This story is part of the காமினி கீதா series
தொப்பென்று ஷோபாவில் விழுந்தாள் காமினி. அவளது பேண்ட்டி நனைந்து கொண்டிருந்தது.
மறுநாள் அவள் ஆபீசுக்குள் நுழைந்ததும் நுழையாததுமாக அவனிடம் கத்தினாள்.
ஏன் ராஜ் இப்படி பண்றீங்க. நான் எவ்வளவு பயந்தேன் தெரியுமா? விக்னேஷ், அம்மாலாம் இருந்தது உங்க கண்ணுக்கு தெரியலையா?
அவங்கல்லாம் இருந்ததுனாலதான் உங்க தெப்ப குளத்துக்கு முத்தம் கொடுக்காம வந்தேன். இல்லைனா நீங்க இருந்த அழகுக்கு நூறு முத்தம் கொடுத்துட்டு வந்திருப்பேன். அந்த பட்டுப்புடவை உங்களுக்கு அவ்வளவு அழகாக இருந்தது.
காமினி அதிர்ந்தாள். அவன் இப்படி சொல்வான் என்று அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. அடுத்த நிமிடம் அவள் மனசுக்குள் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது. உரிமையாய் நான் நேற்று அழகா இருந்தேன் என்று சொல்லிக் காட்டுகிறான். ஆனால். ஆனால். இவன் எப்படி என்னோடதை தெப்பக்குளம் என்றும் அதில் முத்தம் தந்திருப்பேன் என்றும் சொல்லலாம்? ச்சே. கிண்ணம் என்று சொல்லும்போதே தடுத்திருக்கணும்.
நோ. இதை அனுமதிக்கக் கூடாது. என்னை வர்ணிக்கும் உரிமை, முத்தம் கொடுக்க நினைக்கும் உரிமை விக்னேஷ்க்கு மட்டுமே இருக்கிறது.
ராஜ். சொல்றேன்னு தப்பா எடுத்துக்காதீங்க. இதெல்லாம் எனக்கு பிடிக்காது.
எது?
வீடு வரைக்கும் வந்து காட்டச் சொல்றது. முத்தம் கொடுத்திருப்பேன்லாம் சொல்றது. எனக்குப் பிடிக்கலை.
ராஜ் இதை எதிர்பார்க்கவில்லை. சிலையாக நின்றான்.
அவன் முகத்தைப் பார்த்த காமினி, ஏன் இப்படி பண்ணீங்க என்பதுபோல் அவனைப் பார்த்துவிட்டு வேகமாக வெளியே போய்விட்டாள்.
தன் நண்பனின் மனைவியிடம் இப்படி கெட்ட பெயர் வாங்கிவிட்டோமே என்று வருந்தி நின்றுகொண்டிருந்தான்.
காமினிக்கு வேலை ஓடவில்லை. ராஜ்கு என்மேல் எப்படி இந்தத் திடீர் உரிமை. ஒருவேளை. என்னைப் பார்க்காமல் அவனால் இருக்க முடியவில்லையோ. இதுதான். இதுதானே நானும் எதிர்பார்த்தேன். என் அழகுக்குப் பரிசாக. இதோ நான் எதிர்பார்த்தது கிடைத்துவிட்டது. இருந்தாலும் நான் விதம் விதமாய் புடவை கட்டி அவனை அசத்தியிருக்கக் கூடாது. போதும். இது போதும். இனிமேல் யாரையும் இம்ப்ரெஸ் பண்ணவேண்டிய அவசியம் இல்லை. விக்னேஷ். உன் மனைவியின் அழகின் வலிமை புரிகிறதா.
பாத்ரூம் சென்று புடவையை தொப்புளுக்கு மேலே கட்டினாள். அது ஏதோ uncomfortable ஆக இருந்தது. வந்தனாவிடம் பேசலாம் என்று நினைத்தாள். அப்போதுதான் ஞாபகம் வந்தது. வந்தனா கனடா போகிறதால் இன்னும் ஒரு மாதத்துக்கு வரமாட்டாள் என்பது. அன்று அதன்பிறகு அவள் அவனைப் பார்க்கவே இல்லை.
அன்று இரவு Sorry என்று மெசேஜ் பண்ணியிருந்தான். இவள் மனதுக்குள் சிரித்தாள்.
மறுநாள் புடவை கட்டும்போது தொப்புளுக்கு மேலா கீழா என்று ஒரு போராட்டமே நடத்தினாள். அவளை பார்க்கிறவர்களின் குறுகுறு பார்வை அவளுக்கு அந்த இடத்தில் தேவைப்பட்டது. இறக்கினாள். ஆனால் ராஜ் அவளிடம் முன்புபோல் சகஜமாக பேசவில்லை. இது அவளுக்கு சங்கடமாக இருந்தது.
அவனை ஏதாவது தன்னைப்பற்றி பேசவைக்கவேண்டும் என்று அன்று சுடிதார் அணிந்து சென்றாள். அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே ராஜ் ஏமாற்றத்தோடு அவளை பார்த்தான். வெளிப்படையாகவே கேட்டும்விட்டான்.
ஆமா யாரக்கேட்டு நீங்க சுடிதார் போட்டுகிட்டு வந்தீங்க?
யார கேட்கணும்? இது என் இஷ்டம்.
நீங்க புடவைதான் கட்டனும்னு விக்னேஷ வச்சி சொல்ல வைக்கவா?
காமினி அவனை முறைத்தாள். இப்பலாம் நீங்க ரொம்ப மோசம் ராஜ்.
ராஜ் சிரித்தான்.
நல்லா சிரிங்க. எப்படியிருந்தாலும் இன்னைக்கு சுடிதார்தானே. நாக்கை உதட்டுக்குள் மடித்துக்கொண்டு அவளும் சிரித்தாள்.
ம். இவ்வளவு நாளும் மாராப்பு மறைச்சிருந்தது. இன்னைக்குதான் உங்களுக்கு எவ்வளவு பெரிய மனசுன்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டேன். சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவளது மாம்பழங்களை பார்க்க.
சரியான ராஸ்க்கல் இந்த ராஜ். என்று திட்டிக்கொண்டே கையிலிருந்த பேனாவை அவன் நெஞ்சில் எறிந்தாள். சிரித்துக்கொண்டே கதவைத் திறந்து கொண்டு சாலை இறக்கிவிட்டுக்கொண்டு நடந்தாள்.
ச்சே. இவனை திருத்த முடியாது!
உள்ளே- ராஜ் துள்ளிக் குதித்தான்.
நாட்கள் நகர்ந்தன. வேலைகள் தலைக்குமேல் இருந்தன அனைவருக்கும். பிஸியான நாட்களில் ராஜ் காமினியை அவ்வப்போது சைட் அடித்துக்கொண்டு புத்துணர்ச்சி பெருவதோடு சரி. ஆனால் காமினியின் உடை விஷயத்தில் அவள் எதேனும் ஸ்பெஷலாக வந்திருந்தால் தவறாமல் பாராட்டிவிடுவான். கண்ணியமாக தன் அப்பிப்பிராயத்தைச் சொல்லிவிடுவான். ஒருநாள் அதுவும் அத்துமீறிப் போனது.
அன்று இவள் முதுகில் இறக்கம் வைத்த ஜாக்கெட் அணிந்துகொண்டு போனாள்.
பிளவுஸ் ரொம்ப அழகா இருக்கு காமினி. ஆனா கொஞ்சம் டைட்டா இருக்குனு நினைக்கிறேன். உங்களுக்கு கஷ்டமா இல்லையா?
காமினிக்கு முகம் சிவந்துவிட்டது. இன்று அவன் தன்னை கவனித்துப் பார்ப்பான் என்று அந்த பிளவுஸை போடும்போதே நினைத்தாள். ஆனால் அது டைட்டாக இருந்தது. அது தனக்கு மட்டுமே தெரிந்த விஷயம் என்று நினைத்திருந்தாள்.
முதுகுல பாருங்க எப்படி சதைய டைட்டா கவ்விட்டிருக்குன்னு. ப்ரா வேற அழுத்துமே. கஷ்டமா இருந்தா லீவு வேணா எடுத்துக்கோங்க. வீட்டுக்கு கிளம்புங்க என்றான்.
அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கறேன் என்று அவனை முறைப்பாய் பார்த்துக்கொண்டே சொல்லிவிட்டுப் போனாள். பாத்ரூம் போய் ப்ரா கழட்டிவிட்டு வெறும் பிளவுஸில் நன்றாக மூடிக்கொண்டு வந்தாள். அவள் எத்தனையோமுறை அவனருகில் இருந்தபோதும் அவன் அவளை பார்க்கவே இல்லை. வேலையில் குறியாக இருந்தான்.
மத்தியானம்- அவள் ரூமில் AC ரிப்பேர் ஆகிவிட. சர்வீஸ் ஆளை கூட்டிவரும் சாக்கில் அரவிந்தும் அவள் கேபினுக்குள் வந்து நிற்க. இவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆல்ரெடி அவள் அக்குளில் நன்றாக வியர்த்து அந்த பிளவுஸில் நனைந்த இடம் தெளிவாக தெரிந்தது.
வர லேட்டாகும்னு சொன்னான். அதான் நானே கையோட கூட்டிட்டு வந்தேன் மேடம். என்றான் அரவிந்த். பவ்யமாக. அவள் அக்குள் நனைந்திருப்பதைக் கவனித்தான்.
இந்த சிஸ்டம் கொஞ்சம் நகர்த்திடுங்க என்று அந்த சர்வீஸ் ஆள் சொல்ல, அரவிந்த் வேகமாக ஆர்வமாக அந்த வேலையில் இறங்கினான்.
மேடம். இத பிடிங்க. என்று அந்த ஆள் மேலிருந்துகொண்டு அந்த ஸ்ப்ளிட் AC கவரை இவளிடம் நீட்ட, இவள் கையைத் தூக்கி அதை வாங்கவேண்டியிருந்தது. அய்யோ. அரவிந்த் பாப்பானே. ! வேற வழி??. கையை தூக்கி வாங்கினாள். இடதுபக்கமிருந்த அரவிந்த் இவளது அக்குளையும் இடது மாங்கனியையும் நாக்கில் எச்சில் ஊற பார்த்தான்.
அவளது ப்ரவுன் கலர் ஜாக்கெட்டில் வெள்ளை வெளேர் மலை முகடு பிதுங்கிக்கொண்டு கிடப்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது அரவிந்துக்கு.
அட கடவுளே. தேவிடியா ப்ரா போடாம வந்திருக்கா!
அரவிந்த் தன் முலையை ரசித்துவிட்டான் என்று தெரிந்ததும், புடவையால் அதை நன்றாக மூடினாள். ஆனால் அந்த ஆள் தொடர்ந்து அதை கொடுங்க, இதை வாங்கிக்கோங்க. அந்த டிஸ்ஸு எடுங்க. இப்படி ஏதேதோ அவளை வேலை வாங்க. அவளது பப்பாளி முலை மறுபடியும் அரவிந்தின் கண்களுக்கு விருந்தானது.
ச்சே. இவன் முன்னாடி போய் ப்ரா இல்லாம நிக்கிறேனே. என்று தலையில் அடித்துக்கொண்டாள் காமினி.
சீக்கிரம் சரி பண்ணுப்பா. மேடம்க்கு வேர்க்குதுல்ல. என்று குரல் கொடுத்தான் அரவிந்த்.
நீங்க போய் உட்காருங்க. என்று அவளை உட்கார சொன்னான். அவள் திரும்பி நடக்கும்போது அவள் முதுகிலிருந்த வியர்வைத் துளிகளை ஏக்கத்துடன் பார்த்தான். காமினி கர்ச்சீப்பால் தன் முகத்தையும் கழுத்தையும் துடைத்துவிட்டு அதை தன் சேரின்மேல் போட்டுவிட்டு தண்ணீர் குடித்தாள்.
ச்சே. பொறுக்கி என்னையே வச்ச கண் வாங்காம பாக்குறான்!
அவர்கள் கிளம்பினார்கள். அவன் கதவருகே செல்லும்போதுதான் சேரில் பார்த்தாள். அவளது கர்ச்சீப்பைக் காணவில்லை.
அரவிந்த். நில்லு. என் கர்ச்சீப்பை பார்த்தியா?
இல்லையே மேடம்.
டேய். பொய் சொல்லாத. இங்கதானே போட்டேன். நீதான் எடுத்திருக்கணும்.
ஸாரி மேடம். அது எனக்கு வேணும். நாளைக்கு உங்களுக்கு வேற கர்ச்சீப் வாங்கித் தர்றேன். – அவளை தீர்க்கமாக பார்த்து சொல்லிவிட்டு போய்விட்டான்.
காமினிக்கு இப்போது அதிகமாய் வியர்த்தது.
அன்று – மறுநாள் ஆடிட் என்று பலரும் ஓவர் டைம் பாத்துக்கொண்டிருந்தார்கள். இவளுக்கும் நிறைய முடிக்கவேண்டியிருந்தது. மாலை 7 மணியாகிவிட்டிருந்தது. ராஜ் கூப்பிட்டான்.
என்ன காமினி இன்னும் என்ன பண்ணிட்டிருக்கீங்க?
இன்னும் கொஞ்சம் வர்க் இருக்கு ராஜ். அதான்.
நோ. நோ. வீட்டுக்கு கிளம்புங்க. விக்னேஷ்க்கு நான் என்ன பதில் சொல்லுவேன்? கோ கோ. டேக் கேர் ஆஃப் யுவர் ஹெல்த். எதுனா வேணும்னா நான் நாளைக்கு போன் பண்றேன்.
இவள் ஸ்கூட்டி எடுத்துக்கொண்டு மனசே இல்லாமல் கிளம்பினாள்.
மறுநாள் டிரஸ் பன்னும்போது அவன் லைக் பண்ணுவானா. எதைப் போட்டால் அவன் கமெண்ட் பண்ணுவான் என்று பார்த்து பார்த்து புடவை உடுத்திக்கொண்டு வெளியில் வந்தாள்.
வாவ். பியூட்டிபுல் என்று கண்கள் விரிய சொன்னான் கணவன் விக்னேஷ்.
தேங்க்ஸ்ங்க.
அப்புறம் காமி. இப்பதான் ராஜ் போன் பண்ணியிருந்தான். நீ கிளம்பிட்டு இருக்கேனு சொன்னேன். எதுவும் சொல்லனுமானு கேட்டேன். டாகுமெண்ட் ஒரு இன்ச் இல்லைனா கால் இன்ச்னு சொல்லச் சொன்னான்.
என்னது?
இப்படித்தான் சொன்னான். நான் உனக்குத் தெரியும்னு நெனைச்சேன். உனக்கும் புரியலையா?
இல்ல. இல்ல. புரியுது. புரிஞ்சிடுச்சு. சொல்லிக்கொண்டே காமினி அறைக்குள் ஓடினாள். கண்ணாடி முன் நின்றுகொண்டு 3 இன்ச் இறக்கமாயிருந்த புடவை முடிச்சை மேலே தூக்கி தொப்புளுக்கு கீழே கால் இன்ச் இருக்குமாறு அட்ஜஸ்ட் செய்துகொண்டாள்.
போயிட்டு வரேங்க. என்று சொல்லிவிடு வேகமாக வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்தாள். ஆடிட் என்பதால் காலை 5. 30 க்கே வர சொல்லியிருந்தான். ஆனால் வேறு யாரும் வந்ததுபோல் தெரியவில்லை. அவனது கேபினுக்குள் நுழைந்து குட் மார்னிங் சொன்னாள்.
வா காமினி. இந்த பைல்ஸ் காட்டும்போது ஒருசில பக்கங்கள வேகமா காட்டிட்டுப் போகணும். இந்த டேடாஸ் உள்ள பக்கங்கள மெதுவா காட்டனும் என்றான். வாங்க என்பது வா ஆகியிருந்தது. அவளுக்கு அது பிடித்தே இருந்தது.
அய்யோ. எனக்கு எத எத எப்படிக் காட்டணும்னு தெரியாதே??
ராஜ் சிரித்துவிட்டான். அவன் சிரிப்பதன் அர்த்தம் புரிந்ததும் சீரியசாக பேசிக்கொண்டிருந்த காமினி அவனது தோளில் ஓங்கி அடித்தாள்.
பொறுக்கி.
சொல்லிவிட்டு ஒழுங்கு காட்டிவிட்டு முறைத்துக்கொண்டு வெளியே போகப்போனாள். ராஜ் அவளது இடுப்பை இரண்டு பக்கமும் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்தான். ஒரு கை அவளது புடவைக்கு மேலிருந்தது. இன்னொரு கை அவளது வெண்ணெய் இடுப்பில் அழுத்தமாய் பதிந்திருந்தது.
போச்சு! கைய வச்சிட்டான்!
எந்த எந்த பக்கத்தை எப்படி எப்படி காட்டணும்னு நான் சிக்னல் கொடுக்குறேன் டோன்ட் வொர்ரி.
ம்.
சரி இப்போ நீ சொன்னத திருத்தமா கரெக்டா சொல்லு பார்ப்போம்? அவனது கை இன்னும் அவள் இடுப்பில்தான் இருந்தது. இடுப்பு சதை பிதுங்கும் அளவு அவளை அழுத்திப் பிடித்திருந்தான்.
எனக்கு எந்த எந்த பக்கத்த வேகமா காட்டனும், எந்த எந்த பக்கத்தா ஸ்லோவா காட்டணும்னு தெரியாது. – ஆசிரியர் முன் மாணவி போல் சொன்னாள். அவன் இவளுக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டிருந்ததால் முகத்தை அவன்பக்கம் திருப்பி சொன்னாள். அவனது காதல் பார்வை பட்டு அவள் கண்கள் படபடத்தன.
ம். குட் கேர்ள். பரவால்லயே புடவைய கரெக்டா கட்டிட்டு வந்திருக்கியே. அவனது விரல்கள் இப்போது அவளது தொப்புளை வருடின. காமினிக்கு உடம்பு சிலிர்த்தது. இன்ப அலை ஒன்று அவளை வந்து மோதியதுபோல் உணர்ந்தாள்.
உன் இடுப்பழகுக்கு நான் அடிமை காமினி.
ராஜ் அங்கே அவளுக்கு இதமாக தடவிக்கொடுத்தான். கதகதப்பாக இருந்தது அவளது கிண்ணம். மூன்று விரல்கள் புடவை கொசுவத்தில் இருக்க. ஆள்காட்டி விரலாலும் பெருவிரலாலும் தொப்புளின் விளிம்புகளில் பிடித்துப் பிடித்து மெதுவாக கிள்ளிவிட்டான்.
ஸ்ஸ். என்று வாய்க்குள் முனகியபடியே கேட்டாள். விக்னேஷ்கிட்ட ஏன் சொன்னீங்க?
ராஜ் அவளை தன்மேல் சாய்த்துக்கொண்டு அவளது தொப்புளை வீணை மீட்டுவதுபோல் மீட்டினான். காமினி ஸ்ஸ்ஸ் ஆஆ. என்று முகத்தைச் சுழித்துக்கொண்டு கண்களை மூடினாள். அவன் அவளது தொப்புளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்து ரசித்து, அவளை சைட் அடித்து எத்தனை நாட்கள் ஆகின்றன. அதனால் அவள் அதற்காக ஏங்கிப்போயிருந்தாள்.
அவன்தான் உன் போனை எடுத்தான். அதான் சொன்னேன். இன்னைக்கு வேலை நிறைய இருக்குல்ல. உன்ன லோ ஹிப்ல பாத்தா எனக்கு வேலை ஓடாது. அதான் என்று சொல்லி அவள் தொப்புளுக்குள் நருக்கென்று கிள்ளினான்.
ஸ்ஸ்ஸ். என்று துள்ளி விலகினாள் காமினி.
போய் வேலைய பாருங்க. என்று பழிப்பு காட்டியவாறே புடவையை சரி செய்தாள். எனக்கு தெரியும் நீங்க எதுக்காக சொன்னீங்கன்னு. ஆடிட்டுக்கு வர்ரவனுங்க பாக்கக்கூடாதுனுதானே
பரவால்லயே. இவ்ளோ கிளெவரா இருக்கியே காமினி என்று அவள் மூக்கை பிடித்து ஆட்டினான். ஷேப்டி பின் கொடு
நான் ஏத்திக் கட்டிக்கவா? மெல்ல கேட்டாள் காமினி.
(தொடரும்)
காமினி எப்படி தன்னை அவனிடம் முழுவதுமாக இழந்து, அவனிடம் படுத்து ஓல் வாங்கினாள் என்பதை அடுத்த பாகங்களில். உங்கள் கமெண்டுகளை rajromantic18@gmail. com கு எழுதுங்கள்.