This story is part of the பேட்சுளர் ரூம் புதுமண ஜோடி series
வணக்கம் நண்பர்களே. அடுத்த பாகம் எந்த பாதையில் செல்ல வேண்டும் என்று உங்கள் கருத்துகளையும் ஆர்வத்தையும் கண்டேன். உங்கள் ஆதரவுக்கு நன்றி. வாங்க கதைக்குள்ள போகலாம்.
பல்லவி : அது சரி. சாயங்காலம் ஆய்டுச்சு. நம்ம புருஷங்க எங்க போனீங்கனு கேட்ட என்ன சொல்லுறது?
ஹரிணி : வீட்டு வேலைக்காரன் சுன்னிய பாக்க போனோம்னு சொல்லுவோமா?
பல்லவி : அடியே.
ஹரிணி : எதாச்சும் சொல்லி சமாலிப்போம் வா.
பல்லவி : பேசாம உண்மையே சொல்லிடலாம் டீ.
ஹரிணி : சொல்லலாம். ஆனா நான் அவனுக்கு ஒடம்ப காட்டினது தெரிஞ்சா என்ன சொல்லுவாங்களோ?
பல்லவி : சரி. அது மட்டும் பொறுமையா சொல்லுவோம். அதுவும் இல்லாம, இந்த காமினிய நம்ம மட்டும் என்ன பண்ண முடியும். அவங்களும் இருந்தா தான் நல்லா இருக்கும்.
ஹரிணி : ஆமா டீ.
(ஹரிணி பல்லவி வீட்டுக்குள்ளே செல்ல, அருண் அங்கு இருந்தான்)
அருண் : வாங்க டீ. எங்க போய்ட்டு வரீங்க?
(பல்லவி தயங்கி நிற்க சட்டென்று ஒரு பெண் அவர்களை தாண்டி சென்றாள். மஞ்ச நிற தாவணி அணிந்து இருந்தாள். செல்லும்போது திரும்பி அருணை பார்த்து ஒரு குட்டி சிரிப்பு சிரித்து சென்றாள்)
ஹரிணி : நாங்க போறது இருக்கட்டும். யாரு அந்த பொண்ணு?
அருண் : அது யாரு? எனக்கு தெரியாதே.
பல்லவி : ஹேய் அருண் சும்மா சொல்லாத. சும்மா எந்த பொன்னும் அப்படி சிரிச்சிட்டு போகாது.
அருண் : சரி சரி சொல்றேன். ஆனா திட்ட கூடாது
ஹரிணி : திட்ட மாட்டோம் சொல்லு.
(ஹரிணி மட்டும் பல்லவி கோவிலில் யாழினியுடன் செல்ல, வெயில் தாங்காமல் சுந்தரும் அருணும் வீட்டிற்கு வந்தனர். வீட்டில் யாருமில்லை. சுந்தர் தான் சோர்வாக இருப்பதாக கூறி தூங்க சென்றான். அருண் வேர்த்து போய் இருந்ததால் ஒரு துண்டை எடுத்து தோலில் போட்டுக்கொண்டு குளிக்க சென்றான். அப்போது உள் ரூமில் இருந்து அவசரமாக காமினி வெளியே வந்தாள்)
அருண் : வணக்கம் ங்க
காமினி : வணக்கம் வணக்கம். அதுக்குள்ள கோயிலுக்கு போய்ட்டு வந்துட்டீங்க?
அருண் : ஆமாங்க. யாழினிய பார்த்தோம். பல்லவியும் ஹரியும் எங்கள விட்டுட்டு அவங்க கூட போய்ட்டாங்க. நாங்க அப்படியே வீட்டுக்கு வந்துட்டோம். சரி வீடு ஏன் காலியா இருக்கு?
காமினி : பக்கத்துல ஒரு கெலவி இழுத்துட்டு கேடக்கு. எல்லாரும் அதை பாக்க போயிருக்காங்க.
அருண் : சரிங்க.
(காமினி கிளம்பும்போது அருணை தின்பது போல் பார்த்தாள். அருண் அப்போது தான் அவள் மாராப்பு விலகி இருந்ததை பார்த்தான்)
அருண் : (மனதிற்குள்) கல்யாணம் ஆன ஆண்டிங்களை பாத்தா மட்டும் என் கண்ணு அங்கயும் இங்கேயும் மேயுதே.
(பாத்ரூம் உள்ளே சென்று கதவை மூடிக்கொண்டு துணியை அவுத்து அம்மனமானான். காமினியை நினைத்து தன் சுண்ணியை குலுக்க ஆரம்பித்தான். அவள் சூத்து அவள் பார்த்த பார்வை மாராப்பு விலகிய அவள் முளைகளை நினைத்து குலுக்கினான். அப்போது திடீரென்று ஒரு பெண் கதவை திறந்து விட்டாள். இவன் முழு நீல தண்டை கண்ணை எடுக்காமல் பார்த்து வாயடைத்து நின்றாள்)
அருண் : (துண்டை எடுத்து சுத்திக்கொண்டு அவளை தட்டி கூப்பிட்டான்) ஏன் மா ஹேய்.
பெண் : (அப்போது தான் நினைவுக்கு வந்து கண்ணை மூடி திரும்பிக்கொண்டு) மண்ணிச்சிறுங்க. வீட்டுல யாரும் இல்ல, சத்தம் எதும் கேக்கல பாத்ரூம் காலினு நெனச்சு திறந்துட்டென். மன்னிச்சிறுங்க மன்னிச்சிருங்க.
அருண் : சரி. இந்த பாத்ரூம் ல தாள் இல்லையா?
பெண் : (அவள் எட்டி பார்க்க அங்கு தாள் உடைந்து இருந்தது) ஆமாங்க உடஞ்சு இருக்கு. சரி நான் வேணும்னா இங்க நிக்கிறேன் நீங்க போய் குளிச்சிட்டு வாங்க.
அருண் : ஓ காவலா?
பெண் : (வெக்கப்பட்டு நின்றாள்)
(கதவை சாத்திட்டு குளிக்க ஆரம்பித்தான்)
பெண் : சுடு தண்ணி வெச்சு தரட்டுமா உங்களுக்கு.
அருண் : இல்ல வேண்டாம் க்ரித்தி.
பெண் : க்ரித்தியா? என் பேரு பொண்ணி.
அருண் : உன்ன பாக்க தெலுங்கு நடிகை க்ரித்தி ஷெட்டி மாதிரி இருக்கு.
பொன்னி : சீ. சும்மா சொல்லாதீங்க.
அருண் : சரி நீ போகலயா? எல்லாரும் வெளிய போயிருக்காங்க.
பொன்னி : நான் இந்த வீடு இல்ல. பக்கத்து வீடு. கல்யாண வேலைக்கு ஒத்தாசைக்கு வந்தேன். நீங்க?
அருண் : நான் மாப்பில்லையோட பிரெண்ட்.
பொன்னி : சரி நான் கதவ திறக்கும்போது என்ன பண்ணிட்டு இருந்தீங்க?
அருண் : எதும் பண்ணலையே.
பொன்னி : சரி நான் வரங்க.
அருண் : இரு இரு. நீ பாத்தது வெளிய சொல்லிட மாட்டல?
பொன்னி : சீ. இதெல்லாம் வெளிய சொல்லுவங்களா?
அருண் : தேங்க்ஸ் க்ரித்தி.
(பொன்னி வெளியே சென்றாள். அருண் வெளியே வந்து பொன்னி எங்கே என்று தேடினான். ஒரு கதவுக்கு பின் ஒளிந்திருப்பதை அவள் தாவணி காட்டிக்கொடுத்தது. இவன் அப்படியே தெரியாதது போல் உடம்பு முறுக்குகளை காட்டினான். அவளும் பார்த்து ரசித்தாள். அவள் இவனை ரசிப்பதை எண்ணி அவன் சுன்னி தூக்கியது. தெரியாமல் கழண்டு விழுவது போல் அவன் துண்டை சரிய விட்டான். அவள் அதை பார்த்து அதிர்ந்து பக்கத்தில் இருந்த பாத்திரத்தை தட்டி விட்டாள்)
அருண் : க்ரித்தி… நீ இன்னும் போகலையா?
(அவள் முன் சென்று அவளை கண்டுபிடித்தான்)
அருண் : இங்க என்ன பண்ணுற?
பொன்னி : கருமம் கருமம் ஒரு பொட்ட புள்ள முன்னாடி இப்படித்தான் நிப்பிங்களா? (கண்ணை மூடிக்கொண்டாள்)
அருண் : சரி மேடம் எதுக்கு இங்க ஒளிஞ்சிட்டு இருக்கீங்க?
பொன்னி : நான் அம்மிக்கு உலக்கை எடுத்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்.
அருண் : உலக்கை ரெடியா இருக்கு. அம்மி ரெடியா?
பொன்னி : ஆன். ஆசதான். அதுலாம் என் காளைக்கு தான் என்னை குடுப்பேன். உங்க பொண்டாட்டி கிட்ட கேளுங்க. உலக்கையாலே நல்லா குடுப்பாங்க.
அருண் : எந்த பொண்டாட்டி?
பொன்னி : ஓ தலைவருக்கு எத்தனை பொண்டாட்டி?
அருண் : சரி யாரு அந்த காளை?
பொன்னி : அதெல்லாம் சொல்ல மாட்டேன். நான் இன்னும் அவர் கிட்டயே சொல்லல
அருண் : ஓ ரகசிய காதலா?
பொன்னி : சரி போய் துணிய போடுங்க. அந்த காமினி கீது வந்துற போறா. சும்மாவே என்னைய காச்சு மூச்சுநு கத்துவா.
(யாரோ வருவது போல் சத்தம் கேக்க, இருவரும் எதும் தெரியாதது போல் கிளம்பினர்)
(அருண் நடந்ததை சொல்லி முடித்தான். அப்போது சுந்தர் எழுந்து வந்தான்)
பல்லவி : பாருங்க நீங்க தூங்கும்போது உங்க பிரெண்ட் என்ன என்ன வேலை பண்ணி இருக்காருனு.
ஹரிணி : ஏண்டா சின்ன பொண்ணு கிட்ட போய்.
அருண் : அவளுக்கு 20 வயசாச்சி டீ. என்னமோ நானே அவுத்து காமிச்ச மாறி சொல்லுற. அவளே கதவ தொறந்து பாத்துட்டா. அப்புறம் ஒளிஞ்சி இருந்து பாக்கனும்னு காத்திருந்தா. சரி ஆசப்படுறாளே நு காமிச்சேன்.
பல்லவி : ஆமா பெரிய வள்ளல் பரம்பரை. ஆசப்பட்டா எடுத்து நீட்டிருவாரு.
சுந்தர் : யாருடா அது?
ஹரிணி : எதோ பக்கத்து வீட்டு பொண்ணு கூட விளையாண்டு இருக்கான்.
அருண் : சரி சரி பொறாமை படாதீங்க. உங்களை விட சிட்டா இருக்குற பொண்ணு கூட பழகுனா வயிறு எரியுது.
ஹரிணி : போடா. நாங்க உன்ன விட பெரிய சுன்னிய… (பல்லவி வாயை பொத்தினாள்)
அருண் : அடி பாவிகளா. எங்க டீ போய்ட்டு வரீங்க.
ஹரிணி : (பல்லவி கையை தட்டி விட்டு) நீ இங்க ஒரு சிட்டோட விளையாடிட்டு இருக்கும்போது நாங்களும் போய் ஒரு நாட்டுக்கட்டையொட விளையாண்டோம்.
அருண் : அட தேவிடியாங்களா
பல்லவி : அப்போ நீயும் தான் தேவுடியா. அவுத்து காமிச்சலா?
சுந்தர் : சரி சரி. எங்க போனீங்க?
(ஹரிணி பல்லவி இருவரும் நடந்ததை மொத்தமும் கூறினர். இருட்டி போனது)
சுந்தர் : அட காஜி முண்ட.
அருண் : காமினி எல்லாம் ஒரு மனுஷியே இல்ல. வந்த அன்னைக்கே நானும் பல்லவியும் கிஸ்ஸடிச்சதுக்கு புண்டை வேர்த்திருச்சு போல.
சுந்தர் : அவலுக்குலாம் சூத்துல குச்சி விட்டு ஆட்டுனா தான் அடங்குவா முண்ட.
ஹரிணி : பாவம் டா அந்த வேலன். அவன் கஞ்சில புல்லைய வாங்கிட்டு அவனையே கொடுமை படுத்துறா.
சுந்தர் : அவளை எதாச்சும் பண்ணனும்.
பல்லவி : என்ன பண்ணலாம்?
அருண் : ஊர சுத்தி அவளை அம்மணமா ஓட விடணும்
ஹரிணி : அது எப்படி டா?
அருண் : சொல்றேன். அதுக்கு நமக்கு ஒரு உதவி தேவை.
சுந்தர் : யாரு?
அருண் : பொன்னி.
பல்லவி : அவ எப்படி டா ஹெல்ப் பண்ணுவா?
அருண் : அவளுக்கு காமினிய சுத்தமா புடிக்காது.
ஹரிணி : சரி வா போய் பேசலாம்.
சுந்தர் : நீ எங்க போற? ஊர பொறுத்த வரை அருணும் பள்ளவியும் தான் புருஷன் பொண்டாட்டி. அவங்க ரெண்டு பேரும் போகட்டும். நீ உள்ள வா. உனக்கு ஒரு வேலை இருக்கு.
ஹரிணி : என்ன வேலை?
சுந்தர்: சொல்றேன் வாடி (கையை பிடித்து உள்ளே இழுத்து சென்றான்)
(பல்லவி அருண் இருவரும் பொண்ணியை தேடி சென்றனர். சுந்தர் ஹரிணியை மெத்தை மீது தள்ளி கதவை இழுத்து சாத்தினான்)
ஹரிணி : என்ன பண்ற சுந்தர்?
சுந்தர் : பேசாத டீ. (அவள் சேலையை உருவினான். அவள் சுத்தி விழுந்தாள்)
ஹரிணி : சுந்தர் என்ன இது? படத்துல எல்லாம் ஹீரோயின வில்லன் கற்பலிக்கிற சீன் மாதிரி பண்ணிட்டு இருக்க.
சுந்தர் : பேசாதனு சொன்னேன்ல.
ஹரிணி : சரி சரி
சுந்தர் : (அவள் முலையை கையில் பிடித்தான். ஹரிணி வழியில் கத்தினாள்) என்னடி முலைய ஆட்டிட்டு நிக்குற. ப்ரா எங்கடி?
ஹரிணி : அதான் சொன்னேன்ல. வேலன் வீட்டுல விட்டுட்டு வந்துட்டேன். அதை காமினி எடுத்துட்டு போய்ட்டா நு.
சுந்தர் : சும்மா கதை விடாதே (முலையை கிள்ளினான்)
ஹரிணி : ஆ. வலிக்குது சுந்தர். ஆ
சுந்தர் : புருஷன இப்படித்தான் பேர் சொல்லி கூப்பிடுவியா? (இன்னும் பலமா கிள்ளினான்)
ஹரிணி : மாமா மாமா. விடுங்க மாமா பிளீஸ். (கையை எடுத்தான்)
(அவளை குப்புற திருப்பி நாய் போல் நாலு காலில் நிக்க வைத்தான். பாவடையை தூக்கி குண்டியை தடவினான்)
ஹரிணி : மாமா… (குண்டியில் ஓங்கி அறைந்தான்) ஆ
சுந்தர் : ஜட்டி போட மாட்டியாடீ தேவுடியா பொண்டாட்டி.
ஹரிணி : மாமா அது வேலன் வீட்டுல… (மீண்டும் அறைந்தான்) ஆ
(வலியில் அழுதாலும் அவள் புண்டையில் நீர் சொட்டியது. அவன் செய்வதை ரசித்தாள்)
சுந்தர் : ஊரு முழுக்க இருக்குற ஆம்பலைகள உன் பண்ணு குண்டிய ஆட்டி ஆட்டி காமிச்சு மயக்குறியா? (குண்டியில் ஒரு அறை)
ஹரிணி : ஆ… இல்ல மாமா. உங்களுக்கு மட்டும் தான் நான் உண்மையா இருக்கேன்.
சுந்தர் : அப்புறம் ஏண்டி கட்ட சுன்னிய பார்த்து பின்னாடியே போன?
ஹரிணி : சும்மா பாக்கலாம்னு போனேன் மாமா தப்புதான். (அறை) ஆ…
சுந்தர் : பாகக் போனியா? அவன் முன்னாடி முந்தானைய விரிச்சு நீக்கும்போது மேல ஏறி இருந்தா அவனுக்கு கால விரிச்சிருக்க மாட்ட?
ஹரிணி : மாட்டேன் மாமா. நான் உங்களுக்கு உண்மையா… (அறை)
சுந்தர் : உண்மைய சொல்லு.
ஹரிணி : அது…( அறை) ஆ… ஆமாம் மாமா
சுந்தர் : அவன் சுன்னிய பாத்து உன் புண்டை அறிச்சிது தானே?
ஹரிணி : ஆமா மாமா. (அறை) ஆ…
சுந்தர் : (அவள் புண்டையில் விரல் விட்டு வேகமா ஆடிக்கொண்டே) சொல்லுடி
ஹரிணி : ஹ ஹ ஆமா மாமா. புண்டை அரிச்சு தான் அங்க போனேன்.
(அவள் ஜாக்கெட் பாவாடை கழட்டி வீசினான். அவனும் அனைத்தையும் அவுத்து அம்மணமானான். அவள் புண்டையில் விரல் போட்டு கொண்டே அவளை கத்த விடாமல் அவன் சுண்ணியை அவள் வாயில் விட்டு ஆட்டினான்)
சுந்தர் : இந்த புண்டைக்கு கடப்பாரை குஞ்சு கேட்குதா? (மூன்று விரலை உள்ளே விட்டு வேகமாக ஆட்டினான்)
ஹரிணி : …. (சுண்ணியை வாயில் இருந்து எடுக்க) மாமா மாமா முடில மாமா. பிளீஸ் என்ன ஓழுங்க பிளீஸ்…
சுந்தர் : தேவுடியாவ எல்லாம் நான் ஒக்குறது இல்ல.
(அவன் விரலில் இருந்த புண்டை தண்ணியை அவள் வாயில் விட்டான். அதை அவளும் குடித்தாள். அப்படியே அவளை மண்டி போட வைத்து அவன் சுண்ணியை அவள் வாயில் விட்டான்)
சுந்தர் : ஊம்பு டீ தேவுடியா…
(அவன் சொன்னதும் வேக வேகமாக ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். சுந்தர் அவள் தலையை பிடித்து சுன்னியில் வைத்து அழுத்தினான். தொண்டை வரை இறங்கியது. அவள் தலையை பிடித்து ஓக்க ஆரம்பித்தான். பின் அவளே சுண்ணியை ஆசையோடு ஊம்பினாள். கஞ்சி வரும்போது அவள் தலையை அழுத்தி பிடித்து தொண்டையில் விட்டான். அவளும் அப்படியே அவன் விந்தை விழுங்கினாள். அவளை அப்படியே விட்டு விட்டு துணியை மாட்டிக்கொண்டு வெளியே கிளம்பினான்)
சுந்தர் : இன்னைக்கு உன் புண்டைக்கு சுன்னி கிடையாது. விரல் போட்டுக்கோ.
(அங்கேயே விட்டு கிளம்பினான். ஒரு ஒரு ஜோடியும் தனி தனி அறையில் இறங்கினர். அடுத்த நாள் காலை எல்லாரும் எழுந்து கடன்களை முடித்து தயாராகினர்)
பல்லவி : நேத்து நைட்டு எங்களை அனுப்பிச்சிட்டு சுந்தர் உன்ன என்னடி பண்ணாரு?
ஹரிணி : ஐயோ அது ஏண்டி கேக்குற? நீங்க பொன்னி கிட்ட பேசுநீங்களா?
அருண் : அது எல்லாம் பேசிட்டோம். பிளான் ரெடி.
சுந்தர் : சூப்பர் டா சொல்லு.
அருண் : முதல் ஸ்டெப் ஹரிணி தான். நீ அந்த கருப்பு சுடிதார் வெசிருக்க இல்ல.
ஹரிணி : ஆமா இருக்கு. அது ரொம்ப லூசா இருக்குமே. அது எதுக்கு?
அருண் : ப்ரா ஜட்டி எல்லாம் கழட்டி போட்டு அந்த சுடிதார் பொட்டுடு காமினி கண் முன்னாடி அங்கேயும் இங்கேயும் நட.
ஹரிணி : நடந்தா?
பல்லவி : அந்த ப்ரா ஜட்டி உன்னோடது தான்னு காமினிக்கு தெரிய வரும். உன்கிட்ட கேப்பா.
ஹரிணி : ஐயோ. அப்போ மாட்டிக்குவோமே.
பல்லவி : நான் சொல்லுற மாதிரி சொல்லு.(காதில் கிசுகிசுத்தாள்)
ஹரிணி : சூப்பர் டீ.
(ஹரிணி ரூமிற்கு சென்று அந்த கருப்பு சுடிதாரை போட்டு வந்தாள். பல்லவி கூறியது போலவே ப்ரா ஜட்டி போடாமல் இருந்தாள். சுடிதார் லூசாக இருந்ததால் அவள் கொழுத்த முளைகள் தொங்கியபடி அப்பட்டமாக தெரிந்தது)
சுந்தர் : (அவள் ஷாலை பிடுங்கி வைத்து கொண்டு) இது எதுக்கு. அப்படியே போ. அப்போ தான் நீ உள்ள ஒன்னும் போடலநு எல்லாருக்கும் தெரியும்.
(ஹரிணி பிளான் படி வீட்டில் வேலை செய்வது போல் அங்கும் இங்கும் நடந்து கொண்டு இருக்க, வீட்டில் அனைத்து ஆண்களின் கண்கள் அவள் மேல் இருந்தது. காமினியும் கவனிக்க ஆரம்பித்தாள். காமினி அவளை அழைத்து தனியாக பேசினாள்)
காமினி : இந்த சுடிதார் உங்களுக்கு ரொம்ப பெருசா இருக்கு.
ஹரிணி : ஆமாங்க. நல்லா இழச்சுட்டென். அதான் பெருசா இருக்கு.
காமினி : தப்பா நினைக்காதீங்க. நீங்க ப்ரா பொடலையா இன்னைக்கு.
ஹரிணி : ஆமாங்க.
காமினி : வீட்டுல இவளோ ஆம்பளைங்க இருக்காங்க. நீங்க இப்படி சுத்துறீங்க?
ஹரிணி : ப்ரா காணாம பொச்சுங்க. கடைக்கு போய் புதுசு வாங்கணும்.
காமினி : (சந்தேகத்துடன்) எப்போ காணாம போச்சு? எங்க?
ஹரிணி : அது வந்து… வாய்க்கால் ல போய்டுச்சுங்க
காமினி : (உறுதி படுத்தி விட்டாள்) வாய்க்கால் ல எப்படிங்க?
ஹரிணி : நான் சொல்லுவேன். ஆனா யார் கிட்டயும் சொல்லாதீங்க.
காமினி : சொல்லுங்க
ஹரிணி : அது ரொம்ப நாளா கிராமத்து வாய்க்கால் ல முழுசா கழட்டிட்டு குளிக்கணும்னு ஆசை
காமினி : முழுசா னா?
ஹரிணி : அம்மணமாங்க
காமினி : யாராவது பாத்திட்டா?
ஹரிணி : வாய்க்கால்ல சுத்தியும் மரம் இருந்துச்சு அங்க யாரும் வரல. அதான் நானும் பல்லவியும் கொஞ்ச நேரம் அம்மணமா குளிச்சிட்டு இருந்தோம். அப்போ என் ப்ரா ஜட்டி மட்டும் தண்ணில போய்டுச்சு.
காமினி : நிஜமாவா? எப்படின்க தைரியமா அங்க போய்?
ஹரிணி : வெட்ட வெளியில அம்மணமா இருக்கிறது ஒரு கிக். அதுக்கு இந்த மாறி ரிஸ்க் எடுக்களாம். அதும் முழுசா நனைஞ்ச அப்புறம் அப்படியே ஈர ஓடம்போட வெளிய வரும்போது அப்படி இருக்கும்.
காமினி : …
ஹரிணி : நீங்களும் வாங்களே ஒரு நாள் அந்த மாறி பண்ணலாம்.
காமினி : சீ சீ. இதெல்லாம் என்னங்க ஆசை. கேக்கவே கொஞ்சம் அறுவருப்பா இருக்கு.
ஹரிணி : (மனதிற்குள்) முண்ட…
காமினி : சரி சீக்கிரம் ப்ரா வாங்கி போடுங்க. பாக்குறவங்க மனசு கோனாம நாம தான் பாத்துக்கணும்.
ஹரிணி : சரிங்க.
(ஹரிணி சொன்னதற்கு பிறகு அவர்கள் நினைத்ததை போலவே காமினி கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சு நடந்தாள். சாயங்கால நேரமாக தானும் செய்து பார்க்கலாம் என்று புறப்பட்டாள். ஒரு துண்டு மற்றும் மாற்று பாவாடை என்று எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள்)
அருண் : மீன் தூண்டில் ல மாட்டிக்கிச்சு…
சுந்தர் : இன்னைக்கு வறுவல் போட்டுற வேண்டியதுதான்.
(- தொடரும் -)
****—-****
போன பாகத்தில் நிறைய கமண்டுகள் முதல் கிலையை கேட்ட படி இருந்தது. மேலும் கதை எப்போதும் போல் ஒளிவு மறைவு இல்லாமல் இருக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொண்டதால் அப்படியே செல்கிறது. காமினியை என்ன செய்ய வேண்டும் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்? கதையில் இப்படி நடக்க வேண்டும் என்று உங்களுக்கு எதேனும் இருந்தால் கமண்டில் கூறுங்கள். நன்றி