Tamil Kama Stories – ஹேமா கோவையில் ஒரு தனியார் நிறுவனத்தில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய சக ஊழியரும் நெருங்கிய சினேகிதியுமான சரளா வெகு நாட்களாக தன்னுடன் பாலக்காட்டுக்கு வந்து ஒரு சனி ஞாயிறு கழிக்கலாமென்று வற்புறுத்திக் கொண்டிருந்தாள்.
ஒரு வழியாக இந்த சனிக்கிழமை மாலை செல்வதென்று வீட்டில் அனுமதி வாங்கி விட்டாள். அலுவலக நேரம் முடிந்தவுடன் “சீக்கிரம் சீக்கிரம்” என்று ஹேமாவை சரளா விரட்டு விரட்டென்று விரட்டினாள். “ஏன் அக்கா இப்படி விரட்றீங்க ?” என்று கேட்டதற்கு, “அடி மக்கு, சனிக்கிழமை சாயங்காலம் கோயமுத்தூர் பாலக்காடு பஸ்சில நிக்க இடம் கெடச்சாலே பெரிய விஷயம். இப்பவே இருட்ட ஆரம்பிச்சிடுச்சு.” என்றாள் சரளா.
“அய்யோ ! அப்ப வேணும்னா இன்னொரு வாரம் பாத்துக்கலாம், அக்கா”
“எல்லா வாரமும் இப்படித்தான். சீக்கிரம் வா. ஒரு மணி நேரம் தான் ஜர்னி டைம்.”
ஹேமாவும் புறப்பட்டாள். இருவரும் வேகவேகமாக காந்திபுரம் பேருந்து நிலையம் நோக்கி விரைந்தார்கள்.
சரளாவுக்கு 34 வயது. நல்ல நாட்டுக்கட்டை. ரெட்டை நாடி சரீரம். மாநிறம் ஆனால் கேரள நாட்டு பெண்களுக்கே உரித்தான மொழு மொழு வழுக்கு சருமம். நல்ல அடர்த்தியான நீளமான முடி. உயர்ந்த கேரள தென்னங்காய்களைப் போல நல்ல வீங்கிய முலைகள். கொடியிடை இல்லையென்றாலும் சற்றே சிறுத்த இடை. விசாலமாக உருண்டு திரண்ட குண்டிகள். சாந்தமான பார்வை. தடித்த உதடுகள். கொஞ்சம் பெரிய வரிசைப்பற்கள். திருமணமாகி இரண்டு குழந்தைகள். மூத்தவள் 8 வயது. இளையவன் 6 வயது. சரளாவின் வீட்டுக்காரர் மேட்டுப்பாளையம் ரோடில் ஒரு foundryயில் foreman. சரளாவின் தாய் தந்தை, அவளுடைய அண்ணனோடு பாலக்காட்டுக்கருகே அவர்களுடைய பரம்பரை வீட்டில் வசித்து வந்தார்கள்.
ஹேமாவுக்கு 27 வயது. திருமணமாகி 2 வருடங்கள்தான் ஆகிறது. இன்னும் இரண்டு வருடங்கள் கழித்துதான் குழந்தை பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று அவளும் அவளுடைய் வீட்டுக்காரர் குமாரும் சேர்ந்து முடிவெடுத்திருந்தார்கள். நல்ல சிவந்த நிறம். மிருதுவான கூந்தல். வசீகரமான கண்கள். மெல்லிய சிவந்த உதடுகள். தேங்காய் போல் இல்லாவிட்டாலும் நல்ல கிளிமூக்கு மாங்காய் அளவான கனத்த முலைகள். நிமிண்டிவிட்டதுபோல துருத்திக்கொண்டிருக்கும் முலை காம்புகள். கொடியிடை. பருத்த குண்டிகள். அவளுடன் வேலை செய்யும் ஆண் ஊழியருக்கெல்லாம் அவளை வைத்து கற்பனை செய்து கை அடிக்கத்தூண்டும் கவர்ச்சி. அலுவலக வேலையில் அபார திறமை. கொஞ்சம் reserved type. எல்லோருடனும் கனிவான ஆனால் அளவான பேச்சு. அவள் புருஷன் குமார் ஒரு மருந்து கம்பெனியின் கோவை கிளை அலுவலகத்தில் மேனேஜர்.
ஹேமாவுடைய reserved type எல்லாம் ஆபிஸில்தான். படுக்கையில் அவள் கைதேர்ந்த சாகஸக்காரி. கணவன் குமாரை பைத்தியமாக அடிக்கும் அளவுக்கு கோலாட்டம் குழியாட்டம் ஆடுவதில் சிறந்தவள். கல்யாணமான புதிதில் முதல் 2 மாதங்கள் பள்ளியறையில் சற்று சாதுவாக இருந்தாள். அதன் பிறகு, அவளுடைய ஆர்வமும் ஆற்றலும் குமாரை திக்கு முக்காட வைத்தன. போன மாதம் முதல் முறையாக ஆசனவாய் புணர்ச்சி செய்ய அனுமதித்தாள். அதற்கு சில வாரங்கள் முன்னதாகவே மெதுவாக நாக்கு, விரல், பென்சில், பிஞ்சு வெள்ளரி என்று படிப்படியாக முன்னேறி போன மாதம் செய்தே பார்த்துவிட்டார்கள். குமாருக்கு அது சொர்க்கமாக இருந்தபோதிலும் அவளுக்கு முதலில் அதில் நாட்டமில்லை. ஆனால் மூன்று நான்கு முறை செய்த பிறகு அவளுக்கு அதனுடைய் நெளிவு சுளிவுகள் புரிந்து விட்டது. கடந்த இரண்டு வாரங்களாக அவளுக்கும் அதிலே உச்சகட்டம் வரைக்கும் கொண்டுபோகும் அளவிற்கு ஆளுமை வந்தாகிவிட்டது.
காந்திபுரமும் வந்தாகிவிட்டது. நின்று கொண்டிருக்கும் கண்டக்டரிடம் சரளா டிக்கெட் வாங்கிவிட்டாள். அடுத்ததாக வரும் பஸ்சில் ஏறவேண்டியதுதான். என்னதான் காட்டுத்தனமான கூட்டத்திற்கு அவள் மனதளவில் தயாராக இருந்தாலும், பஸ் வந்தவுடன் நடந்த ஒரு இடிபாடு இருக்கிறதே…. அப்பப்பா ! கண்ணீர் புகை அல்லது துப்பாக்கி சூடு உத்தரவு போடுமளவுக்கு உள்ள ஜாதிக்கலவரம் போல அப்படி ஒரு கூட்டம். எப்படி ஏறினோம், எப்படி நகர்ந்த்தோம் எதுவும் அவளுக்கு தெரியவில்லை. சரளாவின் கையை இறுக்க பிடித்ததுதான் தெரியும். மிச்சத்தை கூட்டமே பார்த்துக்கொண்டது.
இவ்வளவு நெருக்கியடிக்கும் ஒரு ஜனத்திரளில் ஹேமா இதுவரை இருந்தது கிடையாது. நல்ல வேளை. அது நவம்பர் மாதமாக இருப்பதால், வியர்வையும் அழுக்கு தொந்திரவும் இல்லை. இயற்கையே A C போட்டாற்போல் இருந்தது. யாருக்குமே வேர்க்கவில்லை. அவளும் சரளாவும் அந்த பஸ்சின் கடைசிப்பகுதிக்கு தள்ளப்பட்டிருந்தார்கள். சாதாரணமாக அந்த கடைசி நீண்ட வரிசை இருக்கைகள் பெண்களுக்காக மட்டும்தான் இருக்கும். ஆனால் கோவை-பாலக்காடு பேருந்துகளுக்கு சனிக்கிழமை மாலை வேளைகளில் எந்த சட்டமும் பொருந்தாது. எவ்வளவு பேர் ஏற முடியுமோ ஏறுவார்கள். எங்கெல்லாம் உட்காரமுடியுமோ யார் வேண்டுமானாலும் உட்காருவார்கள். இருக்கைகிளின் மத்தியில் உள்ள பகுதியில் அடைத்துக்கொண்டு நிற்பார்கள். சில சமயங்களில் நாம் உஷாராக இல்லாவிட்டால் ஒரு காலை வைப்பதற்கு இடமிருந்தும் இன்னொரு காலை கீழே வைக்க இடமில்லாமல் போகலாம். ஆண் பெண் என்ற பேதத்திற்கெல்லாம் அப்பாற்ப்பட்ட ஒரு சமநிலை நெரிசல்.
பஸ் புறப்பட்டது. உள்ளே எல்லோரும் பசையால் ஒட்டுப்பட்டது போல் அடைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். ஒரு அடி.. இல்லை, இல்லை.. ஒரு அங்குலம் கூட யாரும் நகர முடியாத சூழ்நிலை. நல்ல வேளை. அந்த நெரிசலிலும் சரளாவும் ஹேமாவும் சேர்ந்தே இருந்தார்கள். கடைசி இருக்கைகளுக்கு சற்று முன்னால், பஸ்சின் இரு புற ஜன்னல்களை பார்த்த வாக்கில் இருவரும் நடுவில் எதிரும் புதிருமாக ஒட்டிக்கொண்டு நிறுத்தப்பட்டார்கள். இருவருக்கும் நடுவில் மயிரிழை கூட இடமில்லாமல், முலையோடு முலை, தொடையோடு தொடை அழுந்த நின்றிருந்தார்கள். இருவருக்கும் பின்னால் தலா ஒரு ஆண் நின்றிருக்க, அவர்களைச்சுற்றியும் எல்லா பக்கமும் ஆட்கள். பஸ்சின் உள்ளே லைட் வேறு கிடையாது. ஹேமாவும் சரளாவும் கிட்டத்தட்ட முத்தம் கொடுக்கும் அளவிற்கு அருகாமையில் இருந்தார்கள்.
ஹேமாவுக்கு இந்த நெரிசல் முற்றிலும் புதிய அனுபவம். ஆனால் சரளாவுக்கு இது சற்று பழக்கமானதாக இருந்ததால், கொஞ்சம் ஆறுதலாக இருந்த்து. வண்டி மெதுவாக கோவை நகர எல்லையைத்தாண்டுயது. ஜன்னல் வழியாக வந்த வெளிச்சம்கூட இப்போது குறைந்து விட்டது. “கொஞ்ச நேரம்தான். பொறுத்துக்கோ, ” என்று சொல்வது போல் சரளாவின் முகத்தில் ஒரு பலவீனமான புன்னகை அறையிருட்டில் தெரிந்தது. தன்னை சுற்றி நெருக்கி க்கொண்டு நிற்பவர்களின் முகத்தைக்கூட ஹேமாவால் பார்க்கமுடியவில்லை. ஆனால் வண்டி புறப்படுவதற்கு முன் எல்லோரும் கொஞ்சம் நாகரிக தோற்றமுடையவர்களாக இருந்ததாக ஞாபகம்.
அப்போது ஒரு கை அவள் குண்டியை மெல்ல அழுத்தியது. ஹேமாவிற்கு அது யாருடைய கை என்று சட்டென்று சொல்ல முடியவில்லை. அவளுக்கு பின்னால் ஒருத்தனும் இரு பக்கங்களில் தலா ஒருவரும் உள்ள மூன்று பேர்களில் ஒருவன் என்று மட்டுமே யூகிக்க முடிந்தது. இப்படிப்பட்ட “கசக்கல்”கள் சகஜம் என்று மற்றவர் கூற அவள் கேள்வி ப்பட்டிருந்தாலும், ஹேமாவுக்கு இம்மாதிரி நிகழ்வது இதுவே முதல் முறை. ஆனால், சந்தேகமேயில்லை, அந்தக்கை அவள் குண்டியை மெல்ல அழுத்தியது. சட்டென்று திரும்பி ப்பார்க்கலாமா என்று நினைத்தாள். ஆனால் அது அவ்வளவு புத்திசாலித்தனமான செயலாக அவளுக்கு படவில்லை. அனாவசியமாக மற்றவர் கவனம் அவர்கள்பால் வரும். அது அவளுக்குத்தான் அவமானம். சற்றே குண்டியை இருக்கிக்கொண்டாள். அவளுடைய நிராகரிப்பு அவனுக்கு புரிந்து விடும் என்று நினைத்தாள். Pundai Tamil Kama Stories
– தொடரும்