This story is part of the மச்சானா பாருடி…. இவன் ரொம்ப நீளண்டி series
ரதி, கலைக்காக என் சுன்னிய தடவிட்டுக்கிட்டே காத்திருந்தது தான் மிச்சம். ரொம்ப நேரமாகியும் வருல. முதல்ல பயங்கர கடுப்பான நான், ரெண்டு பேருமே இங்க வரணும்ன்னு துடிச்சிக்கிட்டு தான் இருப்பாளுக. இருந்தாலும் வரலைன்னா, ஏதோ வசமா சிக்கிட்டாளுகனு புரிஞ்சுது.
அப்ப மொபைல் பெருசா பயன்பாட்டுக்கு வராத காலம். அவுட்கோயிங் மட்டுமல்ல இன்கம்மிங்குக்கும் துட்டுனு இருந்தால; கேம்பஸ்லேயே ஒருத்தர், ரெண்டு பேர் தான் மொபைல் வச்சிருந்தாங்க. ஹாஸ்டெல்ல நீரஜாகிட்டதான் இருந்துச்சு.
மத்தபடி ஆபீஸ்ல இருந்த காயின் பாக்ஸ்ல தான் எல்லாரும் பேசிக்கிக்கணும். ஆக போன் பண்ணவும் முடியல; எனக்கு பக்கு..பக்குனு இருந்துச்சு. காலையில நேரத்திலேயே கிளாஸ்சுக்கு போனேன். ரதியம், கலையும் வேகமா வந்தவுளுக; என்னை பார்த்தவுடனே சத்தம் போடாம அழுதாங்க.
‘ஏய், அழுகாம என்ன நடந்ததுன்னு சொல்லுங்கடி…’
‘நேத்து… நேத்து…(தேம்பிகிட்டே)… கலையும், நானும் ரெடியாகி வெளிய வந்தப்போ, சீனியர்ஸ் எங்களை அவங்க ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போய்… உன் டான்ஸ் பத்தி பேசிட்டே, சீட்டு விளையாட வச்சு… எங்களை வெளிய வர விடாம தடுத்துட்டாளுக…’ னு அழுக்கிட்டே சொன்னா.
‘நைட்டெல்லாம் தூக்கமே வருல… உன்னை நினைச்சு அழுக்கிட்டே இருதோம்’ னு கலை புலம்பினாள்.
‘உங்க மூஞ்சிய பார்த்தாவே நல்லா தெரியுது… அழுது ஒன்னும் ஆகப்போறதில்ல… இன்னைக்கி பார்த்துக்கலாம்’
வெறியா கத்துன கலை,
‘அங்கதாண்டா… பிரச்சனையே, சீனியர்ஸ் எங்களை தினமும்… அவங்க ரூமுக்கு வரச்சொல்லிட்டாங்க…’ னு சத்தமா அழுதாள்.
‘ஏய், சத்தம் போடாதடி…’ னு சொன்ன எனக்கு சிரிக்கறதா, அழறதான்னு தெரியல.
‘சரிடி தங்கங்களா… கவலைப்படாதீங்க, அவளுகளுக்கு ஏதாவது ஆப்பு வைப்போம்…’னு சொன்னேன்.
என்ன பண்ணாலும் யோசிச்சுகிட்டே இருந்ததுனால, ஜெனி மேம் கிளாஸ் கூட ஒழுங்கா கவனிக்கல. பீரியட் முடிஞ்சவுடனே, ஜெனி மேம்,
‘ஜாக், நீயும் ரித்திகாவும் டான்ஸ் ஹாலுக்கு வாங்க’.
‘ஓகே மேம்’ னு சொல்லிட்டு, ரித்திகாக்கு பின்னாடியே போனேன். குட்டியா, குடு குடுன்னு… ஓட்டமும் நடையுமா அவ முன்னாடி போறத பார்த்தப்போ, இவளையெல்லாம் ஈஸியா இடுப்புல வச்சு, நின்னுக்கிட்டே ஒக்கலாம்ன்னு தோணுச்சு.
ரித்திகாவ பத்தி சொல்லனும்னா, நல்லா படிக்கிற, பேராசிரியர்கள் எல்லாத்துக்கும் பிடிச்ச, அடக்க ஒடுக்கமான பொண்ணு. மத்தவங்ககிட்ட அதிகமா பேசமாட்டாள், வேறொரு கிளாஸ் பொண்ணோட கேண்டீன்ல பார்த்திருக்கேன். லூசான சுடிதார், இல்ல தாவணி தான் போடுவா, மேக்கப் போடாம சிம்பிளா தான் வருவா… மொத்தத்துல மேக்கப் போடாத கதாநாயகிகள மாதிரி, என்னை வழிஞ்ச மூஞ்சியோட தான் இருப்பா…
டான்ஸ் ரூமுக்குள்ள போனா… அந்த மாதிரி டான்ஸ் ரூம நான் பார்த்ததே இல்ல; கலர்புல்லா, ஒரு பக்கம் முழுசா கண்ணாடி பதிச்சு , தரையெல்லாம் மேட் போட்டு, லைட்டிங், ட்ரெஸ் மாத்திக்க ரூம், வாஷ் ரூம்னு சூப்பரா இருந்துச்சு.
நான் வாயப்பொளந்து நிக்கறத பார்த்த ஜெனி மேம் சிரிச்சுகிட்டே, ‘ஜாக், போன வருஷம், நம்ம காலேஜ் கலந்துக்கிட்ட மூணு கல்ஜூரல் ஈவென்ட்டுலேயும், சோலோ மற்றும் குரூப் டான்ஸ்லயும் முதல் பரிசு வாங்கனத்துக்காக, ப்ரின்ஸிபல் கொடுத்த பரிசு தான் இந்த டான்ஸ் ரூம். இந்த வருஷமும் அதே மாதிரி ஜெயிச்சாகனும். மொத்தம் ஆறு நிமிஷ பாட்டு…. ரெண்டு நிமிஷந்தான் ஸ்டெப் முடிஞ்சிருக்கு…’
‘ஓகே மேம்’.
அங்க இருந்தது ஆறு பொண்ணுக; நாலு சீனியர்ஸ் நீரு, ஆஷிகா, மிருதுளா, மீனா; ரெண்டு ஜூனியர்ஸ் ரித்திகா, சாய்ரா.
ஜெனி மேம் பாட்டு போட…
ஆறு பேரும் ரெண்டு நிமிஷம் ஆடினாளுக. சீனியர்ஸ், நாலு பேரும் கிட்டதட்ட ஒரே உயரம்; டைட்டஸ் பாட்டம்; லூசான டீசர்ட்ல இடுப்புகிட்ட முடிச்சு போட்டிருந்தாளுக. அவளுக ஆட ஆரம்பிச்சவுடனே… அந்த எட்டு முலைகளும் ஆடுன ஆட்டத்தை… நான் மெய் மறந்து பார்த்தேன்…
ஆஷிகாவுக்கு தான் பெருசா, மல்கோவா மாம்பழம் அளவுக்கும், மிருதுளா மற்றும் மீனாவுக்கு அதைவிட கொஞ்சம் சிறுசாவும், நீருவுக்கு ஆப்பிள் அளவுக்கும்… இருந்துச்சு. அதுலயும் நாலு பேரும் ஒண்ணா குனிஞ்சு, ஒரு கைய ஊணி, தலையையும், தோளையும் ஆட்டுனாளுக பாருங்க… லூசான டிஷர்ட் தொங்க, முலைப்பிளவோட பாதி முலைகளின் தரிசனந்தான்…
அப்பிடியே நாலு பேர் இடுப்பையும் ஒண்ணா பிடிச்சு… அந்த எட்டு முலைகளையும் முகத்தை வச்சு தேய்ச்சு கடிச்சு சப்பணும்டானு… ஆசையோட… அவங்களையே பார்த்துட்டிருந்தேன். ஜெனி மேம் என் இடுப்புல கிள்ள… டக்குனு பார்வையை மாத்தி… கைதட்டிகிட்டே எல்லாரையும் பார்த்தேன். சாய்ரா… ஒரு ஸ்டெப்ப மிஸ் பண்ணிட்டு நிற்க… எல்லாரும் அடுத்தடுத்து நிறுத்தினாங்க.
‘ம்ம்.. பரவாயில்ல திரும்பவும் ஆடுங்க… ஜாக், எல்லாரும் ஆடுறதையும் (கொஞ்சம் அழுத்தமா) பார்த்து… ஏதாவது தப்பிருந்தா சொல்லு…’ னு என் முதுகை தட்டுனாங்க.
‘ஓகே மேம்..’ னு நான் ரெடியானேன்.
அப்பத்தான் ஜூனியர்ஸ் ரெண்டு பேரையும் பார்த்தேன்… ரெண்டு பேருமே… லூசான சுடிதார் போட்டு, துப்பட்டாவை இடுப்பில கட்டிருந்தாளுக. ரெண்டு பேரும் நல்லா ஆடுனாங்க… அதுல ரித்திகா பட்டாசா ஆடுனா… சீனியர்ஸ் ஸ்டைலா ஆடுனாங்கன்னா; இவ நளினமா, சுலபமா வளைஞ்சு, நெளிஞ்சு அழகா ஆடுனா.
திரும்ப திரும்ப அதையே ஆட வச்சு தப்பெல்லாம் சரி பண்ணினாங்க ஜெனி மேம்.
‘சரிம்மா… இன்னைக்கு போதும்… நாளைக்கு பார்த்துக்கலாம்.. ஜாக், நீ கடைசில தான் வருவ. உன் அத்லெடிக் மீட்ட முடிச்சிட்டு வா… அதுக்குள்ள நாங்க மீதி பாட்டுக்கும் கம்போஸ் பண்ணிவைக்கிறோம்…’
‘ஓகே மேம்…’ னு கிளம்பினேன்.
ஈவினிங் கிரௌண்டுல போனப்போ, கலை கோவமா என்னை பார்த்து…
‘என்னடா.. ஏதாவது பிளான் பண்ணுனையா… இல்ல அவுளுக கூட சேர்ந்து ஆட்டிகிட்டு, எங்களை மறந்துட்டியா..’
‘ஜெனி மேம் கூப்பிட்டாங்கன்னு தான் போனேன்..’
‘சீனியர்ஸ், இங்கயே குனிஞ்சு குனிஞ்சு காட்டுவாளுக… அங்க முலையையும், குண்டியையும் ஆட்டு ஆட்டுனு ஆட்டிருப்பாளுக… அப்புறம் ஜெனி மேமும் ஆடி காட்டிருப்பாங்க… அய்யாவுக்கு சொல்லவா வேணும்… ஜட்டியே கிழிஞ்சிருக்குமே…’
‘ஏய், ஜெனி மேம் பாத்தி… அசிங்கமா பேசாதடி…’
‘ஓஹோ… அப்பிடியா…’ னு என் தாடையை பிடிச்சு கொஞ்சிகிட்டே…
‘ரதி… இங்க பாருடி… இந்த பச்ச பிள்ளையை… நமக்கு ஒன்னும் தெரியாதுன்னு நெனைச்சுகிச்சு… ஜெனி மேம் கிளாஸ் எடுக்கறப்ப… அவங்க குண்டி, தொப்புள், முலை, உதடுனு… பார்த்து… பார்த்து, ஜொல்லு விட்டுட்டு… நான் பேசறது அசிங்கமா இருக்கா உனக்கு..’
எனக்கு பேச்சே வருல… திரு திருனு முழிச்சேன்…
‘டேய் மச்சா… மாட்டிகிட்டோம்னு ஒன்னும் கவலைப்படாத… இது உனக்கு தான் ரகசியம்… நீ விட்ட ஜொல்லு… கிளாஸ் முழுசும் நிறைஞ்சது எல்லாத்துக்கும் தெரியும்… எனக்கென்னமோ ஜெனி மேமுக்கும் தெரியும்னு தான் தோணுது… ஏன்னா… இப்போ அவங்க சேலைக்கட்டு தொப்புளுக்கு கீழ ரெண்டு இஞ்சு எக்ஸ்டராவா இறங்கிருக்கு..’ னு சொன்னாள்.
நான், அவளுக இருக்கிறத மறந்து… அந்த காட்சியை கற்பனை பண்ணி பார்த்து… சந்தோஷத்துல வெட்கத்தோட சிரிச்சுகிட்டே தலையை குனிஞ்சேன்’.
‘ரதி… இங்க பாருடி… மச்சானுக்கு வெட்கத்தை… அழகுடா…’ னு ரெண்டு கையாலையும் வளிச்செடுத்து… சொட சொடனு நெட்டி முறித்தாள்.
அத பார்த்து சிரிச்சுகிட்டே ரதி,
‘ஆமாண்டா மச்சா… அப்ப எவ்வளவு அழகாயிருப்பேன்னு தெரியுமா.. அத பார்த்து பார்த்து தான்… எங்களுக்கும் உம்மேல மூடே வந்துச்சு.’ னு என் ரெண்டு கன்னத்தையும் கிள்ளி ஆட்டுனா.
அவ கைய தள்ளி விட்ட கலை,
‘சரிடி… இப்ப இருக்குற பிரச்சனைய தீர்க்க ஏதாவது வழியிருந்த சொல்லு’.
‘டேய் மச்சா.. நீ மூட்டை முடுச்ச கட்டிக்கிட்டு ஹாஸ்டலுக்கு வந்துட்டா எப்புடிருக்கும்..’
‘ஆமாண்டி… இது எங்கப்பன் வீட்டு காலேஜ் பாரு.. ரெண்டு பேரும் ஒரே ரூமுல தானே… இருக்கீங்க… நான் அங்க வந்து போற மாதிரி பிளான் போட்டா… போதும்…’
கலை, கைதட்டி சிரிச்சா… ரதி சொன்னா…
‘சீனியர்ஸ்… உன்னை ஹாஸ்டலுக்குள்ள பார்த்தாளுக.. அடக்கி வச்சிருக்கியே நீநீநீ…ளமா… அந்த சுன்னிய பிடுச்சு இழுத்துத்துகிட்டே… போய் மாட்டிவிட்டுருவாளுக…’ னு சொல்ல… சேர்ந்து சிரிச்சாளுக. கலை, எந்திருச்சு நின்னு, என்னைய மேலிருந்து கீழ வரைக்கும் பார்த்துட்டு…
‘அவங்க கூட தான டான்ஸ் ஆடப்போற.. நீ… ஏன்… மச்சா அவங்களையும் கரெக்ட் பண்ணக் கூடாது…’
‘என்னடி சொல்லற, விட்டா… உங்க ரூமுக்கு வரணும்ன்னா… ஹாஸ்டல்ல இருக்கற எல்லோரையும்… கரெக்ட் பண்ணனும்னு சொல்லுவியா…’
‘ம்ம்ம்… இதுவும் கேட்க நல்லா தானே இருக்கு… முயற்சி பண்ணி பாரு..’
‘சூப்பர்டா… மச்சா, எனக்கும் இந்த ஐடியா பிடிச்சுருக்கு… உனக்கு சீனியர்ஸ் ஈஸியா செட்டாயிருவாங்க… ஏன்னா… பிராக்டீஸ்னு சொல்லிட்டு வளைஞ்சு, குனிஞ்சு, உன்னை உரச தான வராங்க…’ ரதியும் ஒத்துப்பாடுனா. ரெண்டு பேரும் சொல்லச்சொல்ல எனக்கும் ஆசையா தான்… இருந்துச்சு…
ஆனாலும்… இவளுக ஓலு வாங்கறதுக்காக … ஹாஸ்டெல்ல இருக்குற எல்லாருக்கும் என்னைய கூட்டி கொடுக்க ரெடியாகிட்டாளுகளே… இதுல ஏதாவது உள்குத்து இருக்குமோ…னு யோசிச்சேன்…
‘ஒரு உள் குத்து இல்ல… பதினாலு உள்குத்து இருக்குனு’ என் உள்மனசு சொல்ல… எனக்குள் நானே சிரிச்சுக்கிட்டேன்.
ஆமாம்… நண்பர்களே, ஹாஸ்டெல்ல இருந்தது பதினாலு பேர். ஒரு ரூமுக்கு ரெண்டு பேர்னு, ஏழு ரூம்ல இருந்தாங்க…
‘மச்சா… குஷியாகிட்ட போல.. தானா சிரிக்கற… இந்த பிளானை எங்ககிட்ட விட்டிட்டு, ஒழுங்கா ரன்னிங் ப்ராக்டீஸ் பண்ணி, ஜெயிக்கற வழியப்பாரு… அது ரொம்ப முக்கியம்’ னு கலை சொல்ல… ரதி, ‘ஆமாண்டா… மச்சா’.
சீனியர்ஸ் வர… ப்ராக்டீஸ்ஸ முடிச்சிட்டு கிளம்பி, ஆபீஸ் போய் வீட்டுக்கு போன் பேசிட்டு வெளிய வந்தேன். ஜெனி மேம் நடந்து போயிட்டிருந்தாங்க.. நான் வேகமா அவங்ககிட்ட விசாரிச்சேன்.
ஏதோ வேலை செஞ்சதுல லேட்டாகி.. காலேஜ் பஸ்ஸ விட்டுடாங்கனு… தெரிஞ்சு.. பேசி என்கூட பைக்குல வர சம்மதம் வாங்கினேன். ஆனா மேம்,
‘ஜாக்.. இங்க யாராவது பார்த்துட்டா, ஏதாவது சொல்லுவாங்க… பக்கத்து பஸ் ஸ்டாப்புல நிக்கிறேன்… சீக்கிரம் வா…’
ரெடியாகி பத்து நிமிஷத்துல… பஸ் ஸ்டாப்புக்கு போனேன்.
அவங்க தோள்பையை வாங்கி முன்னாடி வச்சுக்கிட்டேன். ஜெனி மேம் பைக்ல ஏறிட்டு…
‘ஜாக்… புடிச்சுக்க எதுவுமே இல்லையே..’ னு கேட்டாங்க.
என் கைகளை பின்னாடி விட்டு அவங்க கைகளை பிடிச்சு… என் வயிற்றை சுத்திப்பிடிக்கற மாதிரி வெச்சேன். இடது கைய மட்டும் எடுத்து, என் முதுகில் அடிச்சு…
‘சரியான திருட்ட்டட்டு… பயடா நீ…’ னு சொல்லி, வலது கையால வயிற்றையும், இடது கைய என் தோளிலும் வச்சு உந்தி தள்ளி… முடிஞ்ச வரைக்கும் என் மேல அவங்க முலைகள் படாம உட்காந்து…
‘டேய் பையா… நான் உனக்கு பாடம் சொல்லித்தரவ… இப்ப… போகலாம் போ…’
அவங்க ஐடியாவ புரிஞ்சுகிட்ட நான்… குஷியாகி, ரெண்டு கண்ணாடியையும் திருப்பி, அவங்க முகத்தைப் பார்த்துட்டே, உதைச்சு பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணி, நல்லா ரேஸ் பண்ணிட்டே…
‘மேம், இந்த ரோட்டுல ஸ்பீட் பிரேக்கர்… இருக்கா…? னு கேட்டு, டக்குனு கிளட்ச் விட்டு லேசா வீலிங் பண்ணி வண்டிய ஓட்டினேன். மேம் என்னைய நல்லா அழுத்தி பிடிச்சு விரைப்பா வந்தாங்க.
முதல்ல வந்த ரெண்டு ஸ்பீட் பிரேக்கர்லையும் மெதுவா ஏத்தி, அலுங்காம, குலுங்காம ஓட்டினேன்.
‘நீ… நல்லவன்னு நம்பிட்டேன்… வண்டிய உருட்டாம, வேகமா ஒட்டு’ .
‘ஓகே… நீங்க எப்பிடி சொல்லித்தாரீங்களோ… அப்பிடியே செய்ய்ய்ய்ய்றேன் மேம்…’ னு கொஞ்சம் அழுத்தி சொன்னேன். திரும்பவும் முதுகுல சுரீர்னு விழுந்துச்சு ஒரு அடி.
‘அய்யோ… மேம்… வலிக்குது… அப்ப்பா’ னு லேசா தலையை திருப்பி அவங்கள பார்த்திட்டு, நேரா திரும்பரக்குள்ள… பக்கவாட்டிலிருந்து வேகமா வந்த காரு ஒன்னு திரும்ப… நான் சடார்னு பிரேக் போட்டேன். ஜெனி மேம்… நச்சுன்னு ரெண்டு முலையையும் என் முதுகுல இடிச்சு… நசுங்க கட்டி பிடிச்சாங்க. அவங்க உடம்பு நடுங்கறது… அழுத்திருந்த முலைகள் மூலமா என்னால உணர முடிஞ்சுது.
மேம், கார்காரன திட்டினாங்க..
‘ஜாக், பார்த்துப் போடா..’னு பயத்துல கட்டிபிடிச்சிட்டே இருந்தாங்க.
‘பயப்படாதீங்க மேம்… எல்லாம் நன்மைக்கே…’ னு முதுகை அசைச்சு… அவங்க முலைகளை தேய்ச்சேன்…
வெடுக்குனு முலைகளை பின்னாடி இழுத்து,
‘சீ… ரோட்டை பார்த்து போடா… அடுத்த ரைட்டுல திரும்பு…’
‘ஓகே… மேம்..’
சரியான இடம் வந்தவுடனே ரைட்டுல திரும்பி, அந்த ரோட்ட பார்த்த நான், வண்டியை நிறுத்தி கண்ணாடியில அவங்கள பார்த்து.
‘சாரி மேம்… இனிமேல் நடக்கறதுக்கு நான் பொறுப்பாக மாட்டேன்…’ னு கமுக்கமா சிரிச்சேன்.
புரியாம பார்த்த ஜெனி மேம்கிட்ட.
‘இந்த ரோடு… எவ்வளவு தூரம் மேம்’ .
‘ரெண்டு கிலோ மீட்டர்…’ னு முன்னாடி ரோட்டை பார்த்து… புரிஞ்சவுடனே… என் தலையில தட்டி..
‘போய் தொலைடா…’ னு சொல்லி அமுக்கமா சிரிச்சாங்க.
ஏன்னா… அந்த ரோடு அவ்வளவு குண்டும் குழியுமா இருந்துச்சு.
இந்த மாதிரி ரோட்டுல, எனக்கு முன்னாடியே ஜெயா அக்காவோட நல்ல அனுபவம் உண்டு.
நண்பர்களே… ஜெனி மேம்மை வீட்டுல விட்டுட்டு, அவங்க காட்டுல விளையாடிட்டு வரும் போது, இதே ரோட்டுல தான் திரும்பி வரணும்… அப்ப சொல்றேன் என்னோட செல்ல ஜெயா அக்காவ பத்தி…
இப்ப மேம் வீட்டுக்கு போகலாம்… தொடர்ந்து வாருங்கள்.