Tamil Kamakathaikal – “என்னால இருக்க முடியாது அருள். நீ தானே எனக்கு பழக்க படுத்தி விட்ட. இப்போ நீயே இப்படி விட சொன்னா எப்படி?” ஆவேசமாய் சண்டையிட்டாள் வசுமதி. பொருத்திருந்து பார்த்த அருள் சற்று கோபம் தினித்த குரலில் “வேண்டாம் வசு நீ இப்படி பேசும் போது எனக்கு கோபமா வருது. அப்புறம் தப்பாகிடும். நிறுத்திடு, வீட்டுக்கு போகலாம் வா” என்றான். அருள் வசுவைக்கண்ட காட்சிகள் மெல்ல தெளிவு இழந்து கருப்படைந்தது. காட்சி தெளிவடைந்த போது, வசு இன்னொரு ஆடவனுடன் மெத்தையின் மேல் ஆடைகள் களைந்து ஊடலில் இன்புற்று இருந்தாள்.
மெல்ல அக்காட்சியும் மறைய கருப்பு சூழ்ந்து, புதிதொரு காட்சி நிகழத் தொடங்கியது. இம்முறை அருள், வசு இருவரும் வாதத்தில் ஈடுபட்டு இருந்தனர். கடைசியாக, “இனிமே என் முகத்துலையே முழிக்காதே” என்று கூறி வசு திரும்பி நடக்கலானாள். அவளையே வெறித்து பார்த்த அருள், எதோ உணர்ந்தது போல், “போகாத வசு” என்று கூறியபடி கையை நீட்டி கூப்பிடத்தொடங்கினான். அருளின் கை நீள நீள வசு இன்னும் தூரம் சென்று கொண்டிருந்தாள். தூரம் அதிகமாக அதிகமாக இருள் சூழ்ந்து பார்வை இழ்ந்தான் அருள். “போகாத வசு” என்று அலறிக்கொண்டே இருட்டில் கை நீட்டியவனுக்கு கையில் மெத்தை தடுபட கண்கள் திறந்து பார்த்தான் அருள். கனவு. வெறும் கனவு.
அனால் வசுவும் காணவில்லை. அவளின் ஆடைகள் அங்கேயே குவிந்து கிடந்தன. மெல்ல நிதானமான அருள், மணி ஆரைத்தொட்டதை கவனித்து, மெல்ல தனது திறக்கப்பட்ட அலமாரியில் இருந்து வேட்டியை எடுத்து தனது நிர்வான நிலையை மறைத்து கொண்டான். மெல்ல நகர்ந்து வெளியே வந்த அருள், வசு இருந்த கோலத்தை கண்டு திகைத்தான். வசு, அடுப்பறையில் அருளின் ஓர் அரைக்கை சட்டையனிந்து இருந்தாள். அது அவளது குண்டி வரையே மூடி நின்றது. அதுவும் கடினத்தோடு. வசு இருப்பினும் தனது குண்டியை தனது உள்ஜட்டி கொண்டு மூடி இருந்தாள். அவள் மேலே சட்டையை தவிர எதுவும் அணியவில்லை என்பது உறுதியானது. அவளின் ஒவ்வொரு அசைவும் சட்டையை மேல்தூக்கி அவளது குண்டிகளையும், முக்கோண வடிவு கொண்ட அவளது உள்ஜட்டியையும் கவர்ச்சியாக காண்பித்தன. அருளுக்கு கிளர்ச்சி உண்டானது.
மேடை அருகே சோளச் சிதள்களை பாலில் நனைத்து கொண்டிருந்தாள் வசுமதி. மெல்ல நனைத்து கொண்டிருந்த போதே, கடந்த நாளின் நிகழ்ச்சிகள் மனதில் ஓட்டி நெகிழ்ச்சி கண்டாள் வசு. இரவு நடந்த ஆட்டம் நினைவுக்கு வர வசுவின் கால்களுக்கு இடையில் குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டது. தனது இடது கையை மெல்ல கீழிறக்கி தனது பருப்பை மெல்ல தடவி விட்டாள். தனது வலது கை இன்னும் பாலை கிண்டி கொண்டிருக்க, இன்னொரு கரத்தால் மெல்ல சூடேற்றிக்கொண்டிருந்தாள் வசு. கண்களை மூடி இன்பத்தில் மூழ்கி இருந்த வசு, அருளின் மூச்சு காற்று அவள் தோள் பட்டையின் மீது படவே சட்டென்று திடுக்கிட்டாள். பின், அருளே என்று தெரிந்த உடன் இளகினாள். அருள் அவளுக்கு தோள் பட்டையில் கொடுத்து கொண்டிருந்த ஈர முத்தங்களும், கரங்களால் கொடுத்து கொண்டிருந்த முலை பிசைவுகளும், மெல்லிய தனது வேட்டியை பிளந்தவாறு சரியாக அவளின் முக்கொனவடிவு உள்ஜட்டி பிளவுகளுக்கு மத்தியில் இடித்து கொண்டிருந்த அவனது தடியும் வசுவை பைத்தியம் ஆக்கிக்கொண்டிருந்தன.
தனது இடது கரத்தால் வசுவின் முலையை கணித்துக் கொண்டிருந்தான் அருள். பல வருடங்கள் கழித்து அவளின் அங்கங்கள் கிட்டவே, நிதானத்துடன் கையாண்டான் அருள். முன்பை விட சற்று பெருத்திருந்த முலைகள் தற்போது அவன் கைக்கு அடக்கமாக இருப்பதை உணர்ந்தான் அருள். அவன் பிசைந்ததில் வசுவின் முலைக்காம்புகள் மெல்ல புடைக்க ஆரம்பித்தன. கூர்மை பெருகி அருளின் கைகளை குத்தி வெளியே வரத்துடித்தன. அருள் மெல்ல அவனின் பலத்தை கூட்டி பிசைய ஆரம்பித்தான். அவனது இன்னொரு கரம் வசு அணிந்து இருந்த தனது சட்டையை தாண்டி அவளது தொப்புள் கோடியை வருடி கொண்டிருந்தது. முழுதாக தட்டையாகவும் இல்லாமல் பெரிதாக தொப்பையும் இல்லாமல் சரியான வயிற்றளவை வைத்திருந்த வசுவை கண்டு வியந்தான் அருள். அவளின் மென்மையான ரோமத்தை காதலுடன் தடவி விளையாடி கொண்டிருந்தான் அருள். கண் மூடி தவித்து கொண்டிருந்த வசு, மெல்ல சோளச் சிதல்களை கரண்டியை கொண்டு அருளுக்கு ஊட்டி விட்டாள். மெல்ல தானும் ஒரு வாய் எடுத்து கொண்டாள்.
இருவரும் இந்த ஊடலுக்கு இடையே மெல்ல சோளச் சிதல்களை பாலுடன் உட்கொண்டு அடுப்பரையின் மேசை அருகே நின்று கொண்டே பசியாரினர்.
வயிற்று பசி முடிந்த பின் தெளிவுற்ற அருள், வசுவை மெல்ல தன் பிடியில் இருந்து இளைப்பாற விட்டது போல் விலக்கி விட்டான். விலக்கி விட்ட வேகத்தில் வசுவை திருப்பி தன்னை நோக்கி மேசையின் மேல் உட்கார செய்தான் அருள். அவளது சிவந்த வாயின் இதழ்களின் ஓரத்தில் புரண்டோடிய பாலை கண்டு, மெல்ல தனது நாவினால் உறிஞ்சி ருசி கண்டான். மெல்ல இருவரும் கண்கள் மூடி இதழ்களின் இன்ப ரசத்தை மாறி மாறி பருகி கொண்டிருந்தனர். இதழ்களை சுவைத்த வாரு அருள் மெல்ல வசு அணிந்த்திருந்த சட்டை பொத்தான்களை நீக்க செய்தான். மத்தியில் அவ்வப்போது வசுவின் முலைகளையும் பிசைந்து விட்டான். முழுமையாக சட்டயை திரந்த பின் ஒரு நொடி பின்வாங்கி வசுவின் அழகை ரசித்து மொத்தமாக உள்வாங்கி கொண்டான் அருள்.
அவன் ரசிப்பதை கண்ட வசு நானத்துடன் சிரித்து கொண்டாள். இருப்பு கொள்ளாமல் வசுவின் கொங்கைகளை நோக்கி பாய்ந்து தனது நாவினால் சுவைக்கலானான் அருள். அருளின் நா பட்டதும் முலைக்காம்புகள் விரைக்க தொடங்கி வசுவிடம் இருந்து “ஸ்ஸ்.. ஹாஹாஹாஹா” என்ற முனகல் மட்டுமே வந்தது. நன்கு பழுத்திருந்த மாங்கனிகளை பிசைந்தும் எச்சில் பட சுவைத்தும் தனது காமத்தை வெளிப்படுத்தினான் அருள். தனது ஒரு கரத்தால் மேடையின் மீது ஊன்றியும் மறு கரத்தால் அருளின் கழுத்தை தடவியும் தேவைப்பட்டால் அவனை தனது முலைக்கு தேவயான அழுத்தத்தை தரவும் செய்து கொண்டிருந்த்தாள் வசு.
கிட்டத்தட்ட ஒரு யுகத்தை கடந்த அனுபவத்தில் அருள் தனது இடது கை விரல்களால் வசுவின் அந்தரங்கத்தை தேட முனைந்த்தான். வழியில் அவளது தொப்புள் கொடி பட மெல்ல அதனை நீவி விட்டு முன்னோக்கி நகர்ந்த்தான். அவன் செல்ல துடிக்கும் இடம் அரிந்த வசு அருளின் கை விரல்களை அவளது பருப்பின் மீது படர செய்தாள். தனது விரலால் வசுவின் புண்டை பிளவு மேட்டில் சிரு கோலங்களுடன் ஆட்டத்தை துவங்கினான் அருள். பொக்கிஷம் கிடைத்த சுகத்தில் அருளின் கை விரல்கள் வசுவின் புண்டயை பதம் பார்க்க துடித்தன. வசு மெய் மறந்து சுகத்தில் திளைத்து கொண்டிருந்தாள்.
அருள் தனது கட்டை விரலை புண்டையின் மேட்டை தேய்த்தவாரு பெரு விரலை பிளவுகளை பிளந்து வழி கேட்டவாரு வாயிலில் கோலமிட்டு நிற்க வைத்தான். வசு “ஹா” என்றவாறு தனது கொங்கைகளுக்கு சுகம் அளித்து கொண்டிருந்த அருளின் முகத்தை தனது முலைகளின் மேல் அழுத்தி விட, அவளின் சம்மதம் அறிந்தவாறு அருள், தனது பெரு விரலை வசுவின் மர்ம பிளவுகளுக்குள் செலுத்தினான். அருளின் சேட்டைகளால் ஈரமடைந்த்த வசுவின் புண்டையில் விளையாடிக்கொண்டிருந்த்த அருளின் விரல்கள் ஈரத்தை வெளியே கொண்டு வந்து புண்டை பிளவுகளுக்கெல்லாம் பூசி ஈரமடையச் செய்தான். அதுவரை வசுவின் முலைகளை சுவைத்திருந்த ஆருள் முத்தமிட்டுக்கொண்டே அவளின் புண்டை மேட்டை அடைந்தான்.
தனது நாவினால் வளையங்கள் இட்டு கொண்டு தான் தேய்த்த ரசத்தினை பருகி ருசித்தான். முன்னரே தவித்திருந்த வசு செய்வதரியாதும் அருள் செய்ய போகும் செயல்களை நினைத்தும் கைகளால் பின் ஊண்றி தான் உணர போகும் அதிர்ச்சி அலைகளை எதிர் கொள்ள பரிதவிப்புடன் தயார் ஆகிக்கொண்டிருந்தாள். அருள் நேரமரியாது வசுவின் இன்ப ரசங்களை பருக பருக, வசுவின் முனகல்களும் வலுவடைந்து கொண்டிருந்தன. இவர்கள் இருவரும் உலகமரியாது இன்பம் திளைத்த இவ்வேளையில் வசுவின் கைப்பேசி ஒலித்தது கூட இருவருக்கும் கேட்க வில்லை.
கைப்பேசியின் மறு முனையில் விமல் கோபம் கொந்தளிக்க தனது கைப்பேசியை மெத்தையின் மீது வீசினான். பின்பு தான் தங்கி இருக்கும் விடுதிக்கு வந்து தன்னை பார்க்க வரவிருக்கும் விருந்த்தாளியை எண்ணி சுதாரித்தான். அரையின் மணி ஒலிக்கவும் தவிப்புடன் சென்று அரை கதவை திரந்தான். “உள்ள வா அனிதா” என்று நிரம்பிய புன்னகையுடன் வரவேற்றான் விமல். மேர்கத்திய ஆடயில் வந்த அந்த பெண் உள்ளே நுழைந்ததும் அரை கதவை தாளிட்டு திரும்பிய உடன் தனது கன்னத்தில் பளீர் என்று சத்தத்துடன் விழுந்த அரையுடன், சத்தம் குரைந்து வலி உருவெடுக்க “இப்போ தான் என்னோட ஞயாபகம் வந்துதா” என்று பத்ற காளி வேடம் கொண்ட அனிதா கேட்க பயத்தில் உறைந்தான்.
தவிப்புகளும் தவறுகளும் தொடரும்…