மதிவதனி என்னும் காமதேவதை – 6 (Mathivathani Ennum Kamathevathai 6)

This story is part of the மதிவதனி என்னும் காமதேவதை series

    மதிவதனி என்னும் காமதேவதை (பகுதி – 6)

    (கருத்துக்களுக்கு [email protected])

    மதிவதனி தன்னையறியாமல் தன்னுடைய புடவைக்குள் கையை விட்டு கடைசி இரண்டு ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை கழட்டிவிட்டு ஒருபக்க முலையை வெளியில் எடுத்துவிட்டிருந்தாள். கனமான முலைகள். பெரிய கருவட்டங்களும் முலைக்காம்பும் வெளியில் இருந்தது. முலைக்காம்பு விறைத்திருந்தது. தன்னுடைய விரலால் அதை வருடிவிட்டாள் மதிவதனி.

    ராயப்பன் இப்போது அதிரடியாய் மாலதியின் புண்டையை நக்க ஆரம்பித்திருந்தான். மாலதி சுத்தமாய் டைப் செய்வதை நிறுத்திவிட்டு கைகளை நாற்காலியின் கைப்பிடியில் ஊன்றிக்கொண்டு, நாற்காலியில் உட்காராமல் இடுப்பை ராயப்பனின் வாய்க்கு நேராக முட்டிக்கொண்டிருந்தாள்.

    “ஆஹ்ஹ்… அப்பா…”, என்று முனகிக்கொண்டிருந்தாள்.

    மாலதியின் அப்பாவோ “மாலு கண்ணு… இங்க பாரு… அங்க நீ கவனிக்காத… லேப்டாப்ல கவனம் செலுத்து…”, என்று அவளுடைய தலையைக்கோதி விட்டவாறே சொன்னார்.

    அவர் சொன்னதும் மெதுவாக உட்கார்ந்தவள் ஆஹ்ஹ் ஆஹ்ஹ் என்று முனகிக்கொண்டே மீண்டும் டைப் செய்ய ஆரம்பித்தாள்.

    ராயப்பன் தன்னுடைய வாயை மாலதியின் புண்டையில் வைத்து உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான்.

    மதிவதனிக்கு உணர்ச்சியை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. முந்தானையை சரியவிட்டாள். ஜாக்கெட்டின் இரண்டு ஹூக்குகள் அவிழ்க்கப்பட்ட நிலையில் ஒருபக்க முலை பாதி பிதுங்கி வெளியில் இருந்தது.

    சுண்ணி பெரிதான நிலையில் பேண்ட்டின் அந்த மேடான பகுதியை ராஜமாணிக்கம் தடவிக்கொண்டே மதிவதனி உணர்ச்சிவசப்பட்டுக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தார். பார்த்துக்கொண்டே பேண்ட் ஜிப்பை அவிழ்த்தார்.

    ராயப்பன் மாலதியின் புண்டையை தன்னுடைய வாயால் பதம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். மேலேற்றப்பட்டிருந்த மாலதியின் புடவை கீழே இறங்கி இறங்கி புண்டையை நாக்கிக்கொண்டிருந்த ராயப்பனுக்கு தொந்தரவு செய்தது. மாலதிக்கு அது புரிந்தது. ஒரு கையால் டைப் செய்துகொண்டே இன்னொரு கையால் புடவையை தூக்கிப்பிடித்து தன்னுடைய புண்டையை நன்றாக காட்டியபடி உட்கார்ந்துகொண்டிருந்தாள்.

    தன் மகள், ஒரே கையால் டைப் செய்வதைப்பார்த்த அவளுடைய அப்பா, அவளருகில் வந்தார்.

    “மாலு, நீ ஒழுங்கா டைப் பண்ணு… நான் பாத்துக்கிறேன்…”, என்று அவளுடைய நாற்காலியின் பக்கம் உட்கார்ந்தார்.

    உட்கார்ந்தவர் அவருடைய மகள் மாலதியின் புடவையை நன்றாக தூக்கிப்பிடித்தார், ராயப்பன் புண்டையை நக்குவதற்கு வசதியாக.

    ராயப்பனின் கைகள் இப்போது மாலதியின் தொடையை விரித்துப்பிடித்தவாறு இருந்தன. அவனுடைய வாய் மாலதியின் புண்டையை ருசி பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. மெதுவாக இப்போது அவனுடைய நாக்கை மாலதியின் புண்டை ஓட்டைக்குள் விட்டான்.

    “அப்பா ஆஆ ஆஆ…” என்று அலறினாள் மாலதி.

    “ஒண்ணும் இல்ல மாலு…”, மகளின் புடைவையை தூக்கி பிடித்தவாறே மாலதியின் அப்பா அவளை சமாதானப்படுத்தினார்.

    “ஸ்‌ஸ்‌ஸ்‌ஸ்‌ஸ்… ஆஹ்ஹ்…”, என்று புண்டைத்தண்ணியை வழியவிட்டுக்கொண்டே லேப்டாப்பில் டைப் செய்து முடித்தாள் மாலதி.

    மாலதியின் புண்டையில் வழிந்த தண்ணீரை ஆர்வமாய் நக்கிக்குடித்தான் ராயப்பன். அவனுக்கு பிடித்திருந்தது போலும். ஆம். நன்றாய் நக்கி புண்டைத்தண்ணீர் முழுவதையும் சுத்தப்படுத்தினான்.

    “குட் ஜாப் மாலதி…”, ராஜமாணிக்கத்தின் குரல் ஒலித்தது. அவர் தன்னுடைய சுன்னியை கையால் பிடித்துக்கொண்டே பேசினார்.

    “என்ன சொல்றீங்க மதி?”

    மதிவதனியைப்பார்த்து ராஜமாணிக்கம் கேட்டார்.

    முந்தானையை மெதுவாக எடுத்து முலைகள் மீது போர்த்தியவாறே மதிவதனி சொன்னாள்.

    “சேடிஸ்பேக்டரி ஃபாதர்…”

    ராஜமாணிக்கம் சிரித்தார்.

    “மேபி நெக்ஸ்ட் ரவுண்டுல ஷீ மைட் பெர்ஃபார்ம் பெட்டர்…”, சுன்னியை உருவி விட்டுக்கொண்டே பேசினார். மதிவதனி அதைப்பார்க்க தவறவில்லை.

    மாலதியும் , அவளுடைய அப்பாவும் நின்றுகோண்டே அவர் பேசுவதை கேட்டனர். ராயப்பன் ஓரமாக நின்றுகொண்டிருந்தான்.

    அறையின் விளக்குகள் இன்னமும் அணைக்கப்பட்டுத்தான் இருந்தன. புராஜேக்டர் வெளிச்சமும், லேப்டாப்பின் வெளிச்சமும் மட்டுமே இருந்தன.

    “மாலதி, அடுத்த ரவுண்டுக்கு உன்னை நாங்க செலெக்ட் பண்ணியிருக்கோம்… நாளைக்கு அடுத்த ரவுண்டு இருக்கும்… ம்‌ம்… மதி, நீங்க நாளைக்கு எப்போ ஃப்ரீ?”, என்று ராஜமாணிக்கம் இன்னமும் சுன்னியை உருவிக்கொண்டே பேசிக்கொண்டிருப்பதை அனைவரும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

    “ஃபாதர்… நாளைக்கு? நீங்க சொல்லுங்க ஃபாதர். நான் ஃப்ரீ பண்ணிக்கிறேன்.”

    ராஜமாணிக்கத்தை பார்த்து சொன்னாள் மதிவதனி.

    “மேபி… டுவெல்வ் நூன்…?”, சுன்னியின் முனையை விரல்களால் தடவிக்கொண்டே கேட்டார் ராஜமாணிக்கம். சுன்னியின் முனை பிரீகம் எனப்படும் விந்து வருவதற்கு முன்னால் வரும் அந்த தண்ணீரினால் ஈரமாகி இருந்தது.

    “எனக்கு ஓகே ஃபாதர்..”, என்றாள் மதிவதனி.

    “குட்… சார், நீங்க உங்க பொண்ணை நாளைக்கு மதியம் பண்ணிரெண்டு மணிக்கு கூட்டிட்டு வாங்க… சரியா?”

    ராஜமாணிக்கம் சொன்னதும் மாலதியும், அவளுடைய அப்பாவும் சரியென்று தலையாட்டி சென்றனர்.

    “ராயப்பன்… அவங்களை வெளிய விட்டுட்டு ரெண்டு காஃபீ… மதி காஃபீ?”

    ராஜமாணிக்கம் கேட்டதும் மதிவதனி சரியென்றாள்.

    “ஆங்… ரெண்டு காஃபீ… அப்புறம் ஒரு சொம்புல பால்…”, என்று சொன்னதும் ராயப்பன் சென்றான்.

    பால் எதற்கு என்று தெரியவில்லை மதிவதனிக்கு.

    “மாலதி பத்தி என்ன நினைக்கிறீங்க மதி?”, என்றார் ராஜமாணிக்கம்.

    “ஃபாதர், நாலேட்ஜ் வைஸ் ஷீ இஸ் குட்…”

    “ஓகே… தென், இந்த கான்செண்ட்ரேஷன் டெஸ்ட் ல எப்படி பெர்ஃபார்ம் பண்ணினா?”, பேண்ட்ட்டின் பக்கிள்ஸை கழட்டி நன்றாக லூஸ் செய்து சுன்னியை முழுவதுமாக வெளியில் எடுத்து விட்டிருந்தார் ராஜமாணிக்கம். கொட்டைப்பகுதியும் வெளியில் இருந்தது.

    அந்த வெளிச்சத்தில் சரியாக தெரியவில்லை என்றாலும் அவர் என்ன செய்கிறார் என்று மதிவதனிக்கு தெரிந்தது.

    “அது… ஃபாதர்…”, மதிவதனி இழுத்தார்.

    “இட்ஸ் ஓகே… நீங்க நாளைக்கு கூட சொல்லலாம்… டோன்ட் ஃபீல் எம்பாராஸ்டு…”, சிரித்தார் ராஜமாணிக்கம்.

    ராயப்பன் இப்போது கையில் ஒரு சொம்புடன் அறைக்குள் வந்தான். ராஜமாணிக்கம் அந்த சொம்பை வாங்கினார்.

    “லைட் ஃபாதர்?”

    கேட்ட ராயப்பனுக்கு பதில் சொன்னார்.

    “வேண்டாம். மதி இருக்காங்க. அவங்களுக்கு இதெல்லாம் புதுசு. பழக்கமாகட்டும் முதல்ல…”

    “சரிங்க ஃபாதர்… நான் போய் காஃபீ எடுத்துட்டு வந்துடறேன்”, என்று சொல்லி போய் எடுத்து வந்து டேபிளின் மீது வைத்துவிட்டு ஓராமாய் போய் நின்றான் ராயப்பன்.

    மதிவதனிக்கு கொஞ்சம் கலக்கமாக இருந்தது வேறென்ன செய்யப்போகிறாரோ என்று.

    சோபாவிலிருந்து எழுந்து நின்ற ராஜமாணிக்கம், பேண்ட்டை முட்டிவரை கீழிறக்கி விட்டார். பின் வெள்ளை அங்கியை தூக்கி கழுத்தில் வைத்துப்பிடித்துக்கொண்டே, தன்னுடைய சுன்னியை ஒரு கையால் பிடித்து இன்னொரு கையில் இருந்த சொம்புக்குள் விட்டார்.

    மதிவதனிக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. என்ன செய்கிறார் என்று மதிவதனி யோசிக்கும் முன்பே தன்னுடையை சுன்னியை பால் சொம்புக்குள் வைத்து ஆட்ட ஆரம்பித்தார். பால் கொஞ்சம் கொஞ்சம் தெறித்து சொம்புக்கு வெளியில் வந்து விழுந்தது.

    மதிவதனி பார்த்து எச்சில் விழுங்கினாள்.

    வேகமாக சுன்னியை ஆட்டி சுன்னித்தண்ணீரை பாலிலேயே வீட்டுக்கலந்தார் ராஜமாணிக்கம். பாதரின் இந்த வித்தியாசமான செய்கை மதிவதனிக்கு ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தியது.

    “ஆஹ்ஹ்… அஹ்க்…”, என்று கடைசி சொட்டு வரை சுன்னித்தண்ணீரை சொம்பில் உள்ள பாலில் கலந்துவிட்டு அதிலிருந்து சுன்னியை வெளியில் எடுத்தார் ராஜமாணிக்கம். பாலில் நனைந்திருந்த சுண்ணியின் முனையிலிருந்து சொட்டு சொட்டாய் பால் கீழே தரையில் விழுந்து தெறித்தது.

    சொம்பை நீட்ட, ராயப்பன் வந்து வாங்கிக்கொண்டான்.

    பேண்ட்டை சரிசெய்து போட்டுக்கொண்டு அங்கியையும் சரியாக அணிந்துகொண்டு காஃபீ கப்பை தான் ஒன்று எடுத்துக்கொண்டு மதிவதனிக்கு ஒன்று கொடுத்தார்.

    மதிவதனிக்கு எல்லாம் கனவு போல் இருந்தது. முதலில் காஃபீயை குடித்துவிட்டு ஹாஸ்டல் போக வேண்டும் என்று நினைத்தவள் காஃபீயை கடகடவென்று குடித்து முடித்து எழுந்தாள்.

    ராயப்பன் இப்போது விளக்குகளை போட்டான்.

    “மதி… உங்க ஜாக்கெட்?” என்று ராஜமாணிக்கம் சொன்னதும்தான் அவளுக்கு நினைவு வந்தது.

    “ஓ…”, என்று திரும்பி நின்று வெளியில் பிதுங்கி இருந்த ஒருபக்க முலையை ஜாக்கெட்டுக்குள் திணித்து ஹூக்குகளை போட்டாள்.

    “சாரி ஃபாதர்…”, என்று குனிந்தவாறு சொன்னாள்.

    “ஓ… கமான்… எதுக்கு சாரி சொல்றீங்க?”, என்று ராஜமாணிக்கம் போலாமா என்பது போல கையை காட்ட, அறைக்குள்ளிருந்து வெளியறைக்கு வந்தனர் அனைவரும்.

    வெளியறையில் நான்கு மாணவிகள் அமர்ந்திருந்தனர். புடவையில்தான்.

    “குட் ஈவினிங் ஃபாதர்..”, கோரசாக சொன்னார்கள்.

    “குட் ஈவினிங் மை டியர்ஸ்…”, சிரித்துக்கொண்டே சொல்லிவிட்டு ராயப்பனை பார்க்க, அவன் புரிந்தவாறு சென்றான். சிறிது நேரத்தில், நான்கு கப்புகளில் பாலை ஊற்றி நான்கு பெண்களுக்கும் கொடுத்தான்.

    அதிர்ந்தாள் மதிவதனி. அந்த பாலில் பாதரின் சுன்னித்தண்ணி அல்லவா கலந்திருக்கிறது. இதையா இந்த மாணவிகளுக்கு கொடுக்க சொல்கிறார்? யோசித்தாள் மதிவதனி.

    அதற்குள், கொடுத்த பாலை குடித்து முடித்திருந்தார்கள் மாணவிகள் நால்வரும்.

    ஒருவழியாக விடைபெற்று ஹாஸ்டல் வந்தாள் மதிவதனி.

    ஹாஸ்டல் அறைக்குள் உடை மாற்றி பாதரின் அறைக்குள் நடந்ததையே நினைத்துக்கொண்டு படுத்திருந்தாள். நெஞ்சில் இருந்த படபடப்பு கொஞ்சம் குறைந்திருந்தது.

    செல்போன் மணியடிக்க பார்த்தாள். கணவன் ராகவன் தான.

    பகுதி – 7 : டீஸர்:

    செல்போனை எடுத்து பேசினாள். ஆனால், மனம் முழுவதும் இன்று கல்லூரியில் நடந்ததையே நினைத்துக்கொண்டிருந்தது. ராகவனிடம் இதை சொல்லலாமா வேண்டாமா என்று குழம்பினாள். சொன்னால் ரிசைன் பண்ணிவிட்டு வந்துவிடு என்று சொல்வானோ. இப்போதைக்கு அவனிடம் சொல்ல வேண்டாம் என்று முடிவெடுத்தாள்.

    “ஹே… மதி… என்ன நான் கேட்டுக்கிட்டே இருக்கேன்… ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டேன்கிற?”, ராகவன் சத்தமாக கேட்டதும் நினைவு மீண்டாள்.

    “ஆக்ங்க்…. என்ன கேட்டீங்க?”

    “சரியாப்போச்சு… நானும் தமிழும் அங்க வரட்டுமா உன்னைப்பார்க்க ன்னு கேட்டேன்…”

    “இன்னைக்குதாங்க முதல் நாளே எனக்கு முடிஞ்சிருக்கு. அவளுக்கு போர் அடிச்சா சினிமா, மால், இல்லன்னா உங்க ஃப்ரெண்ட் வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போங்களேன்…”

    சொல்லிவிட்டு பிறகு யோசித்தாள். நேற்றிரவு தான் ராகவனுடைய ஃப்ரெண்ட் மனைவி பாத்திமாவை ராகவன் ஓக்க முயல்வது போல கனவு வந்ததை நினைத்துப்பார்த்தாள்.

    (தொடரும்)

    (கருத்துக்களுக்கு [email protected])

    Leave a Comment