This story is part of the மதிவதனி என்னும் காமதேவதை series
கண்களை விரித்து பார்த்தபடி இருந்தவர்களைப்பார்த்து பவானி கிசுகிசுத்தாள்.
“என்னடி புதுசா பார்க்கிற மாதிரி அப்படி பார்க்கறீங்க?”
“இல்ல மேம்… கிளாஸ்ரூம்ல…”, தேவி இழுத்தாள்.
“கிளாஸ்ரூம்ல மூடு வரக்கூடாதா?”, கண்ணடித்து சிரித்த பவானி, அனுப்ரபாவை பார்த்து, “நீ இந்தப்பக்கம் வா..” என்று சொன்னாள்.
இப்போது அனுப்ரபா பவானிக்கு வலதுபுறத்திலும், தேவியும் கிறிஸ்டினாவும் இடது புறத்திலும் இருந்தார்கள்.
“ம்ம்..”, பவானி சொன்னதும் அனுப்ரபாவும், தேவியும் பவானியின் மீதி இருந்த இரண்டு ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை அவிழ்க்கத்தொடங்கினர்.
ப்ளக் என்று பவானியின் முலைகள் இரண்டும் ஜாக்கெட்டின் அழுத்தத்திலிருந்து மீண்டு தொங்கின. முலைக்காம்புகள் விறைத்து நின்றதிலிருந்தே தெரிந்தது பவானியின் காம உணர்ச்சி. அவற்றைப்பார்த்த அனுப்ரபாவும், தேவியும் எச்சில் விழுங்கினார்கள்.
என்ன என்பது போல் பவானி தேவியைப்பார்த்தாள்.
ஒன்றுமில்லை என்பது போல் தேவி தலையசைத்தாள்.
அனுப்ரபா, பிராவை எடுத்து பவானியின் கையை அதில் நுழைக்க முயன்றாள். அவளுடைய காதில் பவானி, “எதுவும் தோணலையா?”
அனுப்ரபா பவானியைப்பார்த்தாள்.
“இன்னும் அரைமணிநேரம் இருக்கு கிளாஸ் முடிய…”, கிறக்கமாக சொன்னாள் பவானி.
பவானி அவ்வாறு கேட்டது அனுப்ரபாவை கிறங்கடித்தது. பவானியின் கிட்டத்தில் நெருங்கி வந்தாள். பவானியால் மேலும் பொறுக்க முடியவில்லை. அனுப்ரபாவின் தலையை தான் கையால் பிடித்து அவளுடைய உதடுகளை தன்னுடைய வாயை வைத்து கவ்விப்பிடித்தாள்.
அனுப்ரபாவின் கை பவானியின் இடுப்பு மடிப்பை தடவ ஆரம்பித்தது. தேவியும், கிறிஸ்டினாவும் இதை பார்த்துக்கொண்டே லேசான பதட்டத்தில் இருந்தார்கள், யாரும் திரும்பி பார்த்துவிடக்கூடாதே என்று.
அனுப்ரபாவின் உதடுகளை சப்பிச்சுவைத்து அவளை விடுவித்தாள் பவானி. பின் அவளது தலையை கீழே அழுத்தி தன்னுடையை ஒரு முலையை கையால் பிடித்து அவளுடைய வாயில் திணித்தாள் பவானி. யாராவது பார்த்துவிடுவார்களோ என்ற பதட்டத்துடன் முன்னால் பார்த்துக்கொண்டே பவானியின் முலையை வாயில் வாங்கிக்கொண்டாள் அனுப்ரபா.
பார்த்துக்கொண்டே இருந்த தேவியின் தலையைப்பிடித்து இன்னொரு முலையை சப்பக்கொடுத்தாள் பவானி.
இருவரும் தன்னுடைய இரு முலைகளை சப்புவதை ஆனந்தாமாய் ரசித்துக்கொண்டே கண்களை மூடினாள் பவானி.
கிறிஸ்டினாவுக்கு இதைப்பார்த்து காம உணர்ச்சி அதிகமாகி தன்னுடைய புடைவையை தூக்கி ஜட்டியை விலக்கி புண்டையை தடவ ஆரம்பித்தாள். தண்ணீரில் ஊற ஆரம்பித்திருந்தது அவளது புண்டை.
பவானி முலையை சப்பிவிட்டு திரும்பிப்பார்த்தாள் தேவி. கிறிஸ்டினா அவளது புண்டயைத்தடவிக்கொண்டே பார்த்துக்கொண்டிருந்ததை பார்த்தாள். பார்த்தவள் பவானி பக்கம் திரும்பி
“மேம்… கிறிஸ்டினா புண்டையை தடவ ஆரம்பிச்சுட்டா…”, கிசுகிசுத்தாள்.
கிறிஸ்டினாவை எட்டிப்பார்த்த பவானி அவளை கிட்டத்தில் வரும்படி அழைத்தாள். அருகில் வந்த கிறிஸ்டினாவின் கையை எட்டிப்பிடித்த பவானி, அவளுடைய விரல்களை அப்படியே வாயில் வைத்து சப்பினாள்.
“ஹ்ம்ம்…”, என ரசித்தாள் கிறிஸ்டினாவுடைய புண்டையின் சுவையை.
கிறிஸ்டினாவின் விரல்களை சப்பி முடித்தவள் பின் அனுப்ரபாவையும் தேவியையும் பார்த்து, “உங்களுக்கு தண்ணி ஊறலையா புண்டையில?” என்று கிசுகிசுத்தாள் பவானி.
ஆமாம் என்று தலையசைத்தவர்களின் புடவையை இரண்டு கைகளாலும் மேலே ஏற்றினாள் பவானி. மேலே ஏற்றி, இருவரின் புண்டைகளை பேண்ட்டியின் மீது தேய்த்தாள். பிறகு கைகளை மூக்கின் மீது வைத்து முகர்ந்து ரசித்தாள்.
பிறகு அவர்களை பார்த்து , “உங்க புண்டையில ஊறுற தண்ணியும் டேஸ்ட் பண்ணணும்…”
“மேம்… இன்னும் பத்து நிமிஷத்துல பெல் அடிச்சிடுவாங்க…”, அனுப்ரபா மெதுவாக சொல்ல, பவானி அவள் சொல்வதை கேட்காமல் டெஸ்க்கின் கீழே உட்கார்ந்தாள். அனுப்ரபாவும், தேவியும் செய்வதறியாது தவித்தார்கள்.
டெஸ்க்கின் கீழே உட்கார்ந்த பவானி, முதலில் அனுப்ரபாவின் புடவையை நன்றாக மேலே உயர்த்தி அவளது பேண்ட்டியை முழுவதுமாக அவிழ்த்தே விட்டாள். அனுப்ரபாவின் புண்டையின் வாசனை பவானியை கிறங்கடித்தது. அவளுடைய கால்களை விரித்து தலையை நுழைத்தாள். முடிகள் நிறைந்த புண்டையாக இருந்தது அனுப்ரபாவுக்கு. வேக வேகமாக அவளுடைய புண்டையை நக்க ஆரம்பித்தாள். அனுப்ரபாவோ காம உணைர்ச்சியில் துடித்து பவானியின் தலையை கையால் பிடித்து இடுப்பை தூக்கி கொடுத்தாள். சத்தம் போட்டு விடக்கூடாது என்று ஒரு கையால் வாயை பொத்திக்கொண்டாள்.
இதைப்பார்த்துக்கொண்டே தேவி அவளது புண்டைக்குள் விரலை விட்டு ஆட்ட ஆரம்பித்தாள்.
சற்று நேரத்தில் அனுப்ரபா உச்சமடைந்து புண்டைத்தண்ணீரை வெளியில் விட்டாள். ரசித்துக்குடித்து திருப்தியடைந்த பவானி அவளை விட்டு தேவியின் பக்கம் வந்தாள்.
தேவியின் புண்டையோ அழகாக ஷேவ் செய்யப்பட்டு இருந்தது. கால்களை விரித்து நக்கி எடுத்தாள் பவானி. அவளும் சீக்கிரம் உச்சமடைய புண்டைத்தண்ணீரை வீணாக்காமல் குடித்தாள் பவானி.
திருப்தியடைந்த பவானி எழுந்து இப்போது பிராவை போடலாம் என்று நினைத்த வேளையில், சட்டென ஃபாதர் ராஜமாணிக்கம் வகுப்பறைக்கு வெளியில் இருந்து “பவானி மேடம் கிளாஸ்தான? எங்க அவங்க?”, என்று கேட்டார்.
புடைவயை தூக்கி உட்கார்ந்திருந்த அனுப்ரபா, தேவி, கிறிஸ்டினா மூவரும் சட்டென்று புடவையை கீழிறக்கி விட்டு என்ன செய்வதென்று புரியாமல் தவித்தனர்.
பவானி, மெதுவாக டெஸ்க்கின் கீழிருந்து வந்து டெஸ்க்கில் அமர்ந்தாள். அவளது கழட்டப்பட்ட ஜாக்கெட் பெஞ்ச்சில் அனுப்ரபா பக்கத்தில் இருந்தது. பிரா அனுபிரபாவின் கையில் இருந்தது.
“ஜாக்கெட்டையும், பிராவையும் என்னோட ஹேண்ட்பாக்ல வெச்சு முன்னாடி டேபிள்ல வெச்சிடு..”, என்று சொல்லிய பவானியை அனுப்ரபா பார்த்தாள்.
பவானி, அவளுடைய புடவையை முழுவதுமாய் போர்த்தி இருந்தாள், முலைகளை இடுப்போ வெளியில் தெரியாதவாறு. அந்த புடவை நல்ல தடிமனான புடவையாக இருந்தது பவானிக்கு இப்போது உதவியது. புடவையை நன்றாக இழுத்து போர்த்தியபடி,
“ஃபாதர்…” என்றபடி எழுந்து சென்றாள்.
“ஓ… பின்னாடி இருந்தீங்களா?”, சிரித்துக்கொண்டே வகுப்பறைக்கு வெளியில் நின்றார் ராஜமாணிக்கம்.
“எஸ் ஃபாதர்… ஒரு சின்ன அஸ்ஸைன்மெண்ட் கொடுத்திருக்கேன். பிள்ளைங்க செஞ்சிட்டு இருக்காங்க…”, என்று பவானியும் சிரித்தவாறே வெளியில் சென்றாள், எதுவுமே நடக்காதமாதிரி.
“ஓகே… வெரிகுட்…”, என்றவர் பவானியை பார்த்து , “மதியம் 12 மணிக்கு ஒரு அட்மிஷன் பைனலைஸ் பண்ணணும்… மதிவதனி மேடம் கூட வர்றாங்க…”
“ஷ்யூர் ஃபாதர்… நான் வந்துடறேன்..”, பவானி சொல்லும்போதே அவளது புடவை காற்றுக்கு பறந்து உள்ளே இருந்த ஒரு பக்க முலையை ராஜமாணிக்கத்திற்கு தெளிவாக காட்டியது.
ராஜமாணிக்கம் பார்த்து சிரிக்க பவானியும் சிரித்தாள். யாரும் பார்க்கிறார்களா என்று திரும்பிப்பார்த்துவிட்டு ராஜமாணிக்கம் மெதுவாக கையை பவானியின் இடுப்பில் வைத்து தடவினார்.
பவானியும் இப்போது யாராவது பார்க்கிறார்களா என்று பார்த்துக்கொண்டே ராஜமாணிக்கம் தடவுவதற்கு அனுமதித்தாள்.
ராஜமாணிக்கம் பவானியின் இடுப்பைத்தடவி பின் கையை மேலே கொண்டு செல்ல, அவருக்கு புரிந்தது பவானி மேலாடை எதுவுமே இல்லாமல் இருப்பது.
“ஆஹ்ஹ்…”, என்று தடவிப்பார்த்தவருக்கு சுண்ணி விழித்துக்கொண்டது.
பவானியின் முலையைத்தடவிக்கொண்டே இன்னொரு கையால் தன்னுடைய சுன்னியை வெள்ளை அங்கிக்கு மேலாக தடவிக்கொண்டார்.
“ஹ்ம்ம்… இந்த கிளாஸ்ரூம்ல ஒருநாள் உன்னை ஓக்கணும் பவானி…”, என்று அவளுக்கு மட்டும் கேட்குமாறு சொன்ன ராஜமாணிக்கத்தை பார்த்து சிரித்தாள் பவானி.
அதே நேரம் மணியடிக்க, கையை எடுத்துக்கொண்டார் ராஜமாணிக்கம். அனைத்து வகுப்புகளிலிருந்தும் ஸ்டாஃப் வெளியில் வர ஆரம்பித்தனர்.
“ஓகே ஃபாதர்… நான் வந்துடறேன்…”
“தேங்க்ஸ் மேடம்…”, என்று சிரித்து போக திரும்பியவர் மறுபடி “ஆங்… மேடம்… 12 மணிக்கு நீங்க வரும்போதும் இதே மாதிரிதான் வரணும்…”, மீண்டும் சிரித்துவிட்டு பின் சென்றார்.
வகுப்பு முடிந்து புடைவையை நன்றாக இழுத்துப்போர்த்தியபடியே டிபார்ட்மெண்ட்டுக்குள் அமர்ந்துகொண்டிருந்தாள் பவானி. மதிவதனி பார்த்து விசாரித்தாள் உடல்நிலை சரியில்லையா என்று. அதெல்லாம் எதுவுமில்லை என்று சொல்லி சமாளித்தாள். இந்த வருடம் தான் புதிதாக வேலைக்கு சேர்ந்த தாமரை மட்டும் பவானி எதையோ மறைப்பதாக நினைத்தாள்.
பண்ணிரெண்டு மணி.
மாலதி அவளது அப்பாவுடன் முதல் ரவுண்டு டெஸ்ட் நடந்த அறைக்குள் காத்திருந்தாள். இன்று சிகப்பு நிற புடவை அணிந்திருந்தாள். கருப்பு நிற ஜாக்கெட்.
“சீட் கிடைச்சிரும் இல்லப்பா…”
பதட்டத்துடன் அப்பாவைப்பார்த்து கேட்டாள். அவர் மாலதியைப்பார்த்து சிரித்து ஆறுதலாய் தலையை தடவிக்கொடுத்தார்.
ராஜமாணிக்கமும், மதிவதனியும் அறைக்குள் வந்து சோபாவில் அமர்ந்தனர்.
மாலதியை மீண்டும் அந்த டேபிளுக்கு முன் போடப்பட்ட இருக்கையில் அமரச்சொன்னார் ராஜமாணிக்கம்.
அதற்குள் ராயப்பனும் வந்துவிட்டான்.
ராஜமாணிக்கம் ராயப்பனை கூப்பிட்டு ஏதோ சொல்ல, அறையின் எல்லா விளக்குகளும் அணைக்கப்பட்டு, மாலதிக்கு நேர் மேலாக இருக்கும் ஒரே ஒரு விளக்கு போடப்பட்டது. மாலதி உட்கார்ந்திருக்கும் இருக்கையை மட்டும் ஒளிர விடும்படி அந்த விளக்கு ஒளிர்ந்தது.
மாலதிக்கு முன்னால் டேபிள் மீது நாலைந்து பிரிண்ட் செய்யப்பட்ட பேப்பர்கள் இருந்தன.
“மாலதி, அந்த பேப்பர்ஸை ஒவ்வொண்ணா எடுத்து படிக்கணும். எது நடந்தாலும் டோன்ட் லூஸ் யுவர் கான்செண்ட்ரேஷன்… ப்ளீஸ் ஸ்டார்ட்…”
ராஜமாணிக்கம் குரல் அறைக்குள் எதிரொலித்தது.
மாலதி படிக்க ஆரம்பித்தாள்.
மதிவதனி கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.
மாலதி படிக்க ஆரம்பித்த மூன்றாவது நிமிடம், அவளது தோள்களின் வழியே இரண்டு பக்கங்களிலிருந்தும் இரண்டு கைகள் இறங்கியது.
மதிவதனி கண்களை குறுக்கிப்பார்க்க, அது ராயப்பனின் கைகள்தான்.
மாலதியின் தோள்களின் வழியே இறங்கிய கைகள் அவளுடைய முலைகளின் மீது ஊர்ந்து சென்றன மெதுவாக.
ராயப்பனின் கைகள் மாலதியின் முலைகள் மீது ஊர்ந்து கொண்டிருந்த அதே நேரம், கதவு திறக்கபட்டு யாரோ வந்த மாதிரி இருக்க மதிவதனி பார்த்தாள்.
வந்தது பவானிதான். ஆனால்… மதிவதனி நன்றாய் உற்றுப்பார்க்க, அவள் மார்பு மீது முந்தானையே இல்லை. இன்னும் நன்றாய் பார்க்க, மார்பு மீது உடையே இல்லை. திறந்த மார்புடன் பவானி உள்ளே வந்தாள். புடவை முந்தானையை முழுவதும் இடுப்பை சுற்றி வைத்து கையால் பிடித்தவாறு இருந்தாள். மதிவதனிக்கு அவளுடைய கண்களை நம்ப முடியவில்லை.
“சாரி மேடம்… லேட் ஆயிடுச்சு..”, என்று சாதாரணமாய் சொல்லியவள் மதிவதனிக்கும் ராஜமாணிக்கத்திற்கும் இடையில் வந்து அமர்ந்தாள்.
இப்போது மதிவதனிக்கு நன்றாக தெரிந்தது பவானியுடைய முலைகள். பெருத்த முலைகள். வாயடைத்துப்போய் அமர்ந்திருந்தாள் மதிவதனி.
(தொடரும்)
(கருத்துக்களுக்கு [email protected])