This story is part of the பேட்சுளர் ரூம் புதுமண ஜோடி series
முந்தைய பகுதியை படித்துவிட்டு வந்து தொடருங்க.
லாக்டவும் அறுவிச்சுட்டாங்க. இனிமே வெளிய போய் வீடும் தேட முடியாது. என்ன பண்ணுவோம் என்று எல்லாரும் கவலை அடைந்தனர். அதற்கு தானும் ஒரு காரணம் என்று பல்லவி மனதில் ஓடிக்கொண்டு இருக்க, மற்றவர் மனதில் கலந்த எண்ணமே ஓடியது. தன் புருஷனுடன் தனிமையை அனுபவிக்க முடியாது என்று அவளுக்கு புரிந்தது.
கண்ணில் தண்ணீர் சொட்டியது. அனைவரும் எதும் பேசாமல் டிவியை பார்த்துகொண்டு இருந்தனர். சுந்தர் மனதில் ஏக்கம். ஆனால் வெளியே காட்டிக்கொள்ளவில்லை. பல்லவி கண்ணை துடைத்துக்கொண்டு கிட்செனுக்கு போவதை சுந்தர் நண்பர்கள் கவனித்தனர். அவனுக்கு ஆறுதல் கூறினர். சாரி டா மச்சான். ரொம்ப சாரி. எப்படி ஆறுதல் சொல்றதுன்னு தெரியல டா.
உனக்கு இது எவ்ளோ கஷ்டமா இருக்கும். கவலை படாத டா. எங்களால உங்க 2 பேருக்கு கஷ்டம். நாங்க எல்லாரும் மாடி ல தங்கிகிரோம் டா என்று பாலா கூறினான். எல்லாருக்கும் ஓகே தான என்று கேட்டான். அனைவரும் சரி என்றனர்.
எப்படி டா தினமும் மாடி ல தங்க முடியும் சுந்தர் கேட்க, கிஷோர் – மாடி ல நல்லா காத்து வருது டா. எங்களுக்கு அங்க படுக்க தான் புடிச்சிருக்கு என்று கூறினான். அவன் பொய் சொல்கிறான் என்று தெரிந்தும் அனைவரும் ஆமா என்றனர். இதை கிச்சனில் இருந்து கேட்டுக்கொண்டு இருந்த பல்லவிக்கு ஒரு சந்தோசம்.
தன் நண்பனின் மேல் அவர்கள் வைத்திருக்கும் பாசத்தை கண்டு அவர்கள் மேல் ஒரு நம்பிக்கை வந்தது. ஆனந்த கண்ணீருடன் வந்து அனைவருக்கும் நன்றி கூறினாள். சுந்தர் எல்லாரையும் சேர்த்து கட்டி பிடித்து தேங்க்ஸ் டா என்றான். பல்லவி அதை பார்த்து நெகிழ்ந்து போனாள்.
லாக் டவுன் அடுத்த நாள் காலை முதல் ஆரம்பிக்க, அனைவருக்கும் சுந்தர் ஹோட்டலில் ட்ரீட் வைப்பதாக கூறினான். கிஷோர் தனக்கு வயிறு சரி இல்லை நான் வரவில்லை என்று இருந்து கொண்டான். மற்ற நால்வரும் ஹோட்டல் சென்று சாப்பிட்டு வீட்டுக்கு வந்தனர்.
கிஷோர் அவர்களுக்கு ஒரு பரிசு வைத்திருந்தான். அவர்கள் வருவதற்குள், அவங்க படுக்கையை முதலிரவுக்கு தயார் படுத்தி இருந்தான். சுந்தரும் பல்லவியும் ஆச்சரியத்தில் இருக்க, சுந்தர் – எங்களுக்கு முதலிரவு லாம் முடிஞ்சுது டா என்றான். அருண் – ஏன் டா மறுபடியும் கொண்டாட மாட்டியா? எனக்கு லாம் வாய்ப்பு கிடைச்சா தினமும் கோண்டாடுவேன் என்று நக்கலாக பல்லவியை ஓரக்கண்ணில் பார்த்து கூறினான்.
பல்லவி அவனை சிரிப்புடன் முறைத்தாள். பாலா அவனை முதுகில் தட்டி திட்டினான். சுந்தர் இதை கண்டு கொள்ளவில்லை. அவன் நினைப்பு மொத்தமும் அவன் மனைவி மேல் இருந்தது. கிஷோர் உள்ளே சென்று எல்லோருடைய செல்போன்களை எடுத்துகொண்டு வெளியே வந்து காலை வரை உங்களை யாரும் தொந்தரவு செய்ய மாட்டார்கள் என்று கூறினான்.
சுந்தர் பல்லவி முகங்களில் புன்னகை மலர்ந்து. நண்பர்கள் பாய் தலையணையை எடுத்து மாடிக்கு செல்ல. சுந்தரும் பல்லவியும் உள்ளே சென்றனர். உள்ளே சென்றதும், சுந்தரை படுக்கையில் தள்ளி விட்டு அவள் கதவை தாளிட்டாள். என்னடி குஷியா?. ஆமா டா. டா வா? ஆமா டா புருஷா.
என்ன மரியாதை எல்லாம் பலமா இருக்கு. பல்லவி சிரித்தாள். தனியா இருந்தா என்ன பண்ணனும் நு அன்னைகு கேட்டிங்க? ஞாபகம் இல்லயே என்றான் சுந்தர். மக்கு, முதலிரவு அப்போ தனி இருந்தா அம்மணமா தான் இருக்கணும்னு சொன்னீங்களே. ஆமா ஆமா சொன்னேன் ல. அவள் போட்டு இருந்த சுடிதார் பேண்ட் இரண்டையும் கழட்டி போட்டாள்.
போதுமா? இல்லை மேலும் வேண்டும். அவள் போட்டு இருந்த ப்ராவை கழட்டி மார்பை ஒரு கையால் மறைத்த படி கீழே போட்டாள். அவன் நாக்கை தொங்க போட்டு பார்த்து கொண்டு இருக்க, அவள் தன் ஜட்டியை கீழே இறக்கி விட்டு புண்டையை மறைத்து நின்றாள். அவள் கழுத்தில் தொங்கும் தாலியும் தங்க செயினும் கையில் வளையலும் அவள் தங்க சிலை போல் இருந்தாள்.
வேணுமா? வந்து எடுத்துக்கோ என்றாள். திடீரென்று யாரோ கதவை தட்டினான். இருவரும் கடுப்பாகினர். வேகமாக பல்லவியை துணியை பொட சொன்னான் சுந்தர். பல்லவி கடுப்பில் மாட்டேன். அவங்கள போக சொல்லு போ. பிளீஸ் டி ட்ரெஸ் போடு. சரி போ. நான் இந்த கதவு பின்னாடி ஒளிஞ்சு நின்னுக்கிரென்.
நீங்க கதவ திறந்து சீக்கிரம் பேசி அனுப்புங்க என்றாள். சரி என்றான் சுந்தர். பல்லவி கதவுக்கு பின் நிக்க, சுந்தர் கதவை திறந்தான். வெளியே கிஷோர் நின்றான். என்னடா வெனும் இப்போ? சுந்தர் கடுப்புடன் கேக்க.ல, ரொம்ப சாரி டா. உங்க அம்மா 10 தடவ கால் பண்ணிட்டாங்க. எதோ பிரச்சனை நு நினைக்கிறேன். இந்தா நீயே பேசிக்கோ என்று செல்போனை கொடுத்தான்.
இந்த அம்மாவுக்கு கொஞ்ச நேரம் சந்தோஷமா இருந்தா பொறுக்காதே என்று பல்லவி முனங்கி கொண்டாள். போனை வாங்கி அம்மாவுக்கு கால் பண்ணி பேசினான் சுந்தர். அவன் திரும்பி பேசிக்கொண்டிருக்க, கிஷோர் எதேச்சையாக கதவு சந்து வழியே பல்லவி நிற்பதை பார்த்து விட்டான்.
லைட்டாக பார்த்த அவன் சுந்தர் அந்த பக்கம் இருப்பதை பார்த்து கொண்டு ஒற்றை கண்ணை கதவு இடுக்கில் வைத்து உற்று பார்த்தான். ஒரு நிமிடம் நண்பனின் மனைவி என்று விலகிகொண்டான். 2 நிமிடம் போன் பேசி விட்டு சுந்தர் வந்து போனை கிஷோரிடம் குடுத்து ஸ்விட்ச் ஆப் பண்ணி வைக்குமாறு சொல்லி அனுப்பினான். அவன் போன பிறகு கதவை தாளிட்டு பல்லவியை பார்த்தான்.
அவள் இவனை பார்த்து முறைத்தாள். கொஞ்ச நேரம் கதவுக்கு பின் மறைந்து இருந்ததால் அவளுக்கு முழுவதுமாக வேர்த்து விட்டது. சாரி டி குட்டிமா. அத்தை எதுக்கு போன் பண்ணாங்க? ப்ரெண்ட்ஸ் வீடு காலி பண்ணி போய்ட்டாங்களா நு கேட்டாங்க.
அதுக்கு இத்தனை கால் பண்ணனுமா? என்ன சொன்னீங்க? காலி பண்ணிட்டாங்க நு சொல்லிட்டேன். சரி என்று கோவமா கூறினாள். எனக்கு எப்டி வேர்த்து போச்சு பாரு. சரி வா தொடச்சு விடறேன். அவளை கட்டிலில் சாத்தி அவள் மேல் ஏறினான். நெற்றியில் தொடங்கி அவள் வேர்வையை நாக்கால் நக்கினான்.
அவன் அப்படியே கழுத்துக்கு வர பல்லவி அவன் டிரஸை ஒன்னு ஒன்னாக கழட்டி போட்டு அம்மணமாக்கி அவன் காம்பை பிடித்தாள். அவள் அப்படியே தலை கீழாக திருப்பி அவள் காலில் இருந்து வேர்வையை நக்கினான். அவள் சுந்தரின் சுண்ணியை வாயில் போட்டு ஊம்ப ஆரம்பித்தாள்.
சுந்தர் கால்களை சுத்தம் செய்த பின் அவள் புண்டையை மோர்ந்து அதை சுவைக்க ஆரம்பித்தாள். இருவரும் சுகத்தில் முனக இன்பம் கண்டனர். இரவு 3 முறை பல்லவியின் புண்டையை நிரப்பி சொர்க்கத்தை காட்டினான் சுந்தர்.
இவர்கள் இங்கு சுகம் காண, கிஷோர் மாடியில் படுத்துக்கொண்டு கற்பனையில் இருந்தான். எப்படி புரண்டு புரண்டு படுத்தும் தூக்கம் வராமல் கஷ்ட பட்டான். அவன் கண்ட நேர்த்தியான முதுகும் அந்த பள பளக்கும் குண்டியும் அவன் கண் முன் வந்து வந்து சென்றது.
இதை யாரிடமும் சொல்லவும் முடியாது. வேறு வழி இல்லாமல் அருணை எழுப்பினான். ஏண்டா நடு ராத்திரியில எழுப்புற? எழுந்து வாடா உன் கிட்ட ஒன்னு சொல்லியே ஆகனும். சொல்லுடா இங்கேயே. சொல்றேன் ல வாடா சொல்றேன். அருண் எழுந்து ஒரு ஓரமா வந்தான்.
கிஷோர் – நான் ஒன்னு சொல்லுவேன். ஆனா கோபப்பட கூடாது. அருண் – சொல்லுடா என்னனு. நீ மொதல்ல கோபப்பட மாட்டேன் நு சத்தியம் பண்ணு. சரி கோபப்பட மாட்டேன் சொல்லு. நான் சுந்தர் அம்மா கூப்பிட்டு கொண்டே இருக்காங்க நு சுந்தர் கிட்ட போன் குடுக்க போனேன் ல. அப்போ ஒன்னு பாத்தேன் டா.
என்னடா சொல்ற? நிஜமாவா? இதெல்லாம் தப்பு டா. சொல்றத முழுசா கெளு டா. நான் போய் கதவ தட்டினேன். சுந்தர் வந்து கதவ திறந்தான். அருண் – அவனுக்கு பின்னாடி பல்லவி பாத்தியா? கிஷோர் – இருடா சொல்றேன் நு சொன்னேன் ல. அவன் பின்னாடி எல்லாம் இல்ல. சுந்தர் போன் பேசிட்டு இருக்க, கதவுக்கு பின்னாடி யாரோ நிக்குற மாதிரி இருந்துச்சு. கதவு லைட்டா அசைஞ்சிது டா.
நான் உத்து பார்த்தேன். அங்க கதவுக்கு பின்னாடி பல்லவி நின்னுட்டு இருந்தா டா. ஒட்டு துணி கூட இல்லாம. அருண் – என்னடா சொல்ற. அவ ஏண்டா அங்க நிக்கணும். நீ சொல்றது நம்புற மாறியே இல்ல டா. கிஷோர் – நான் பாத்தேன் நு சொல்றேன். நீ நம்ப மாற்ற? அருண் – அப்படி அம்மணமா இருந்தா பாத்ரூம் குள்ள போய் இருக்கலாம் ல? ஏண்டா கதவு பின்னாடி நிக்க போரா? கிஷோர் – உனக்கு நம்பிக்கை இல்லையா.
அவளோட முதுகுக்கு கீழ குண்டி பிழவு ஆரம்பிக்கிற எடத்துல ஒரு மச்சம் இருக்கு டா. இப்போ நம்புறியா? அருண் – என்னடா அப்போ நிஜமா பாத்துட்டியா? ஆமா டா. பாலாவும் சுந்தரும் க்ளோஸ் ல. அதான் உன் கிட்ட சொல்றேன். சுந்தர் கிட்ட சொல்லிராத டா.
அதெல்லாம் சொல்ல மாட்டேன் டா. நானும் உன்கிட்ட ஒன்னு சொல்லணும் டா. கிஷோர் – என்னடா. அருண் – நேத்து நீங்க வேளைக்கு போன அப்புறம் நான் கீழ வந்தேன் ல. அப்போ அவ ட்ரெஸ் மாத்திட்டு இருந்தா டா. நான் வீடு பாக்க போனும் சீக்கிரம் போனும் நு சொன்னேன்.
அவ வெறும் சுடிதார் போட்டு பேண்ட் போடாம எனக்கு தோச சுட்டு போட்டா டா. அப்போ அவ சூத்த பாத்து ஆசையா இருந்துச்சு. ப்ரெண்ட் மனைவி நு தோணுச்சு விட்டுட்டேன். பாலா கிட்டயும் சுந்தர் கிட்டயும் சொல்லிறாத டா. கிஷோர் – அவளும் கொஞ்சம் குசும்பு புடிச்சவ தான் போல இருக்கே. அருண் – சரி படுடா நாளைக்கு பாக்கலாம்.
காலை எழுந்ததும் கிஷோர் கீழே சென்று கதவை தட்டினான். பல்லவி கதவை திறந்தாள். அப்போவே பல்லவி குளித்து புது புடவை ஒன்றை கட்டி இருந்தாள். கிஷோர் – என்னங்க சீக்கிரம் ரெடி ஆய்ட்டிங்க. பல்லவி – எப்போதும் வெள்ளி சீக்கிரம் குளிக்குறது பழக்கம்.
எங்க மத்தவங்க. எல்லாம் தூங்குறாங்க. சரி சாப்பிடுங்க வாங்க. கிஷோர் எங்க? அவர் கடைக்கு போய் இருக்காரு. அப்படியா சரி சரி. சாப்பிட்ட பின் இருவரும் அமர்ந்து டிவி பார்த்தனர். பல்லவி – நேத்து நைட்டு பண்ணதுக்கு ரொம்ப தேங்க்ஸ். (இரட்டை அர்த்தத்தில்) நான் என்னங்க பண்ணேன்.
ஐயோ அது இல்லங்க. ரூம் ரெடி பண்ணத சொன்னேன். இதுல என்னங்க இருக்கு. என் நண்பனும் அவன் மனைவியும் நல்லா இருக்கனும் நு பண்ணேன். பல்லவி வெக்கத்தில் தேங்க்ஸ் சொல்ல, பேர் சொல்லியே கூப்பிடுங்க. கிஷோர் நு கூப்பிடுங்க. தேங்க்ஸ் கிஷோர்.
இட்ஸ் ஓகே பல்லவி. சென்னை ல இப்படி தான் யாரும் வாங்க பொங்க நு லாம் பேச மாட்டாங்க. சரி கிஷோர். டக்குனு கத்துக்கிட்ட. சூப்பர் பல்லவி.கோவை பொண்ணு நா சும்மாவா? சூப்பர் என்று கை குலுக்கினான். சரி நான் போய் குளிக்கிரேன். பாத்ரூம் போய் கதவை சாத்தினான். கொஞ்ச நேரத்தில், பல்லவி! அந்த துண்ட எடுங்க. பல்லவி எடுத்து நீட்ட.
உள்ளே இருந்து கையை நீட்டி வாங்கினான். குளிக்க போனா துண்டு கூட எடுத்துட்டு போக மாட்டிங்களா கிஷோர். சின்ன பையன் மாதிரி. உள்ளே இருந்து சாரி பல்லவி என்றான். குளித்து முடித்து வெளியே வந்து, ஒரு ஜட்டியை எடுத்து அவள் முன்னே நிண்ணு துண்டுக்கு அடியில் போட்டான்.
பல்லவி கண்ணை மூடிக்கொண்டு இருங்க நான் வெளிய பொய்க்கிரென். பரவா இல்ல பல்லவி இதுல என்ன இருக்கு. ப்ரெண்ட்ஸ் முன்னாடி இப்படி தான் பொடுவீங்களா. ச்ச ச்ச துண்டை அவுத்துட்டு போடுவேன். ஐயோ கருமம் கருமம். பெட்சுலர் ரூம் நா இப்படி தான்.
நீங்க புதுசு பழகிக்கொங்க. ஜட்டி போட்டு விட்டு துண்டை அவுத்து தலையை துவட்டினான். சீக்கிரமா ட்ரெஸ் போடுங்க, அவர் வந்துற போரார். வந்தா என்ன? ஒன்னு இல்ல ட்ரெஸ் போடுங்க. ட்ரெஸ் எல்லாம் போட்டுகொண்டு அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்தான். பல்லவி, நீ எதும் தப்பா நினைக்காதே. இப்படியே இருந்து பழகிருச்சு. இங்க எல்லாம் சகஜம் தான்.
பாலா எல்லாம் அவன் ஆள் கூட்டிட்டு வந்து இங்க எல்லாம் பண்ணுவான். நாங்க அப்போ மேல மொட்ட மாடிக்கு போடுவோம். எங்க எல்லருக்காக நீ எதும் மாத்திக்க வேணாம். உனக்கு புடிச்ச மாறி இங்க இருக்கலாம். எதும் பிரச்சனை இல்ல. ஓகே வா? பல்லவி யோசித்தாள்.
நீங்க சொல்றது சரி தான் கிஷோர். நானும் இங்க எத்தனை மாசம் இருக்கிறேனா தெரியல. நீங்க சொன்னதுக்கு ரொம்ப நன்றி. இப்போ தான் எனக்கு கொஞ்சம் ஃப்ரீ அஹ் இருக்கு. கிஷோர் – வெல்கம் டூ அவர் பேச்சுலர் ரூம் பல்லவி. தாங்க்ஸ் கிஷோர். சுந்தர் உள்ளே வந்தான்.
இருவரும் பேசிக்கொண்டு இருப்பதை கண்டு, என்ன பல்லவி பிரிண்ட் புடிச்சிட்டு போல? ஆமாங்க. கிஷோர் நானு நல்ல ப்ரெண்ட்ஸ் ஆய்ட்டோம். சுந்தர் – நான் கூட இப்படி ஒரு சூழல் ல இருக்கோம். நீ என்ன நினைப்பியோ நு ஒரு வருத்ததுல இருந்தேன். இப்போ தான் நிம்மதியாக இருக்கு.