This story is part of the கல்யாணவீட்டில் series
பதினாறாம் பாகம்.
முன்கதை
காலையில் திவ்யதரிசனம் கொடுத்து என்னை அத்தை எழுப்பிவிட அதற்கு பிறகு அம்மா வந்ததால் நான் குளிக்க போனேன் ஆனால் இவர்கள் ஏதோ ரகசியம் பேச இங்க வந்துருக்கார்கள் என்று புரிந்து ரகசியமாக பேசுவதை கவனித்தேன்.
அதிர்ச்சியானேன், மாப்பிள்ளை பொண்ணை இரவு எதுவும் செய்யவில்லையாம்.
இனி..
கிருத்திகா எழுப்பிவிட்டதும் நான் எழுந்து நல்ல பிள்ளையாக சென்று வாய் கொப்பளித்து முகம் கழுவி வர, எனக்கு சாப்பாடு எடுத்து வைத்தார்கள். மூவரும் சிரித்துப்பேசியபடி சாப்பிட்டோம், என்னோடு காலினம் பற்றி பேசினார்கள். கிண்டலும் கேலியுமாக சென்றது. பொன்னி சாப்பிட்டதும் வேலை இருக்கிறது என்று சென்றுவிட்டாள். அவள் தலை மறைந்ததும் நானும் கிருத்திகாவும் உதடு முத்தமிட்டு கொண்டோம். இருவரும் காமமாக முத்தமிட்டு சாப்பாட்டை மாறி மாறி ஊட்டிக்கொண்டு சாப்பிட்டு முடித்தோம்.
“உன் கிட்ட முக்கியமான விஷயம் பேசணும்…” என்று பிடி போட்டாள்.
நான் அப்போது கட்டிலில் அமர்ந்தேன் என் எதிரே கையை கட்டியபடி நின்றாள். நான் கையை நீட்டி அவளை பிடித்து இழுக்க அவள் வந்து என் மடியில் அமர்ந்து என் கழுத்தை சுற்றி கையைப்போட்டு.
“நேத்து ரொம்ப நல்ல இருந்துச்சி, இது வரைக்கும் இப்படி அனுபவிச்சது இல்லை. (என் உதட்டில் முத்தமிட்டாள்) இந்த வாரம் வரைக்கும் சந்தோசமா இருக்கலாம்னு நெனச்சேன் அதுக்குள்ள உனக்கு கல்யாணம் பேசி முடிச்சிட்டாங்க, எல்லாம் என் தலை எழுத்து” என்று அமைதியானாள்.
“சரி அவ ரொம்ப நல்ல பொண்ணு அதனால இனி நமக்குள்ள எதுவும் வேணாம்” என்றால் அவள் சொல்லும்போது அவள் குரல் தழுதழுத்தது கண்ணில் நீர் வழிந்தது.
“ஹேய் என்னடி?” என்றேன்.
“இல்லடா வேணாம், நீ என்னை கவனிக்கனுன்னு நெனச்சினா அப்புறம் உங்க ரெண்டு பேருக்குள்ள பிரெச்சனை வரும் அப்புறம் என் வாழ்க்கை மாறி அவ வாழ்க்கை ஆயிட கூடாது. அதனால வேணாம்” என்றால்.
“கிருத்திகா எதுவும் மாறாது அவளுக்கு நான் இருப்பேன், நல்ல பாத்துப்பேன் முடிஞ்சா உன்ன வந்து சந்திக்குறேன், நீ அவர்கிட்ட சமாதானம் ஆகா பாரு” என்றேன்.
“பார்ப்போம் பேசாம நீ வேலை விட்டுட்டு இங்கே வந்து தொழில் பாரு. இங்கே ஆளுங்க வச்சி விவசாயம் செய் மாமா கடைய பாத்துக்கோ”என்றால்.
“மாமா ஒத்துக்கணும் மணி இருக்கான்” என்றேன்.
“இவனால் எல்லாம் பாக்க முடியல மாமாவே கடையா யார்கிட்டையும் கொடுக்கலாமான்னு யோசிக்கிறாரு அதனால நான் பேசுறேன்” என்று எழுந்து குனிந்து என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு சென்றால்.
நான் உண்ட மயக்கத்தில் அப்படியே உறங்கிபோனேன்.
மாலை ஐந்து மணிக்கு அப்பா வந்து எழுப்பினர். நான் குளித்து அங்கே ஆடை மாற்றி வீட்டுக்கு சென்றேன். பின் அங்கிருந்து கோவில் சென்று அங்கையே நிச்சயம் தட்டு மாற்றிக்கொண்டோம்.
மஞ்சள் நிற புடவையில் அவள் தேவதை போல வர, அவளுக்கு ஈடாக கிருத்திகாவும் அம்சமாக வெள்ளை நிற புடவை சிகப்பு பார்டர். அடி கள்ளி நேற்று இரவு அணிந்த அதே புடவை. என்னை குறும்பாக பார்த்தபடி வந்தாள்.
எனக்கு சுண்ணி நிற்க அருகே இருந்த சின்ன பையனை தூக்கி என் மடியில் உட்கார வைத்து அதை மறைத்தேன்.
எல்லாரும் ஆசீர்வாதம் செய்து பின் என்னை கூட நிற்க வைத்து போட்டோ எடுத்தார்கள், இருவரும் கொஞ்சம் இடைவெளி விட்டே நின்றோம். நான் எப்படியும் இரண்டு நாட்களில் கல்யாணம் செய்ய போகிறோம் அதனால் அப்போ பார்த்துக்கொள்வோம் என்று பேசவும் இல்லை. பின் கோவில் அருகே இருந்த சத்திரத்தில் வைத்து சாப்பாடு முடித்து வீட்டிற்கு சென்றோம். ஒரே நாளில் திருமணம் என்று முடிவானதால் மேலும் நேற்று தான் மணிக்கு திருமணம் ஆனதால் கொஞ்சம் அனைவரும் களைத்து போயிருந்தார்கள். நான் பகல் முழுவதும் நன்றாக தூங்கியதால் கொஞ்சம் பிரெஷ் ஆகா இருந்தேன்.
வீட்டிற்கு வந்தோம், அத்தை வந்து இன்றிரவும் மாப்பிளை பெண் இங்கே தான் இருக்க போகிறார்கள் என்பதால் என்னை தோட்டத்திற்கு அனுப்பினார்கள். அப்பா மாமா எல்லாரும் சின்ன மாமா தோட்டத்திற்கு சரக்கு அடிக்க சென்றார்கள். நான் இன்று இரவு யார் வருவார்கள் என்கிற எட்கத்தில் அந்த குடிலுக்கு சென்றேன்.
அங்கே எனக்கு நொறுக்கு மற்றும் சாப்பாடு தண்ணீர் எல்லாம் இருந்தது. நான் மாற்றுத்துணி எடுத்து வந்தேன், அதை மாற்றிக்கொண்டு கட்டிலில் அமர என் போனில் குறுந்தகவல்.
“தூங்காதே நான் பத்து நிமிடத்தில் வந்துவிடுவேன்” என்று கிருத்திகா அனுப்பியிருந்தாள்.
மெசஜை பார்த்ததும் எனக்கு சந்தோசமா இருந்தது. என் சுண்ணி நட்டுக்கொண்டது. நான் ஜட்டியை இறக்கி சுண்ணியை தடவியபடி கட்டிலில் அமர்ந்து அவள் வருவதை எதிர்நோக்கி இருக்க. அவள் என்னை அழைத்தால். “நந்தா கொஞ்சம் வண்டி இருக்கும் இடத்திற்கு வா பேசணும்” என்று அழைத்தால்.
நான் எழுந்து வேஷ்டியை தூக்கி கட்டிக்கொண்டு சென்றேன். இன்று இவளை எப்படி எல்லாம் அனுபவிக்கப்போறோம் என்கிற மனக்கனவில் நடந்து சென்றேன்.
அங்கே என் அப்பா கிருத்திகா அப்பா, சுப்புலக்ஷ்மி அப்பா. கிருத்திகா சோகமாக நின்றிருந்தால். ஒரு வேலை மாட்டிவிட்டோமோ என்று எண்ணியபடி அருகே சென்றேன்.
“ஏண்டா சாப்பாடு கூட இவளைத்தான் கொண்டு வர சொல்லுவியா நீயே எடுத்துக்கிட்டு போக மாட்டியா?” என்று அப்பா கேட்டார்.
கிருத்திகா கையில் ஒரு பை இருந்தது. “இல்லை..”
“இல்லை மாமா இவன் வேணாம்னு சொன்னான் அத்தை தான் அனுப்பினாங்க” என்றால்.
“சரி சரி, நந்தா நம்ம இடத்தை வித்துரலாம்னு நெனச்சேன் நீ வேலை பாக்குற ஊர்ல ஒரு வீடு வாங்கலாம்னு, கிருத்திகா நீ வேலைய விட்டு இங்க வர போறேன்னு சொல்ற, உண்மையா?” என்று அப்பா கேட்டார்.
“ஆமாம் அப்பா நம்ம இடத்துல நாம விவசாயம் செய்யலாம், இங்கையே ஏதாவது தொழில் செய்யலாம்னு” என்றேன்.
“மாப்பிளை நல்ல முடிவு, நான் பாத்துக்குறேன், நம்ம தோப்புக்கு பக்கம் தான் உங்க இடம் இருக்கு நம்ம ஆளுங்க வேலை செய்வாங்க, நீ டவுன்ல இருக்குற மளிகை கடைய பாத்துக்கோ. நான் வெளியே தர ரொம்ப யோசிச்சேன், நீ செய்வேன்னு சொன்னதுக்கு அப்புறம் எனக்கு சந்தோசம்”.
“மாப்பிளை அப்போ கல்யாணம் முடிஞ்சி இங்கையே இருங்க எங்க வீட்டை எப்படியும் உங்களுக்கு தான் தர போறோம் அங்கையே இருங்க” என்றார்.
என்னடா இவர்கள் எல்லாத்தையும் இங்கையே வைத்து பேசுகிறார்களே என்று நான் யோசிக்கும்போது, அப்பா என் அருகில் வந்து “நீ வேலைய விட்ட எத்தனை நாள் அங்கே போகணும்?” என்று கேட்டார்.
அப்போது தான் அவர்கள் எல்லாரும் தண்ணி அடித்திருக்கிறார்கள் என்று தெரிந்தது. “ஒரு மாசம் போகவேண்டியது இருக்கும்” என்றேன்.
“சரி நீங்க ஒரு மூன்று மாசம் அங்கே இருங்க அப்புறம் இங்க வந்துருங்க” என்று மாமா சொன்னார்.
“நான் ஒரு 3 அல்லது 4 வருஷம் ஆகும். என் கிட்ட இருக்குற இடம் எல்லாம் விக்கணும் அப்புறம் ஒரு வீடு இங்கே கட்டணும்னு இருக்கேன், அதுக்கு அப்புறம் இங்கே வந்துவிடுவேன்” என்றார்.
அப்போ அக்கா என்னிடம் சாப்பாடு பையை கொடுத்தால், “என்னை வீட்ல விட்டுரு” என்றார்.
நான் அவளை கூப்பிட்டு போனேன், இன்னுமும் இவர்கள் போதையில் பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள்.
கொஞ்ச தூரம் சென்றதும் “நல்லவேலை மாட்டிருப்பேன், அங்கே வண்டியை நிறுத்து” என்றால்.
மரத்துக்கு பின்னே மலர் நின்றிருந்தால். “வண்டியை இங்கே விடுங்க” என்றால்.
அங்கே மறைவாக வண்டியை நிறுத்திவிட்டு நாங்கள் மூவரும் குடிலுக்கு சென்றோம். அப்போது கிருத்திகா போனில் இருந்து கால் வந்தது,
இவள் ம்ம்ம் ம்ம்ம் என்று பேசிவிட்டு “எல்லாரும் சித்தப்பா தோப்புக்கு போய்விட்டார்கள்” என்று பெருமூச்சு விட்டாள்.
“கொஞ்சம் முக்கியமா பேசணும் உன் கூட” என்றேன்.
உள்ளே சென்று கட்டிலில் அமர்ந்தோம், “என்னடி நடக்குது, இவ்ளோ சீக்கிரம் இவங்க எல்லாம் முடிவு செய்யிறாங்க?” என்று கேட்டேன்.
“உங்க அப்பா நீ அவர் தொழில் செய்யணும்னு ஆசை, ஆனா நீ வேலைக்கு போய்ட்டா. இப்போ நீயே செய்யிறேன்னு சொன்னதும் எல்லாருக்கும் சந்தோசம் அதான் வீடு தரேன்னு சொல்றாங்க, கதை தரேன்னு சொல்றாங்க பொண்ணு தரேன்னு சொல்றாங்க (என்று சினிமா தோரணையில் கையை ஆட்டி ஆட்டி பேசினால்) விட்டா இவளையே தரேன்னு சொல்லுவாங்க” என்று சொன்னதும் மலர் அவளை அடித்தால்.
“சரி என்ன பிளான் இன்னிக்கி?” என்று கேட்டேன்.
“ஒன்னும் இல்லை எனக்கு இடுப்பு எல்லாம் வலிக்குது உன் கூட கொஞ்ச நேரம் கொஞ்சிட்டு வீட்டுக்கு போகணும், இல்லாட்டி அம்மா வந்துருவ “என்று கிருத்திகா சொன்னால்.
“அப்போ எனக்கு எதுவும் இல்லையா?” நான் முகத்தை சோகமாக வைத்துக்கொண்டு கேட்க.
“இல்லை செல்லம், நீ தான் இங்கையே வர போற, அதுவும் இல்லாம ரெண்டு நாள் தான் இருக்கு உன் கல்யாணத்துக்கு அதனால நீ நல்ல ஓய்வெடு” என்று என் அருகில் அமர, கிருத்திகா என் மடியில் அமர்ந்து என் உதட்டை கவ்வினாள். நான் முத்தமிட்ட படி. அவள் மார்பை கசக்கினேன்.
அவளை தள்ளிவிட்டு மலர் எனக்கு முத்தம் கொடுத்தாள். எங்கள் ஆடை கலையாமல் ஒரு மணி நேரம் முத்தமிட்டபடி கொஞ்சிக்கொண்டோம்.
பின் அவர்கள் எழுந்து சென்றார்கள். “எங்கே தூங்க போறீங்க?”
“வீட்ல தான் நீ சமத்தா தூங்கு நீ ஊருக்கு வந்த அப்பறம் ஒரு நாள் இதே போல சந்திப்போம்” என்று என் கன்னத்தை கடித்து சென்றார்கள்.
நான் அவர்களை எண்ணியபடி படுத்து என் சுண்ணியை குலுக்கினேன், கொஞ்சம் ஊம்பியிருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும் சரி எல்லாத்தையும் சேர்த்துவைப்போம் என்று எண்ணியபடி தூங்கினேன்.
பதினாறாம் பாகம் முடிந்தது, உங்கள் கருத்துக்களை [email protected] என்கிற முகவரிக்கு மெயில் அல்லது hangoutil பேசலாம். உங்களை பற்றிய ரகசியம் காக்கப்படும்.
தொடரும்…