This story is part of the என் வாழ்கையில் நடந்த சம்பவம் series
எனக்கு வயது 22 ஆகிறது திருமணம் ஆகி சரியாக 6 மாதம் ஆகிறது.
என் கணவர் பெயர் ராஜா அவர் 12th வரை படித்துள்ளார். அவர் விவசாயம் செய்து வருகிறார்.
திருமணம் ஆகி 6 மாதம் சந்தொசதுகு குறை இல்லை.
என் மாமனார் அதாவது என் கணவர் அப்பா நல்லவர் நல்லா குணம் உள்ளவர்.
அவர் படிக்கவில்லை அதனால் வெளி உலகம் தெரியாது.
அவருக்கு சென்னையில் ஒரு நண்பர் உள்ளர் அவரிடம் என் மகனுக்கு ஒரு வேலை தேடி தர சொல்லி வைத்திருந்தார்.
அப்படி நாள் வந்தது சென்னையில் இருந்து போன் வந்தது ஒரு நல்ல வேலை கிடைத்துள்ளது. உங்கள் மகனை வந்து சேர சொல்லுங்கள் என்றார். என் மாமனாருக்கு ஒரே சந்தோஷம். மகனுக்கு சென்னையில் வேலை கிடைத்தது என்று.
ஆனால் என் கணவருக்கு அங்கு போக மனசு இல்லை
காரணம் என்னை விட்டு பிரிய மனம் இல்லை.
அப்பா சந்தோசதுகாக சரி சொன்னார்.
அவர் சென்னைக்கு சென்றார்.
2 நாள் கழித்து போன் செய்தார்.
வேலை எனக்கு பிடித்துள்ளது. 6 மாதம் வேலை செய்தல் நிரந்தரம் ஆகிவிடுவார்கள் என்று சொன்னார்.
எனக்கு சந்தோசம். அவர் சொன்னார் 6 மாதம் கழித்து என்னை அங்கு குடிவந்து விடுவேன் என்றார்.
2 மாதம் நகர்ந்தது வாழ்க்கை கஷ்டம் கலந்தது நாள்கள் நகரவில்லை.
என் கணவரிடம் இருந்து phone வரவில்லை. காரணம் தெரியவில்லை நான் போன செய்தேன் அங்கு என் மாமனாரின் நண்பர் பேசினர் உன் கணவருக்கு உடம்பு சரி இல்லை மருத்துவமனையில் இருக்கிறார் நீங்கள் பயபட வேண்டாம் நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் என்றார்.
என் மனம் கெக்கவில்லை. என் மாமனாரிடம் சொன்னேன் அவரை நான் பார்க்க வேண்டும் என்று எனக்கு ரொம்ப பயமாக இருக்கிறது என்று.
அவர் சரி நீ பொய் கவனி நான் விட்டை பார்த்து கொள்கிறேன் என்றார்.
ஆனால் எனக்கு சென்னைக்கு போக தெரியாது என்றேன். அவர் சொன்னார் என் நண்பரிடம் சொல்கிறேன் என்றார்.
அவரிடம் பேசினர் அவர் சொன்னார் என் கணவர் ரூம் மேட் ஊரில் இருக்கிறார் அவர் மதுரை வழியாகத்தான் வருவர் அவர் குட வர சொன்னார்.
எனக்கு கொஞ்சம் பயம் முன்ன பின்ன தெரியாதா ஒருவர் குட வர சொல்கிறார் என்று ஆனால் கணவரை பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசையில் சரி என்று சொன்னேன்.
நான் சென்னைக்கு போக ரெடி ஆனேன்.
நான் எப்பொழுதும் saree தான் கட்டுவேன் அதனால் ஒரு காடன் புடவை கட்டினேன்.
எனக்கு பஸ் time 9. 30 அதுவரை பஸ் stopla இருந்தேன் குட என் மாமனார் இருந்தார்.
பஸ் வந்தது என்னை ஏறி அமர சொன்னார் நான் பஸ் உள்ளே சென்றேன். மாமனார் வழி அனுப்பிவைத்தார்.
உள்ளே பார்த்தேன் எல்லாரும் தூங்கிக்கொண்டு இருந்தாள்.
எனக்கு கடைசி சீட். என்று சொன்னார். பொய் பார்த்தேன் என் கணவர் நண்பர் என்று ஒருவர் அறிமுகம் செய்தார். எனக்கு அவர் யார் என்று தெரியாது. அவரிடம் எதும் பேசவில்லை. கொஞ்ச நேரம் நகர்ந்தது time 10. 30 ஆனது. பஸ் ல லைட் ஆஃப் செய்தார்கள் எனக்கு தூக்கம் வரவில்லை. பக்கத்தில் யார் என்று தெரியாத ஒருவர் பக்கத்தில் உக்கந்து இருந்தேன்.
பக்கத்தில் இருப்பவரை பார்த்தேன் அவருக்கு வயது 32 இருக்கும் நல்லா தூங்கி கொண்டு இருந்தார். ஜன்னல் அருகில் இருந்தார் நல்லா வேகமா காற்று வீசியது. நான் கட்டிருந்த saree விலகியது. ஆனால் யாரும் பாக்க முடியாது எல்லாரும் தூங்கி கொண்டு இருந்தனர். எனக்கு தூக்கம் வந்தது எப்படி தூங்கினேன்.
கொஞ்சநேரம் கழித்து முழிப்பு தட்டியது கண் விழித்து பார்த்தேன். என்னால் நம்ப முடிய வில்லை என் கணவரின் நண்பர் என் மேல் சாய்ந்து இருந்தார் நான் நினைத்தேன் தூக்கத்தில் தெரியாமல் இருப்பர் என்று நினைத்து அவர் தலை என் சொல்டர் மேல் இருந்தது. நான் அவர் தலை ய துக்கி ஜன்னல் ஓரமாக வைத்தேன். கொஞ்சநேரம் நகர்ந்தது கண்ணை மூடினேன்.
என் நெஞ்சில் அதாவது என் முளை மீது சூடாக இருந்தது பயதில் கண்ணை திறந்தேன் இப்பொழுது அவர் முளை மீது முகத்தை வைத்து நல்லா தூங்கி கொண்டு இருந்தார்.
இதுவரை என் கணவர் மட்டும் அதில் மேல் படுதிருகிரார்.
எனக்கு பயம் வந்து விட்டது. உடனே அவர் தலைய பிடித்து எடுத்து சீட் ல வைத்தேன். எனக்கு ஒரு பயம் வந்தது இவர் உண்மையில் தூக்கத்தில் செய்கிறாரா என்று இல்ல தூங்க வில்லையா என்று.
இந்த முறை நான் தூங்குவது போல் நடிச்சேன். 15 நிமிடம் கழித்து அவர் முழித்து சுத்தி பார்த்தார் apram நான் தூங்குவது போல் இருப்பதை பார்த்தார் ஆனால் நான் தூங்கி விட்டேன் என்று நினைத்து என்ன பார்த்து கொண்டிருந்தார்.
ஜன்னல் வழியே காற்று வந்தது அப்பொழுது என் சேலை விலகியது என் முளை அவர் கண்களுக்கு விருந்தளித்தது.
அவர் முகத்தை என் முளை அருகில் கொண்டு வந்து அதை முகர்து பார்த்தார். உடனே நான் தூக்கத்தில் நெளிவது போல திரும்பி படுத்து கொண்டேன்.
இந்த முறை என் இடுப்பு பகுதியை தொட்டு பார்த்தார்.
எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரிய வில்லை.
நல்லவர் என்று நினைத்தால் இப்படி இருக்கிறார் என்று.
பஸ் எப்பொழுது சென்னைக்கு போகும் என்று எதிர் பார்த்தேன். மறுபடி அவர் அமைதியா படுத்து கொண்டார். எனக்கு மன நிம்மதி கிடைத்தது.
நேரத்தை பார்த்தேன் 2 மணி இருக்கும் இதற்கு மேல் என்னால் தூங்காமல் இருக்க முடியாது. எனக்கு தூக்கம் வந்து விட்டது.
நல்லா தூங்கி விட்டேன் என் உடம்பில் குளி காற்று வீசியது.
கண்ணை திறந்தேன். என்னை தூக்கி வாரி போட்டது. என் dress எல்லாம் களைந்து இருந்தது என்னால் நம்ப முடியவில்லை.
என் saree விலகி இருந்தது என் ஜாக்கெட் கொக்கி கலந்து இருந்தது என் முளை காம்பு ஈரமாக இருந்தது எனக்கு புரிந்தது இவர் என் முளையை சப்பி இருக்கிறார் என்று. என்னால் ஒன்னும் சொல்ல முடியா வில்லை காரணம் அவர் என்ன செய்தார் என்று எனகும் தெரியாது.
இதை வெளியில் சொன்னால் என்னைத்தான் தப்ப நினைப்பார்கள் என்று.
ஒரு வழியாக சென்னை வந்தது ஒரு நிம்மதி கணவரை சந்திக்க போரன் என்று.
என் கணவரின் நண்பர் எதும் நடக்கதவர் போல இருந்தார் என்ன sister வாங்க உங்க கணவரிடம் குட்டி போகிறேன் என்று எனக்கு ஒரு விசியம் வந்தது இரவு என்ன செய்தார் என்று. இவர் முகத்தை பார்த்தல் அப்படி தெரிய வில்லை.
பஸ் ஸ்டாப்பில் இருந்து விட்டுகு போகலாம் என்று சொன்னார் நான் சொன்னேன் என்னை கணவரிடம் குட்டி போக சொன்னேன்.
உடனே போகலாம் என்று சொன்னார் நிம்மதியான hospital வந்தது.
உள்ளே போனதும் என் மாமனார் நண்பர் வந்தார் உங்க கணவருக்கு ஒன்னும் ஆகாது.
அவர் நல்லா இருக்கிறார் என்று எனக்கு அவரை பக்க வேண்டும் என்றேன் குப்பிடு போனார் அங்கு கணவர் இருந்தார் பார்த்தேன் சந்தோசம் அவர் நல்லா இருக்கேன் நீ என் வந்தை என்று கேட்டார்.
உங்களுக்கு என்ன ஆச்சி என்று கேட்டேன் சின்ன மயக்கம் வந்தது வேற எதும் இல்லை என்றார்.
மாமனார் நண்பர் என்னை குப்பிடர் டாக்டர் உங்களிடம் பேச வேண்டும் என்று நான் பொய் என்ன வென்று கேட்டேன் உங்க கணவருக்கு லோ PB என்று சொன்னார் இரண்டு நாள் ஹாஸ்பில்ல இருக்க வேண்டும் apram நீங்கள் அழைத்து செல்லலாம் என்றார் மாமனார் நண்பர் வந்தார் நீ இவரை பதுகொள் நான் வேலைக்கு போக வேண்டும்.
காலை 10. மணிக்கு வருகிறேன் என்று சொன்னார் உனக்கு உதவி கு உங்க கணவருக்கு நண்பர் குட இருப்பர் என்றார் எனக்கு பயம் வந்தது இரவு நடந்தது நம்ப முடியவில்லை. இவர் நல்லவர் கெட்டவரா என்று யோசித்தேன்.
சரி நான் வருகிறேன் என்று சொல்லி கிளம்பினர்.
கணவரிடம் பேசி கொண்டு இருந்தேன் நர்ஸ் வந்தார்கள் ஒரு ஊசி போட போகிறேன் அவர் ரெஸ்ட் எடுக்க வேண்டும் என்று.
கணவர் சொன்னார் என் ரூம்க்கு பொய் குளிச்சிட்டு ரெடி ஆகி வா என்றார். உடனே என் கணவர் நண்பர் வந்தார் sister வாங்க விட்டுக்கு போகலாம் என்றார்.
நர்ஸ் ஊசி பொடதும் நல்லா தூங்கி கொண்டு இருந்தார் கணவர்.
இப்பொழுது நாங்கள் ரூம்க்கு போக ஒரு ஆட்டோ வந்தது.
ஆட்டோவில் போகும் போதும் நினைத்தேன் இரவு நடந்தது இவர் என்ன பண்ணினார் என்று.
ரூம் வந்தது உள்ளே பொய் பார்த்தேன் சின்ன ரூம் உள்ளே பாத்ரூம் கதவு சின்னது ரூம் சுத்தி பார்த்தேன் என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை.
சரி குளித்து விட்டு hospital கிளம்பி விடலாம் என்று ரெடி ஆக பாத்ரூம் போனேன் கணவர் நண்பர் சொன்னார் sister நீங்க குளிங்க நா கடை வர பொய் வருகிறேன் என்றார் எனக்கு இப்பதான் நிம்மதி இருந்தது.
சரி என்று சொல்லிவிட்டு ரூம் லாக் செய்தேன்.
பாத்ரூம் உள்ளே பொய் என் டிரஸ் ஒன்று ஒன்றாக கலடினேன்.
Saree a கழட்டினேன்.
என் ஜாக்கெட் கழட்டினேன்.
பாவடைய கலடினென்.
ஜட்டி a கழட்டினேன்.
இப்பொழுது பிறந்த மெனில இருந்தேன்.
என் டிரஸ் எல்லாத்தையும் துவைதேன். ஒரு பாக்கெட்டில் வைத்தேன். இப்பொழுது குளிக்க தண்ணீர் எடுத்து மேல உதினேன். கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது. ஐயோ அவர் வந்து விட்டார் போல நான் இன்னும் குளிக்க வில்லை என்று என்ன செய்வது கதவை திறக்க போகனும் வேற வழி இல்லை. என்று என் பவடையா எடுத்து கட்டினேன் ஈரம் பட்டதும் என் முளை காம்பு விரைக்க அரமிதது.
வேற வழி இல்லை கதவை திறந்தேன் அவர் இன்னும் குளிக்கலயா sister என்று சொல்லி கொண்டு உள்ளே வந்தார் நான் பாத்ரூம் ku நடந்தேன் அவர் என் பின் அழகை பார்த்து கொண்டு இருந்தார் பாத்ரூம் உள்ளே வந்து விட்டேன் கதவை லாக் செய்தேன்.
குளிக்க தண்ணீர் எடுத்து மேல ஊறினேன் நல்லா இருந்தது சோப்பு போட ரெடி அனேன் ஆனால் தண்ணீர் நின்னுவிட்டது.
என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை வேற வழி இல்லை அவரிடம் கேக்கலாம் என்று அவரை குப்பிடென் வந்தன் தண்ணீர் இல்லை என்று சொன்னேன். அவர் நான் கொண்டு வருகிறேன் என்று வெளியில் பொய் கொண்டு வந்தார். பாத்ரூம் உள்ளே வந்து கொடுத்தார்.
அப்பொழுது என்ன என் முலைய பார்த்துவிட்டு போனார் என் காம்பு விறைத்து இருந்தது அவருக்கு நல்ல தெரிந்திருக்கும்.
ஒரு வழியாக குளித்தேன். இப்பொழுது டிரஸ் மாத்த ரூம் இல்லை அவரிடம் சொன்னேன் நீங்க கொஞ்சம் வெளிய இருங்க நா டிரஸ் மதனும் என்று சொன்னேன் அவர் உடனே வெளிய பொய் விட்டார்.
இப்போது hospital ku கிளம்பினோம் அவர் ஒரு பைக் கொண்டு வந்தார் என்ன சொல்லுவது பொய்தான் ஆகனும். எரிகொண்டன் வண்டி வேகமா போனதில் ஒரு பள்ளத்தில் இறங்கி ஏறினர் அப்பொழுது என் முளை அவர் முதுகில் அழுத்தி பதிந்தது.
உடனே கொஞ்சம் விலகி இருந்தேன்.
Hospital வந்தது கணவரை பார்த்து பேசி கொண்டு இருந்தேன் பசித்தது சாப்பாடு அவர் நண்பர் கொண்டு வந்து கொடுத்தார். நாங்கள் சாப்பிட்டோம். மதியம் 3 மணி இருக்கும் என் மாமனார் பேசினர் அவர் எல்லாம் ஒன்னும் இல்ல சரி அகிடும் என்றார்.
எனக்கு இப்பத நிம்மதி apram நர்ஸ் வந்தாங்க evening டாக்டர் வருவர் என்று அவர் வந்து போனார் இரவு எட்டு மணிக்கு மேல் ஆச்சி நர்ஸ் வந்த உங்க கணவருக்கு ஒன்னும் ஆகாது நாங்க பதுகொல்கிரோம் என்று என்ன ஆச்சி என்று கேட்டேன்.
9 மணிக்கு மேல் வெளி அல்லகள் இருக்க கூடாது எனக்கு பயம் வந்தது நான் இங்கு தங்குவது அது சின்ன ரூம் என்று யோசித்தேன். கணவர் நண்பர் வந்தார் வாங்க sister விட்டுக் போகலாம் என்று என் கணவர் தூங்கிவிட்டார்.
என் வாழ்க்கை இந்த இரவு எதிர் பக்கவில்லை. இன்னொரு நபர் குட ஒரே ரூம்ல இருப்போம் என்று என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் இருந்தது.
சரி கடவுள் இருக்கிறார் என்று பைக் ல உக்காந்தேன் அவர் என்னை கண்ணடில பார்த்தார் அவர் முகத்தில் ஒரு சந்தோசம்
ஆனால் எனக்கு இல்லை பயம் தான் இருந்தது.
பைக் கிளம்பியது. ஒரு இடத்தில் திடீர் என்று ப்ரேக் பொட்டர் அவர் மேல் என் இரண்டு முலையும் இடித்தது எனக்கும் இவர் வேனு என்று பண்ணுகிறார் என்று புரிந்தது.
ஒரு வழியாக ரூம் வந்தாச்சி அவர் சொன்னார் hospital la இருந்து வந்திங்க குளிச்சிட்டு படுங்க என்று சொன்னார். எனக்கும் சரி என்று பட்டது. குளிச்சிட்டு என் தூனிகளை உற வைத்தேன்.
மாற்று துணி இங்கே என்று பார்த்தேன் காலை ல துவச துணி அப்படி e இருக்கு காய போட மறந்து விட்டேன். இப்பொழுது மார்ட்டி கொண்டேன் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் இருந்தேன்.
கணவர் நண்பர் சிக்ரம் வாங்க நா குளிக்கணும் என்றார்.
அவரிடம் சொன்னேன் என் துணி எல்லாம் ஈரம் a இருக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியல என்று சொன்னேன்.
சரி விடுங்க உங்க கணவர் dress இருக்கு போடுங்க என்று சொன்னார் எனக்கு நிம்மதி வந்தது. சரி என்று சொன்னேன் அவர் எடுத்து குடுத்தார். அவர் சட்டை அவர் பேண்ட் எடுத்து குடுத்தார் அதை வாங்கி பொடு கொண்டேன்.
வெளிய வந்தேன் அவர் சிரிச்சார். என் சிரிக்ரிங்க என்று கேட்டேன் அந்த dress உங்களுக்கு சூப்பரா இருக்குனு சொல்லி குளிக்க போய்ட்டார்.
15. நிமிடம் கழித்து அவர் வந்தார். சரி சாப்பிடலாம் என்றார் நானும் அவரும் சாப்பிட்டோம்.
சரி தூங்க வேண்டிய நேரம் வந்துிட்டது சொன்னார்.
தொடரும்
அடுத்த part la soldra. Wait pannunga.