருந்து விடுபட எதாவது பரிகாரம் போட்டியிருக்கிறதா என வரி வரியாக படித்து பார்த்தான். அதில் ஒரு பத்தியில்
“நிழலும் நிஜமும் சேரும் தருணம் வருமாயின்
அந்த தருணத்திற்கு முன்னால்
நிழலும் நிஜமும் நித்திரை வேளையில்
நிம்மதியான உறக்கம் உறங்க
நிழலும் நிஜமும் உறக்கம் உறங்காமல்
நித்திரை வேளையில் உடலால் ஒன்றிணைந்தால்
நிழலும் நிஜமும் நித்திரைக்கு பின் நிகழாமல் இருக்கும்” என்பது காலபைரவரின் கருத்தாக முன்னோர்களால் நம்பபடுகிறது.
இதையெல்லாம் படித்தவுடன் வெங்கட்டிற்கு முகம் முழுவதும் வியர்த்து கொட்டியது. இதை எப்படி தேன்மொழியிடம் சொல்வது. இப்படி ஒரு பரிகாரத்தை சொன்னால் முதலில் அவள் நம்புவாளா?
நம்பினாலும் அதில் இருப்பது போல் நடப்பதற்கு ஒத்துக் கொள்வாளா என ஒன்றன் ஒன்றாக யோசித்து பார்த்துக் கொண்டிருக்க அவனுடைய ரூமின் கதவை யாரோ தட்ட இவன் பதறி எழுந்து அந்த புத்தகத்தை யார் கண்ணிலும் படாத மாதிரி மறைத்து வைத்துவிட்டு போய் கதவை திறந்தான்.
அங்கு வெங்கட்னுடைய அத்தின்பேர் பரிமளா சிகப்பு நிற பட்டுப்புடவை கட்டி தலையில் மல்லிகை பூ வைத்து அட்டகாசமாக நின்றுக் கொண்டிருந்தாள்.. வெங்கட்டை பார்த்து
“டே கண்ணா என்னடா நீ இன்னும் கிளம்பலயோ.. உனக்கு தானடா பொண்ணு பாக்க போறோம்.. நீயே இன்னும் கிளம்பா இருந்தா என்னடா அர்த்தம்.”
“இல்ல அத்திம்பேர் நா என்ன உங்கள மாதிரி பொம்னாட்டியா? கிளம்ப நாழியாகுறதற்கு.. நிமிஷத்துல கிளம்பிடுவேன்..”
“சரிடா கண்ணா.. நேக்கு இந்த நெக்லஸ் மட்டும் மாட்டிவிடுடா” சொல்ல
“சரி குடுங்கோ மாட்டிவிடுறேன்.”
“இந்தாடா கண்ணா..” அவனின் கையில் கல் வைத்த நெக்லஸை குடுத்துவிட்டு
“செத்த இருடா நா கண்ணாடி முன்ன நின்னுக்கிறேன். நீ மாட்டிவிடுடா” சொல்லிட்டு அந்த ரூமில் இருந்த பெரிய கண்ணாடி முன் நின்றுக் கொண்டாள்.
வெங்கட்டும் அந்த நைக்லஸை கழுத்தின் முன்னால் கொண்டு சென்று மாட்ட ஆரம்பிக்க பரிமளா அந்த நெக்லஸை கொஞ்சம் முன்னால் இழுத்து பிடிக்க இவனால் கொஞ்சம் மாட்ட முடியவில்லை.
“அத்திம்பேர் இப்படி இழுத்தா நா மாட்டுறது. செத்த இழுக்காம இருங்கோ” என சொல்லிவிட்டு மீண்டும் மாட்ட ஆரம்பித்தான். பரிமளா அவளுடைய கழுத்தில் மாட்டியிருந்த நகைகளை எல்லாம் சரியாக இருக்கிறதா என பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது அவளின் தோள்பட்டையில் பின் பண்ணாமல் இருந்த முந்தானை நழுவி கீழே இறங்க பரிமளாவின் பருவ கனிகள் இரண்டும் ஜாக்கெட்டும் வெங்கட்டின் கண்களுக்கு விருந்தாகின..
அவள் போட்டிருந்த ஜாக்கெட்டில் பருவ கனிகள் முழுவதும் கச்சிதமாக அடைபட்டு இருந்தன. ஆனாலும் அதை முன்னால் இருக்கும் கண்ணாடியின் வழியே பார்க்கும் போது உணர்ச்சியை தூண்ட செய்தன.. அந்த சமயம் பார்த்து பரிமளா
“டே கண்ணா ஓட்டையில சொருகிருடா.. இல்லைனா வெளியே வந்திடும்” என சாதாரணமாக பேசினாலும் அவனிருக்கும் உணர்ச்சியில் அதை இரட்டை அர்த்தத்தில் எடுத்துக் கொண்டான்.
“சரி அத்திம்பேர் ஓட்டையில சரியா சொருகிடுறேன்.. நீங்க கவலைபடாதீங்கோ.”
“சரி கண்ணா பாத்து சொருகுடா..”
“இந்தா சொருகுறேன்” நெக்லஸை மாட்ட முயற்சிக்க அவனால் முடியவில்லை..
“என்ன அத்திம்பேர் ஓட்டை சின்னதா இருக்கு. கம்பி மட்டும் நீளமா தடினமா இருக்கு.. இத எப்படி சொருக முடியும்.?”
“டே கண்ணா நீ ஆம்பிளையாண்டா தான நீ நெனச்சா ஓட்டைக்குள்ள சொருகி மாட்டிடலாம்டா. செத்த முயற்சி செய்டா.. வேணா இன்னும் கொஞ்சம் பக்கத்துல வந்து நின்னுக்கோடா. கொஞ்சம் சவுகரியமா இருக்கும்..” சொல்ல வெங்கட்டும் இன்னும் கொஞ்சம் முன்னால் நகர்ந்து போய் நிற்க அவளின் உடம்பில் இருந்து வந்த டால்கம் பவுடர் வாசனையும் மல்லிகை பூ சென்ட்டும் சேர்ந்து அவனுடைய காம உணர்ச்சிகளை இன்னும் தூண்டிவிட்டன.
அதன் விளைவாக அவனுடைய சுண்ணி பேண்ட்க்குள் முழு விறைப்பை அடைந்திருந்தது. அதோடு பரிமாளாவை நெருங்கி அந்த நெக்லஸில் இருக்கும் ஓட்டைக்குள் மறுபக்கம் இருக்கும் கம்பி சொருக முயற்சி செய்தான். பலமுறை முயற்சி செய்து இறுதியில் அவன் ஓட்டைக்குள் கம்பி சொருகிவிட்டான்..
“அத்திம்பேர் ஒருவழியா ஓட்டைக்குள்ள கம்பிமாட்டிடேன்..”
“சரி கண்ணா அத நன்னா அழுத்தி மாட்டிவிடுடா..” சொல்ல அவனும் விரலால் அழுத்திவிட
“கண்ணா கையால இல்லடா பல்லால அழுத்தி விடுடா” சொல்ல அவனும் அந்த நெக்லஸ் கம்பியை பல்லால் கடித்து மாட்டிவிடும் போது.
அவனுடைய முக்கிற்குள் பரிமாளவின் உடல் வாசனையும் உடலில் இருந்த பவுடர், சென்ட் வாசனையும் நுழைய உணர்ச்சிகள் தாறுமாறாக ஓட அவனையும் அறியாமல் பரிமாளவின் கழுத்தில முத்தமிட அவளோ அவன் குடுத்த முத்தத்தால் பதறி விலக அவளுடைய குண்டியிடுக்கில் லேசாக சொருகியிருந்த சுண்ணி வெளியே வந்தது..
பரிமளா மூச்சை உள்ளே இழுத்து வெளியே விட அதற்கேற்ப அவளுடைய முலைகள் இரண்டும் ஏறி இறங்கியது.. பின் முந்தானை சரி செய்துக் கொண்டு “ரொம்ப தாங்க்ஸ்டா” கண்ணா அவனுடைய கன்னத்தில் உதட்டை பதித்து முத்தமிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினாள்.
வெங்கட்டுக்கு ஏற்கெனவே இருந்த உணர்ச்சியில் அவனுடைய சுண்ணி முழுவிறைப்பை அடைந்திருந்தது. இதில் போகும் போது அவனுடைய அத்திம்பேர் குடுத்த முத்தம் சேர்ந்து காம உணர்ச்சிகள் தாறுமாறாக தூண்டிவிட்டிருந்தது.
அவன் நேராக பாத்ரூம்க்குள் சென்று சுண்ணியை வெளியை எடுத்து கண்ணை இறுக்கமாக மூடிக் கொண்டு சரசரவென வேகமாக உறுவிட இரு நிமிடத்தில் அவனுடைய சுண்ணி விந்தை வெளியே பீச்சியடிக்க உணர்ச்சிகள் அடங்க சுண்ணியும் சுருங்க ஆரம்பித்தது. பின் வேக வேகமாக குளித்து முடித்து நீட்டாக ரெடியாகி வெளியே வர சிறிது நேரத்தில் அனைவரும் தேன்மொழிக்கு வீட்டிற்கு கிளம்பினர்.
வெங்கட்டிற்கு வரும் வழியில் எல்லாம் தேன்மொழியிடம் எப்படி அந்த கனவிற்கான பரிகாரத்தை சொல்வது? சொன்னால் என்ன சொல்வாளோ? தன்னை எதுவும் தப்பாக நினைத்துக் கொள்வாளோ என பலவித யோசனைகளுடனே வந்தான்..
ஒருமணி நேரத்தில் வெங்கட்டின் குடும்பம் தேன்மொழியின் வீட்டை அடைந்தனர். சிறிது நேரத்தில் தேன்மொழியை அலங்கரித்து கூட்டி வர அவளோ செப்பு சிலைப்போல் அவ்வளவு அழகாக இருந்தாள். இவனிடம் காட்டிய ஃபோட்டாவில் இருந்ததை விட அதீத அழகுடன் இருந்தாள்..
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்வையால் பார்த்து கொண்டனரே தவிர எதுவும் அந்த இடத்தில் பேசிக் கொள்ளவில்லை. இரு வீட்டாரிடம் சம்மதம் பெற்று நிச்சிய பத்திரக்கை வாசிக்கப்பட்டது. திருமணம் ஏற்கெனவே முடிவு செய்தபடி அடுத்த இரு வாரத்தில் வைத்துக் கொள்ள இருவீட்டாரும் சம்மதம் தெரிவித்தனர்.
இறுதியில் ஐயர், பொண்ணும் மாப்பிளையும் ஒரே நாளில் சில மணி நேர இடைவெளியில் சூரிய கிரகணத்தில் பிறந்திருப்பதால் இன்றிரவே சாமம் ஆரம்பித்து முடிந்து விடிவதற்குள் இருவரும் சேர்ந்து கால பைரவருக்கு நெய் விளக்கேறினால் இருவரின் வாழ்க்கைக்கு நல்லது என்று சொல்ல வெங்கட்டுக்கு அப்போது தான் நிம்மதியாக இருந்தது. ஆனால் பெண்வீட்டார் இருந்து ஒரு பெண்மணி
“சாமி இவங்க ரெண்டு பேரும் விளக்கு போட போகும் போது, கூட தொணைக்கு ஆட்கள் போகலாமா?” கேட்க வெங்கட்டிற்கு சற்று முன் வந்த நிம்மதி காணாமல் போனது.
“அதலாம் தேவையில்ல.. அவங்க ரெண்டு பேரும் கால பைரவரோட ஆசி பெற்றவங்க.. காலத்தையே மாத்தி அமைக்குற சக்தி இருக்கு.. காத்து கருப்புலாம் பக்கத்துல கூட வராது” சொல்ல இப்போது தான் அவனுக்கு முழு நிம்மதியாக இருந்தது. அவனுக்கு மட்டுமல்ல தேன்மொழியும் தனக்கு அந்த பரிகாரத்தை கேட்க வாய்ப்பு அமைந்ததை நினைத்து நிம்மதியாக இருந்தாள்..
அன்றிரவு உணவுக்கு பின் வெங்கட் மற்றும் அவனின் பெற்றோரை தவிர மற்ற அனைவரும் கிளம்பினர். இவர்கள் மூவருக்கும் தனி ரூம் கொடுக்கபட்டது.. இரவு பன்னிரண்டு மணி ஆனதும் வெங்கட் எழுப்பி கோவிலுக்கு விளக்கு போட கிளம்ப சொல்ல.
அவனும் முகத்தை கழுவிக் கொண்டு கிளம்பி வெளியே வர தேன்மொழியும் கிளம்பி வெளியை வந்தாள்.. இருவரும் அவளுடைய ஸ்கூட்டியில் கோவிலை அடைந்து எதுவும் ஐயர் சொன்னபடி இருவரும் சேர்ந்து விளக்கை போட்டு முடிக்கும் வரை எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை. பின் தேன்மொழி தான் வெங்கட்டிடம்
நா சொன்னதுக்கு பரிகாரம் என்ன கேட்டிங்களா முந்தானை கைவிரலில் சுற்றியபடி கேட்கல
கேட்கல பாத்தேன்.. அதுல போட்டியிருந்தது..
ஓ.. அந்த புக்ல என்ன போட்டியிருந்தது? நா என்ன செய்யனும் சொல்லுங்க.. எதனாலும் செய்ய ரெடியா இருக்கேன்..
உன்னால மட்டும் தனியா பண்ண முடியாது.. ரெண்டு பேரும் சேந்து தான். பண்ணனும்..
சரிங்க.. சேந்தே பண்ணலாம்.. எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல. என்ன பரிகாரம்? எப்படி பண்ணனும் சொல்லுங்க? எப்போ பண்ணனும் சொல்லுங்க? பண்ணிடலாம்..
அத எப்படி சொல்றது தெரியல.. கொஞ்சம் கூச்சமா சங்கடமா இருக்கு..
அப்படி என்னங்க சொல்ல போறீங்க?
எனக்கு அந்த பரிகாரத்த சொல்ற தைரியம் இல்ல. அதனால மொபைல்ல ஃபோட்டா எடுத்திட்டு வந்திருக்கேன்.. நீயே பாத்துட்டு உன் முடிவு சொல்லு என தன் மொபைலில் எடுத்த அந்த ஃபோட்டாவை காட்டினான்..
தேன்மொழியும் அவளுடைய நட்சத்திரத்திற்கு அடுத்து வெங்கட் நட்சத்திரத்திற்கு போடபட்டியிருந்த எல்லாவற்றையும் ஒன்று விடாமல் படித்தாள்.. அடுத்து இருவரும் சேர்ந்து செய்ய வேண்டியதை முகத்தை மிகவும் சீரியசாக வைத்து படித்தாள். அவள் படிக்கும் விதத்தை பார்க்கும் போது தன்னை தீட்டி தீர்க்க போகிறாள் என முடிவு செய்திருந்த அந்த தருணத்தில் குலுக்கென்று சிரித்துவிட்டாள்..
“ஏய் தேன்மொழி படிக்கும் போது அவ்வளவு சீரியஸாக படிச்ச.. இப்ப சிரிக்கிற..”
“பின்ன என்னங்க.. இது பெருசா ஒன்னுமே இல்லையே.. இத சொல்லவா இப்படி தயங்குனிங்க..”
“கல்யாணத்துக்கு முன்ன பண்ணா தப்பில்லையா?” வெங்கட் கேட்க
“அப்ப கல்யாணம் முடியுற வரை அடுத்தவன் எப்ப எப்ப இந்த மாதிரி ஒன்னாக இருப்பாங்க நமக்கு தெரியுறது சரியா?” தேன்மொழி பதில் கேள்வி கேட்க அதற்கு வெங்கட்டால் பதில் சொல்ல முடியவில்லை..
“தேன்மொழி நாம ரெண்டு பேரும் எப்படி ஒன்னு சேர தான் போறோம்.. நமக்கு இருக்குற பிரச்சனை தீர கல்யாணத்துக்கு முன்ன ஒன்னு சேரனும் எழுதியிருக்கு.. அதுக்கு ஒரு ஆம்பளையா சந்தோஷ தான படனும்.. இப்படியா சங்கடத்தோட இருப்பாங்க..”
“இந்தா பாருங்க எனக்கு என்னைய கல்யாணத்துக்கு முன்னமே உங்களுக்கு தரதுல எந்தவித ஆட்சபனையும் இல்ல.. நா சந்தோஷத்தோட என்னைய உங்களுக்கு தர தயார்.. இப்ப முடிவு சொல்ல வேண்டியது நீங்க தான். உங்க முடிவு என்னானு சொல்லுங்க.” கேட்க
வெங்கட் “எனக்கும் சம்மதம் தான்” என திக்கி திணிறி சொல்ல
தேன்மொழி “சரி வாங்க போலாம்” என்றாள்.. உடனே
வெங்கட் “அப்போ பரிகாரம்” கேட்க தேன்மொழி வாய்விட்டு சிரிக்க அந்த நிசப்தமான இரவில் சத்தமாக கேட்டது..
“என்ன சாருக்கு ரொம்ப அவசரமா பரிகாரம் பண்றதுக்கு..”
“இல்ல.. அப்படியெல்லாம் இல்ல..” திணறியபடி சொல்ல
“இது கோவில் இங்க வச்சு அந்த பரிகாரத்த பண்ண முடியாது. அதனால இங்க வேணாம்.. வாங்க”
“எங்க வீட்டுக்கா?”
“ஆமா வீட்டுக்கு தான்.. ஆனா இப்ப கிளம்பி வந்த அந்த வீட்டுக்கு இல்ல.. எங்க வயலுக்குள்ள இருக்குற சின்ன வீட்டுக்கு..”
“ஓ.. சரி” சொல்ல
“சரி கிளம்பலாமா?” தேன்மொழி கேட்க
“ம்ம். போலாம்” அவனும் சொல்ல
“சரி சாவிய குடுங்க போலாம்” சாவி கேட்டு வாங்கி வண்டியை ஓட்ட அவளுக்கு பின்னால் வெங்கட் இருபக்கம் கால் போட்டு அவளை தொடாமல் வந்தான்.. இவனிருக்கும் நிலையை பார்த்து தேன்மொழி அவனின் கையை எடுத்து தன் இடுப்பை சுற்றி போட்டாள்..
பின்,
“சும்மா கூச்சபடாம நெருக்கமா உட்கார்ந்து இடுப்புல கை போட்டு பிடிச்சுகோங்க..” சொல்ல வெங்கட் அவனுடைய கை எடுத்து அவளுடைய இடுப்பை சுற்றி போட்டுக் கொண்டான்.. ஆனால் கூச்சத்தினால் அவனுடைய கை அவளுடைய இடுப்பை தொட்டு அழுத்தியிருக்கவில்லை.. அதற்குள் வயலுக்குள் இருந்த வீடு வந்துவிட வண்டியை நிறுத்தி விட்டு இருவரும் இறங்கினர்.
தேன்மொழி தான் சாவியை எடுத்து திறந்து முதலில் உள்ளே நுழைய வெங்கட் அவளுக்கு பின்னாலே சென்று பார்க்க அது ஒரு ரூம் மாதிரி இருந்தது. ஆனால் அங்கு மெத்தையுடன் கட்டில், ஃபேன் குடிக்க ஒரு குடத்தில் தண்ணீர் கூட இருந்தது. தேன்மொழி அங்கிருந்த லைட், ஃபேனை ஓட விட்டு கட்டிலில் போய் உட்கார்ந்தாள்.. அவனையும் பார்த்து
“ம்ம் வாங்க.. உட்காருங்க. நமக்கு சாவகாசமா செய்ய நெறைய நேரமில்ல.. ஆள் தேடி வரதுக்குள்ள திருப்தியா முடிச்சிட்டு கிளம்பனும்..” சொல்ல வெங்கட் இருந்த பதற்றத்தில்
“ம்ம்.. பட் கொஞ்சம் நேர்வ்ஸா இருக்கு..”
“நீங்க தாலி கட்ட போற பொண்ணு தான.. பின்ன ஏன் இந்த தயக்கம்?” கேட்க
“தெரியல.. ஆனா இருக்கே..”
“ம்கூம்.. நீங்க இருக்குறத பாத்தா ஆரம்பிக்குற மாதிரி தெரியல.. சரி நானே ஆரம்பிக்குறேன்” சொல்லி கட்டிலை விட்டு எழுந்து வெங்கட் முன்னால் புடவை உறுவி தனியாக எடுத்து வைத்தாள்.. அவனுடைய கை எடுத்து தன் பருவ கலசங்களின் மீது வைத்து
“இத தொட்டு அழுத்தி பாருங்க.. உங்க தயக்கம் எல்லாம் பஞ்சா பறந்து போய்டும்” சொல்லி அவனின் கை மீது கை வைத்து அழுத்த அவளுடைய முலை இளவம் பஞ்சுபோல் அவ்வளவு மென்மையாக இருந்தது. அவன் அதை அழுத்தி அமுக்க அமுக்க முலைகள் இறுகுவது போல் வெங்கட்டின் உடலும் காம உணர்ச்சிகளால் இறுகி ரத்தம் ஓட்டம் பாய்ந்து அவனுடைய சுண்ணியை நரம்புகள் புடைக்க விடைக்க வைத்தன.
தேன்மொழியை தன் மடியில் உட்கார வைத்து முலையை அழுத்தி பிசைந்தபடி அவளின் இளஞ்சிவப்பு நிற உதட்டை கவ்வி உறுஞ்ச உணர்ச்சியில் அவள் விட்ட உஷ்ணமான மூச்சுகாற்று அவனின் முகத்தில் விழுந்தது..
அவளின் உதட்டின் தேனை உறிஞ்சி குடித்துவிட்டு அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் கொக்கின் மீது அவனின் பார்வை விழ அதை புரிந்துக் கொண்டு தேன்மொழி அவளுடைய ஜாக்கெட் கொக்கியை வேகமாக கலட்டி உள்ளே போட்டியிருந்த சிகப்பு நிற பிரா தூக்கி விட்டு தன் முலைகளை அவனுக்கு ஊட்டினாள்.
அவனும் பாசியாறும் குழந்தை போல் வேகமாக அவளின் காம்பை சப்பி உறுஞ்ச உறிஞ்ச தேன்மொழிக்கும் உடம்பில் உணர்ச்சிகளால் சூடேற தொடங்கியது. அவனுடைய உறிஞ்சலில் அவளுடைய புண்டையில் மதனநீர் கசிய ஆரம்பித்தது.. அவனுடைய தலையை தன் முலையோடு அழுத்தமாக பிடித்து முடிகளுக்குள் கையைவிட்டு நீவி விட்டுக் கொண்டிருந்தாள்..
அவனுக்கு திருப்தியானதும் அவளை எழுப்பிவிட்டு தானும் எழுந்து இடுப்பில் கட்டியிருந்த வேட்டியை கலட்டி ஓரமாக வைக்க அதற்குள் தேன்மொழி கட்டிலில் படுத்து தன் (வருங்கால) கணவனை தனக்குள் வரவேற்க காலை விரித்து தயாராக இருந்தாள்.
அவனும் அவளின் காலுக்கிடையில் வந்து ஏற்கெனவே விரித்த நிலையில் இருந்த சுண்ணியை அவளுடைய கன்னிப்புண்டையில் வைத்து அழுத்த உள்ளே செல்லாமல் வெளியே தள்ளிக் கொண்டு வந்தது.
பின் தேன்மொழி அவனுடைய சுண்ணியை கையில் பிடித்து தன் சொர்க்க வாசலுக்கு நேராக வைத்து அழுத்த சொல்ல அவனும் தன் பலத்தை திரட்டி இடுப்பை முன்பக்கமாக அழுத்த அவளுடைய கன்னித்திரையை கிழித்துக் கொண்டு சுண்ணியை உள்ளே சென்றது.
தேன்மொழிக்கு ஏற்பட்ட வலியை பல்லை கடித்து பொறுத்துக் கொண்டாள். அவனும் சுண்ணி உள்ளே சென்றதை உணர்ந்ததும் இடுப்பை அசைக்க ஆரம்பித்து அவளை ஓத்தான்.. இருவருக்கும் இது முதல்முறை என்பதாலும் போதிய நேரமில்லை என்பதாலும் எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை..
அவள் காலை விரித்து படுத்திருக்க அவன் தொடர்ந்து வேகமாக இடுப்பை அசைத்து அவளை இன்புற செய்து இறுதியில் தன் ஜீவநீரை அவளின் புண்டைக்குள் செலுத்திய பின் சோர்ந்து அவளின் மீதே படுத்திருந்தாள்.. தன் கையால் அவனுடைய நெற்றியில் இருந்த வியர்வை துடைத்துவிட்டாள்.. இருவரும் சிறிது நேரம் அமைதியாக இருக்க பின் அவரவர் உடைகளை அணிந்து கொண்டு வீடு வந்து சேர்ந்தனர்..
மறுநாளையில் காலையில் எழும் போது இருவருக்கும் எந்த வித கனவும் வரவில்லை.. இருவரும் தனக்கு ஏற்பட்ட பிரச்சனை நீங்கியதை சந்தோஷபட்டு கொண்டனர்..
தேன்மொழியில் பாத்ரூம்க்குள் சென்று சிறுநீர் கழிக்கும் போது தன் புண்டையில் படிந்திருந்த கணவனின் விந்துக்கரையை பார்க்கும் போது தன்னை பெண்ணாக பிறந்த பலனை அடைந்துவிட்டதாக உணர்ந்தாள்…
இதை போல்
வெங்கட்டும் காலையில் சிறுநீர் கழிக்கும் போது தன்னுடைய சுண்ணியில் விந்துவோடு மனைவியின் மதனநீர் படிந்திருப்பதை பார்க்கும் போது தன்னை ஒரு ஆண்மை உள்ள கணவான உணர்ந்தான்…
இந்த தொடர் இனிதே நிறைவுற்றது..
இந்த தொடர்பு பற்றிய கருத்துக்களை மறக்காமல் கமெண்டிலோ அல்லது தனிப்பட்ட முறையில் [email protected]ல் தெரிவியுங்கள்…
நீங்கள் சொல்லும் கருத்துக்களை வைத்து அடுத்த தொடர் எழுதுவதை பற்றி முடிவு செய்வேன்…
இந்த தொடருக்கு இதுவரை கருத்து சொன்ன அனைவருக்கும் நன்றி..