This story is part of the மதிவதனி என்னும் காமதேவதை series
மதிவதனி என்னும் காமதேவதை (பகுதி – 23)
(கருத்துக்களுக்கு [email protected])
பகுதி – 30:
வெண்ணிலா விரல்களால் அவளுடைய புண்டையை ஓக்கும் சப்தம் மதிவதனிக்கே கேட்டது. அம்மா மீது இத்தனை காம ஆசையுடன் இருக்கும் மகளை இந்த பாத்திமா ஏன் ஒதுக்குகிறாள் என்று பாத்திமா மீது கோவம் வந்தது.
கீழே அமர்ந்து கொண்டிருந்த வெண்ணிலா இப்போது எழுந்து , மெதுவாக கட்டிலின் மீது ஏறி, பாத்திமாவின் முகம் அருகே முட்டி போட்டு அமர்ந்து , ரொம்ப கிட்டத்தில் அவளுடைய புண்டையை கொண்டு சென்றாள். பிறகு தேய்க்க ஆரம்பித்தாள். சிறிது நேரம் கழித்து தன் விரல்களை எடுத்துப்பார்க்க, அது பிசுபிசு என்று இருந்தது.
பார்த்துக்கொண்டிருந்த மதிவதனியும் விரல்களை எடுத்துப்பார்க்க, அவளுக்கும் பிசுபிசுத்தது.
வெண்ணிலா அவளுடைய விரல்களை பாத்திமாவின் வாய்க்கருகில் கொண்டு சென்றாள்.
மதிவதனி இப்போது அவளது புடவையை சரி செய்துகொண்டு , சட்டென பாத்ரூமுக்குள் இருந்து வெளியில் வர, வெண்ணிலா பார்த்து அதிர்ந்தாள். கட்டிலின் கீழிறங்கி தனது பேண்ட்டி , லெக்கின்ஸை தேடி எடுத்தாள்.
“ஷ்ஷ்..”, என்று சைகையில் சொல்லியபடி வந்த மதிவதனி, வெண்ணிலாவின் அருகில் வந்து, “ட்ரெஸ் போடு… நாம வெளிய போய் பேசலாம்…”, சொல்லிவிட்டு வெளியில் சென்றாள்.
வெண்ணிலா நெஞ்சம் படபடத்தபடி, உடைகளை போட்டுக்கொண்டு வெளியில் வர, மதிவதனி அவளைக்கூட்டிக்கொண்டு தனியாக சென்றாள்.
“மதி ஆண்ட்டி…”, என்று கெஞ்சும் குரலில் வெண்ணிலா பேச ஆரம்பித்தாள். மதிவதனி அவளை பேசவிடவில்லை.
“எனக்கு எல்லாம் தெரியும் வெண்ணிலா…”
“ஆண்ட்டி…”, கண்கள் விரித்தாள் வெண்ணிலா.
“ஆமா வெண்ணிலா… அதுக்காகத்தான் உன்னோட அம்மா நேத்து நான்சி டாக்டரை போய் பார்த்திருக்காங்க ங்கிறதும் தெரியும்…”
வெண்ணிலா அமைதியாக இருந்தாள்.
“நீ பண்றது உன்னோட அம்மாவுக்கு பிடிக்காம இருக்கலாம்… ஆனா…”
“எனக்கு செத்துடலாம் ன்னு இருக்கு ஆண்ட்டி…”, உடைந்து அழுதாள் வெண்ணிலா.
“ஹே… வெண்ணிலா…”, அவளை ஆறுதலாய் தன் நெஞ்சில் சாய்த்துக்கொண்டாள் மதிவதனி.
“என்ன பேச்சு இது வெண்ணிலா… நாம நமக்கு பிடிச்சு செய்யற விஷயம் மத்தவங்களுக்கு பிடிக்காம போகலாம்… அதுக்காக சாகணும்ன்னா யாருமே இந்த உலகத்துல உயிரோட இருக்க முடியாது…”
“ஆனா, நான் என்னோட ஆசைக்காக அம்மாவை ரொம்ப டிஸ்டர்ப் பண்றேன்… அவங்க ரொம்ப ஸ்ட்ரெஸ் ஆகறாங்க என்னால…”, தொடர்ந்து அழுதாள் வெண்ணிலா.
“இங்க பாரு வெண்ணிலா… என்னைப்பாரு…”, அவளுடைய தாடையை தன் கையால் பிடித்து தூக்கினாள் மதிவதனி.
“நீ பண்றது இப்போ உன்னோட அம்மாவுக்கு பிடிக்கல… ஆனா, கூடிய சீக்கிரம் பிடிக்க ஆரம்பிக்கும்…”
“இல்ல ஆண்ட்டி… அவங்களுக்கு கொஞ்சம் கூட நான் பண்றது புடிக்கல…”
“எனக்கு பிடிக்குது வெண்ணிலா…”
மீண்டும் மதிவதனியை கண்கள் விரிய ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள்.
“ஆமா வெண்ணிலா… நீ பாத்திமா மேல எவ்ளோ ஆசையா இருக்க ங்கிறத நான் பாத்ரூம் லேர்ந்து பார்த்துக்கிட்டு தான் இருந்தேன்… தமிழ்ச்செல்வி இப்படி இல்லையே ன்னு எனக்கு ரொம்ப ஏக்கமா இருந்துச்சு நீ பண்ணதை பார்க்க பார்க்க…”
“ஆண்ட்டி… என்ன சொல்றீங்க ?”
“ம்ம்ம்… நீ செய்யறதை பார்க்கப்பார்க்க பாத்திமா இடத்துல நான் இருக்கக்கூடாதா ன்னு கூட ஏக்கமா இருந்துச்சு…”
“ஐயோ… ச்சீ… ஆண்ட்டி…”, சிரிக்க ஆரம்பித்தாள் வெண்ணிலா…
“சரி… அது நம்ம விஷயம்… அப்புறம் பேசிக்கலாம்… இப்ப நாம பேசினதை யார் கிட்டயும் சொல்லிக்காத. தமிழ் கிட்டயும் சொல்லாத. நீ ஜாலியா இரு… எல்லாம் நீ நினைச்ச மாதிரி நடக்கும். நாளைக்கு நான்சி டாக்டர் கிட்ட போறீங்க இல்ல மறுபடி?”
“ஆமா ஆண்ட்டி… எனக்கு அங்க போகவே பிடிக்கல…”
“அய்யய்யோ அப்படி சொல்லாத… கண்டிப்பா நீ போகணும் வெண்ணிலா… எனக்கு நான்ஸி டாக்டர் பத்தி தெரியும். அவங்க கண்டிப்பா இதை நல்லபடியாதான் முடிப்பாங்க… நாளைக்கே அங்க நீ எதிர்பார்க்கிறது கூட நடக்கலாம். ஹோப் பார் த பெஸ்ட்… ஓகே…”
“ம்ம்… நவ் ஐ பீல் ரிலாக்ஸ்டு… தேங்க்ஸ் மதி ஆண்ட்டி…”
வெண்ணிலாவை கட்டிப்பிடித்து அவளுடைய நெற்றியில் முத்தமிட்டாள் மதிவதனி. அந்த முத்தத்தை இடும்பொழுதே, வெண்ணிலாவின் உதடுகளில் முத்தத்தை இட மதிவதனியின் மனம் துடித்தது. இருந்தாலும் சமயம் வரும், காத்திருக்கலாம் என்று விட்டுவிட்டாள்.
அந்த நாள் மதிவதனிக்கு திருப்தியாய் இருந்தது. ராயப்பன் தன்னை அவசரமாக ஓப்பான் என்று அவள் நினைத்துப்பார்க்காத ஒரு விஷயம். முதலில் எதிர்ப்பு காட்டினாலும், ராயப்பன் ஓப்பதை அவளால் ரசிக்காமல் இருக்கமுடியவில்லை. இம்மாதிரி எதிர்பாரா விஷயங்களும் நடந்தால்தான் வாழ்க்கை சுவாரஸ்யமாக இருக்கும்.
அன்று இரவு உணவும் பாதர் சொன்னபடி நன்றாகவே சமைத்திருந்தனர் அங்கிருந்த சமையல் ஆட்கள்.
ராகவனும், நரேனும் மொட்டை மாடியில் ஒரு பாட்டில் விஸ்கியுடன் அமர்ந்து குடித்து , கதை பேச ஆரம்பித்திருந்தனர். நரேன் கொஞ்சம் போதை ஏறினாலே மனதில் இருப்பதை கொட்டிவிடக்கூடிய ஒரு மனிதன். ஆனால், நல்லவன்.
இருவரும் இரண்டாவது பெக் ஆரம்பிக்கும்போது, மாடிக்கு மதிவதனி வந்தாள். ஒரே ஒரு சின்ன விளக்கு மட்டும் மாடியில் எரிந்துகொண்டிருந்தது. மற்றபடி லேசான நிலா வெளிச்சம்.
“எழுத்தாளரே, சாப்பிட எப்ப வரப்போறீங்க…?”, இது மதிவதனி.
“இப்பதான் மதி ரெண்டாவது ரவுண்டு… ரொம்ப நாளைக்கப்புறம் நரேன் கூட… கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வர்றேனே…”
மதிவதனியை பார்த்ததும் நரேன் என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை. ரெண்டாவது பெக்கை ஒரே மூச்சில் குடித்து முடித்தான்.
“டேய்… டேய்… மெதுவாடா… என்னாச்சு உனக்கு?”, கையை நீட்டி சொன்ன ராகவன் கையை தட்டிவிட்டான் நரேன்.
ராகவன் மதிவதனியைப்பார்த்து என்ன என்பது போல் நரேனை கண்களால் காட்டி கேட்கவும், மதிவதனி எனக்கென்ன தெரியும் என்பது போல் உதட்டை பிதுக்கினாள்.
“க்கும்…”, என்று நரேன் கனைத்துக்கொண்டான். பின் ராகவனைப்பார்த்து கேட்டான்.
“டேய்… நான் கேக்கறதுக்கு உண்மையா பதில் சொல்லு…”
“சரிடா… கேளு…”, என்று ரெண்டாவது பெக்கை மெதுவாக குடித்தபடியே சொன்னான்.
“உனக்கு என் பொண்டாட்டி மேல ஆசையா?”
இதைக்கேட்டு தலையில் கை வைத்து அய்யோ என்பது போல செய்து அங்கிருந்து கிளம்ப எத்தனித்தாள் மதிவதனி.
உடனே நரேன் எழுந்து “மதி… ப்ளீஸ்… நீங்க இங்க இருக்கணும்… ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்…” , என்று அவளை தடுத்து நிறுத்திவிட்டு, சேரை ராகவனுக்கு அருகில் இழுத்து போட்டு அதில் உட்கார்ந்து கேட்டான்…
“சொல்லுடா… பாத்திமா மேல உனக்கு ஆசையா?”
“டேய்… இப்ப எதுக்கு அதெல்லாம்…? பசங்க இப்ப இங்க வந்துட்டா பிரச்னை டா…”
“வர மாட்டாங்க… பசங்க வர மாட்டாங்க… நீ சொல்லு…”
“என்ன சொல்லணும்?”
“உனக்கு பாத்திமாவை பிடிச்சிருக்கா?”
“பிடிச்சிருக்கு…”, மெதுவாக விஸ்கியை உறிஞ்சினான் ராகவன்.
“இல்ல… இல்ல… பிடிச்சிருக்கு இல்ல… இது… நீ அவளை… அவளை… நீ… நீ… இது…”, என்று வார்த்தைகள் வராமல் தவித்தான் நரேன்.
“என்னடா…”
“நீ பாத்திமாவை போடணும்ன்னு ஆசைப்படறியா…?”, என்று போதையில் ராகவன் முன் கைவிரலை ஆட்டிக்கொண்டு கேட்டான் நரேன்.
“நான் கிளம்பறேன்..”, என்று மீண்டும் அங்கிருந்து கிளம்ப முயன்ற மதிவதனியை மீண்டும் தடுத்து நிறுத்தினான் நரேன்.
“சொல்லுடா… பாத்திமாவை போடணும்ன்னு ஆசையா உனக்கு?”
“இல்லடா… அது ஆரம்பத்துல அப்படி ஒரு ஆசை லேசா இருந்தது உண்மைதான்… ஆனா, இப்ப அப்படிலாம் எந்த ஆசையும் இல்ல…”, நரேன் கோபப்படுவானோ என்று பயந்து பயந்து சொல்லிவிட்டான் ராகவன்.
நரேன் எழுந்து வந்து ராகவன் கன்னத்தில ஒரு முத்தம் கொடுத்தான்.
“என்னடா பண்ற..?”, ராகவன் கேட்டான்.
“நீ உண்மையை சொன்ன ல்ல… அதான்… இந்தா இதுல இன்னொரு ரவுண்டு ஊத்து…”, என்று அவனுடைய கிளாஸை ராகவன் பக்கம் நகர்த்தினான்.
பகுதி – 31:
“டேய்… ரெண்டு ரவுண்டுக்கு நீ என்னென்னமோ பேச ஆரம்பிச்சுட்ட… போதும்… போலாம்…”, ராகவன் சொன்னதும், நரேனே பாட்டிலை எடுத்து திறக்கிறான். ராகவன் பாய்ந்து அதைப்பிடுங்கி…
“நானே ஊத்தறேன்… விடு..”, என்று வாங்கி நரேனுக்கு ஒரு பெக் ஊற்றினான்.
இப்போது மெதுவாக விஸ்கியை கொஞ்சம் பருகிவிட்டு கிளாஸை கீழே வைத்துவிட்டு சொன்னான் நரேன். மதிவதனியும் ராகவனும் நரேனையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர்.
“ஆனா… நீ இப்ப அந்த மாதிரி எண்ணம் ல்லாம் இல்ல ன்னு சொன்ன பாரு…”, என்று சொல்லிவிட்டு முகத்தை இடமும் வலமும் ஆட்டினான் .
“அது எனக்கு புடிக்கல…”, சொல்லிவிட்டு இன்னும் கொஞ்சம் விஸ்கி பருகினான் நரேன்.
ராகவனும் மதிவதனியும் ஒருவருக்கொருவர் பார்த்துக்கொண்டனர்.
“இப்போ என் பொண்டாட்டி அழகா இல்லையா… ஏன் ஆசை இல்ல ன்னு சொல்ற…?”
ராகவன் அமைதியாக இருந்தான். அவனுடைய இரண்டாவது பெக் இப்போதுதான் முடிகிறது.
“நீ பாத்திமாவை ஆசைப்படற ன்னு தெரியும்போது முதல்ல கோவம் வந்துச்சு… அப்புறம்… மெதுவா…”
சிரித்தான் நரேன். பின்னர் தொடர்ந்தான்…
“அது ஒரு மாதிரி பீலிங்கா… மாறி… அப்படியே… நல்லா இருந்துச்சு டா…”
“டேய்… போதும் போலாம்…”, இது ராகவன்
“எனக்கு இப்பவே போய் பாத்திமா கிட்ட ராகவன் உன்னை போடணும்ன்னு ஆசைப்படறான்… நீ… நீ… அவன்கூட படு இன்னைக்கு… ன்னு சொல்லணும் போல… இருக்கு…”
மீண்டும் சிரித்தான்.
ராகவன் அச்சோ என்று தலையில் கைவைத்து அமர்ந்துகொண்டான். மதிவதனி மெதுவாக ராகவன் காதில் ஏதோ சொல்லிவிட்டு கிளம்ப எழுந்தாள்.
நரேன் , “என்னாச்சு மதி…?”, என்றான்…
“ஒண்ணும் இல்ல ண்ணா… பசங்களுக்கு நான் போய் சாப்பாடு போடறேன்… நீங்க ரெண்டு பேரும் பேசிட்டு வாங்க…”
“அய்யோ… நீங்க இருக்கணும் இங்க…”
மதிவதனி திரும்பிப்பார்த்தாள்.
“ராகவனுக்கு பாத்திமா மேல ஆசை வந்தது மாதிரியே எனக்கும் உங்க மேல…”, நரேன் குடித்திருந்தாலும் இப்போது வெட்கம் வந்தது.
கையை கட்டியவாறு நின்று நரேனை பார்த்தாள் மதிவதனி.
“ஆனா… எனக்கு உங்க மேல ஆசை இல்ல…”, சொல்லிவிட்டு விருட்டென்று சென்றுவிட்டாள் மதிவதனி.
ராகவன் உடைந்துவிட்டான். மதிவதனி சொன்னதை கேட்டு அவனுக்கு ஏறிய போதையெல்லாம் இறங்கிவிட்டது. ராகவன் வேண்டாமென்று தடுத்தும் இன்னும் 3 ரவுண்டுகள் குடித்தான். அதன்பின் ஒரு மணி நேரம் ராகவன் நரேனை சமாதானப்படுத்தி கீழே கூட்டி வந்தான்.
“மதி, நரேன் அப்புறமா அவனோட ரூம்லயே சாப்பிட்டுக்கட்டும்… அவனை ரூம்ல படுக்க வைக்கிறேன்…”
சோஃபாவில் அமர்ந்து மதிவதனியோடு டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்த பாத்திமா, “என்னாச்சு ண்ணா… ரொம்ப குடிச்சுட்டாரா?” என்று கேட்டுக்கொண்டே எழுந்து வந்தாள்.
“இல்ல இல்ல பாத்திமா… நீங்க உக்காருங்க…”, என்று நரேனை அழைத்துக்கொண்டு சென்றான் ராகவன்.
நரேனை அறையில் படுக்கவைத்துவிட்டு, பின் மதிவதனியை தனியே அழைத்து ஏன் நரேனிடம் அப்படி பேசினாய் எனக்கேட்க, அவள் அப்போதைக்கு அவனை கட்டுப்படுத்தவே அப்படி சொன்னதாகவும்… காலையில் எல்லாம் சரியாகிவிடும் நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் என்றும் சொன்னாள் மதிவதனி.
வெண்ணிலாவும், தமிழ்ச்செல்வியும் ஏற்கனவே சாப்பிட்டு படுத்துவிட, மதிவதனி, பாத்திமா மற்றும் ராகவன் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டே இரவு உணவு உண்டு முடித்தனர்.
மதிவதனி, ராகவன் ஒரு அறையில்…
பாத்திமா, நரேன் ஒரு அறையில்…
வெண்ணிலா, தமிழ்ச்செல்வி ஒரு அறையில்…
என்று அனைவரும் உறங்கச்சென்று விட்டனர்.
மதிவதனிக்கு நிஜமாகவே உறக்கம் கண்ணைச்சுற்ற , ஐந்து நிமிடங்களில் உறங்கிவிட்டாள்.
ராகவனுக்கு உறக்கம் வரவில்லை. வாட்ஸப்பில் தமிழ்ச்செல்வி ஆன்லைனில் இருந்தாள். மெஸேஜ் அனுப்பினான்.
“தூங்கலையா தமிழ்?”
“இல்லப்பா… பிரெண்ட்ஸ் கூட பேசிட்டு இருக்கேன் வாட்சப்ல…”
“எனக்கு தூக்கம் வரல…”
“ம்ம்..”
“இவனுக்கும் தூக்கம் வரல…”, என்று தன்னுடைய லுங்கியை தூக்கி சுன்னியை படம் எடுத்து அனுப்பினான் ராகவன்.
பதிலுக்கு முத்தங்களையும் , இதயங்களையும் எமோஜிக்களாய் அனுப்பினாள் தமிழ்ச்செல்வி.
“பால் குடு தமிழ்…”
சிறிது நேரம் கழித்து, தன்னுடைய முலை படத்தை அனுப்பினாள்.
“குடிங்கப்பா…”
“வெண்ணிலா தூங்கிட்டா இல்ல…”
“இருங்க பார்க்கிறேன்…”
“ம்ம்”
“நல்லா தூங்கறா ப்பா…”
“சரி… மொட்டை மாடிக்கு வா… எனக்கு உன்னை ஓக்கணும் போல இருக்கு…”
மீண்டும் இதழ்கள், இதயங்கள் எமோஜிக்களை அனுப்பி சரி என்றாள் தமிழ்ச்செல்வி.
வெண்ணிலாவுக்கு தெரியாமல் தமிழ்ச்செல்வியும், மதிவதனிக்கு தெரியாமல் ராகவனும் மொட்டை மாடிக்கு சென்றனர். அவர்களின் வழக்கமான காம ஆட்டத்தை நிலா வெளிச்சத்தின் கீழ் ஆரம்பித்தனர்.
சட்டென மதிவதனிக்கு முழிப்பு வந்தது. அறைக்கு வெளியில் யாரோ வாந்தி எடுப்பது போல சத்தம். எழுந்தவள் பக்கத்தில் பார்க்க ராகவன் இல்லை. ராகவன் தான் வெளியில் வாந்தி எடுக்கிறானோ என்று வெளியில் சென்று பார்த்தாள். அது ராகவன் இல்லை, நரேன்.
“அண்ணா… அய்யோ என்னாச்சு…?”, ஓடி வந்து நரேன் தலையைப்பிடித்தாள்.
வயிற்றில் இருந்த மொத்தமும் வெளியில் வந்தபிறகு நிம்மதியான நரேனை அழைத்துச்சென்று அவளுடைய அறையில் உட்கார வைத்தாள்.
“இருங்க ண்ணா… அதை க்ளீன் பண்ணிட்டு வந்துடறேன்…”, சொல்லிவிட்டு நரேன் வாந்தி எடுத்து வைத்ததை மொத்தத்தையும் கழுவி தள்ளிவிட்டு பின் வந்தாள்.
“சாரி மதி…”, என்றான் நரேன்…
“இதுல என்ன ண்ணா இருக்கு…?”
“பாத்திமா எழுந்துக்குவாளோ ன்னு நினைச்சுதான் இங்க வந்து வாந்தி எடுத்தேன். இந்த ரூம்ல நீங்க இருப்பீங்க ன்னு தெரியாது…”
“இருக்கட்டும் ண்ணா… விடுங்க…”
“ராகவன் எங்க மதி?”
“எங்க ன்னு தெரியல… எனக்கென்னமோ நேத்து ஹாஸ்டல்ல நடந்த மாதிரி, அவரும் என் பொண்ணும் ஒண்ணா இருப்பாங்களோ ன்னு தோணுது…”
நரேன் ஆச்சரியமாக பார்த்தான்.
“வெண்ணிலா பக்கத்துல அவ இல்லன்னா, நான் சொன்னதுதான் நடந்திருக்கும்… இருங்க நான் பார்த்துட்டு வர்றேன்…”
சென்று பார்த்துவிட்டு வந்து சிரித்தாள் மதிவதனி.
“நான் சொன்னதுதான் அண்ணா…”
“அப்படியா? எங்க இருப்பாங்க…?”
“ஹாஸ்டல்ல மொட்டை மாடியிலதான் இருந்தாங்க… இங்கயும் மொட்டை மாடி இருக்கு…”, பெருமூச்சு விட்டாள் மதிவதனி.
“நீங்க சாப்பிடவே இல்ல… கொஞ்சம் சாப்பாடு போட்டு எடுத்துட்டு வரவா அண்ணா ?”
நரேன் சரி என்றதும் மதிவதனி சாப்பாடு போட்டு எடுத்து வந்தாள்.
“நீங்க ரிலாக்ஸா உக்காருங்க அண்ணா… நானே ஊட்டி விடறேன்…”
“என் மேல கோவம் இல்லல்ல மதி?”
“எதுக்கு அண்ணா உங்க மேல கோவம்?”
“நேத்து நைட் நான் ரொம்ப ஸ்டுப்பிட்டா நடந்துக்கிட்டேன்…”
“பரவால்ல ண்ணா… நீங்க அவ்ளோ ஈஸியா அந்த விஷயத்தை எங்க ரெண்டு பேர் கிட்ட பேசினது… நல்ல விஷயம்தான்…”
“எனக்கு நேத்து நீங்க சொன்னதுலேர்ந்து பாத்திமாவையும் ராகவனையும் ஒண்ணா அப்படி பார்க்கணும்ன்னு ரொம்ப ஆசையா இருந்துக்கிட்டே இருக்கு…”
“ம்ம்… சாப்பிடுங்க…”, மதிவதனி நரேனுக்கு ஊட்டிவிட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.
“அதான் அதை கேட்டுடணும்ன்னு நேத்து கேட்டுட்டேன்…”
“புரியுது ண்ணா…”
“உங்களுக்கு என் மேல அப்படி ஆசை இல்லன்னு சொன்னது எனக்கு லேசா வருத்தம் தான்… இருந்தாலும், ராகவனோட ஆசைக்காக பாத்திமாவை இதுக்கு சம்மதிக்க வைக்கணும்…”
“எனக்கு உங்க மேல ஆசை இல்ல ன்னு யார் அண்ணா சொன்னது?”
நரேனுக்கு ஒரு வாய் ஊட்டிவிட்டு விட்டு அவன் கண்ணையே பார்த்தாள் மதிவதனி. அவன் அதை அவசர அவசரமாக விழுங்கிவிட்டு…
“நேத்து நீங்க மாடில… சொன்னீங்க ல்ல…?”
“அண்ணா… நேத்து நீங்க ரொம்ப பேசிட்டே இருந்தீங்க இந்த விஷயத்தை… யாரவது வந்து நீங்க பேசறதை கேட்டா பிரச்சனை ஆயிடும்ன்னு உங்களை ஆஃப் பண்ணனும்ன்னு தான் அப்படி சொன்னேன்…”, குனிந்து கடைசி வாய் சாப்பாட்டை கையில் உருட்டிக்கொண்டே மதிவதனி சொன்னாள்.
“அப்போ… அப்போ…”, நரேன் மகிழ்ச்சியானான்…
“ராகவன் பாத்திமா கூட இருக்கும்போது நான் யார் கூட அண்ணா இருக்க முடியும்… சொல்லுங்க… பொண்டாட்டிகளை மாத்தறதுன்னா நான் உங்ககூட இருக்கிறதுதானே கரெக்ட்…”, கடைசி வாய் உணவை ஊட்டிவிட்டு விரல்களை எடுக்கும்போது, சட்டென நரேன் மதிவதனியின் கையைப்பிடித்து அவளுடைய விரல்கள் ஒவ்வொன்றையும் தனித்தனியாக சப்பினான் அவளுடைய கண்களை பார்த்துக்கொண்டே.
மதிவதனி கையை இழுத்துக்கொண்டாள்.
“அப்போ நாம நிஜமாவே ஜோடிகளை மாத்திக்கப்போறாமோ?” , நரேனுக்கு சந்தோஷத்தில் கண்கள் விரிந்தன.
நரேனுக்கு இவ்வளவு சந்தோஷமா என்று மதிவதனி ஆச்சரியப்பட்டாள். அவள் கல்லூரிக்குள் பாதருடனும், ராயப்பன், பவானி மற்றும் மாணவிகளுடன் அடிக்கும் காமக்கூத்தை நரேன் பார்த்தால், என்னென்ன நினைப்பானோ என்று நினைத்துக்கொண்டாள். நரேனின் காம ஆசைகளை வெளியில் கொண்டுவந்து அவனுக்கு சந்தோஷம் கொடுக்க வேண்டுமென்று நினைத்தாள்.
“சரி… இருங்க ண்ணா… நான் இதை வெச்சுட்டு கை கழுவிட்டு வந்துடறேன்…”
கிச்சனில் வைத்துவிட்டு கை கழுவி விட்டு திரும்பும்போது மிகவும் நெருக்கத்தில் நரேன் நிற்பதை பார்த்து பயத்தில் நெஞ்சில் கை வைத்துக்கொண்டாள்.
(தொடரும்)
(கருத்துக்களுக்கு [email protected])