This story is part of the பேட்சுளர் ரூம் புதுமண ஜோடி series
அருண், பாலா, சுந்தர் மற்றும் கிஷோர் நால்வரும் சென்னையில் வேலை செய்கிறார்கள். எல்லாரும் ஐடி தான். அதில் பாலாவும் சுந்தரும் காலேஜில் ஒன்றாக படித்தவர்கள். மற்ற இருவரும் நண்பர்களின் நண்பர்களாய் இருந்து 4 -5 வருடங்களாக ஒன்றாக வசித்து வருகின்றனர்.
வாரம் 5 நாட்கள் வேலை, கை நிறைய சம்பளம், சனி ஆனால் திரையரங்கில் படம், ஞாயிறு வந்தால் ஒரு தண்ணி பார்ட்டி என்று பெட்சுளர் வாழ்க்கையை அனுபவித்து வந்தனர். இவர்கள் இருந்த வீடு மிகவும் சிறியது. ஒரு ஹால், ஒரு கிட்சென் மற்றும் ஒரு பாத்ரூம் மட்டுமே இருக்கும். சின்னதாக இருந்தாலும் அங்கேயே இருந்து பழகியதால் யாருக்கும் கஷ்டம் தெரியாமல் இருந்து வந்தனர்.
இதற்கிடையில் சுந்தருக்கு திருமணம் நிச்சயமானது. அவன் சொந்த ஊரான கோவையிலேயே ஒரு பெண்ணை பார்த்தனர் அவன் பெற்றோர். 4 பேரில் சுந்தர் தான் முதல் அவுட் என்று அனைவரும் கிண்டல் செய்து வந்தனர். இருந்தாலும் சுந்தர் அணியை விட்டு வெளியே செல்ல போவதை நினைத்து எல்லோருக்கும் வருத்தம்.
சுந்தர் 2 வாரம் லீவ் போட்டு ஊருக்கு சென்றான். பொண்ணு பேர் பல்லவி. சிட்டியில் இருந்தாலும் நல்ல குடும்ப பாங்கான பெண். பொண்ணு போட்டோவை வாட்ஸ்ஆப்பில் நண்பர்களுக்கு அனுப்பி வைத்தான் சுந்தர். பொண்ணு ரொம்ப அழகாக இருப்பதாகவும் சுந்தர் குடுத்து வைத்தவன் என்றும் கிண்டல் செய்தனர்.
சுந்தருக்கு ஒரே ஆனந்தம். கல்யாணத்துக்கு 2 நாள் முன்னாடியே எல்லோரும் கோவைக்கு சென்றுவிட்டனர். கல்யாணமும் நல்ல படியாக நடந்து முடிந்தது.
சுந்தரின் அம்மா சரியான ஆன்மீக வாதி. என்ன செய்தாலும் ஜோசியம் ஜோசியம் ஜோசியம். சுந்தருக்கு பல்லவிக்கும் 10 பொருத்தம் அமைந்திருப்பதால் மட்டுமே கல்யாணம் முடிவு செய்தாள். கல்யாணம் முடிந்ததும் உறவினர்கள் எல்லாரும் வீட்டுக்கு சென்ற பின், சுந்தர், பல்லவி மற்றும் நண்பர்கள் அமர்ந்து பேசினர்.
பாலா : பல்லவி, உங்களுக்கு இந்த மூஞ்சி எப்படிங்க புடிச்சுது. (விளையாட்டாக)
பல்லவி என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் முழித்தாள்.
சுந்தர் : டேய் ஆரம்பிச்சுட்டா டா இவன். கொஞ்சம் சும்மா இருடா. பல்லவி, விடு இவன் இப்படி தான் எதாச்சும் ஒலருவான்.
நன்றாக ஓய்வு எடுத்து இருவரும் முதலிரவுக்கு தயாரகினர். சுந்தர் நண்பர்களுக்கு சரக்கு பார்ட்டிக்கு பணம் குடுத்து அனுப்பி வைத்தான். அவர்கள் அங்கு பார்ட்டி பண்ணும் வேளையில் சுந்தர் பல்லவியை கன்னி கழித்து இருவரும் இன்பம் கண்டனர். இரவு முழுவதும் இவர்களின் விளையாட்டில் கட்டிலே சோர்வானது. மறுநாள் மதியம் நண்பர்கள் கிளம்பி சென்னைக்கு சேன்றனர்.
அன்று இரவு, சுந்தரின் அம்மா ஒரு குண்டு ஒன்றை தூக்கி போட்டாள். அனைவரும் கூடி சாப்பிடும் வேளையில் ஒரு முக்கியமான விசயம் சொல்வதாக ஆரம்பித்தாள். சுந்தருக்கு இப்போது நேரம் நன்றாக இல்லை என்றும். புதுமண ஜோடி புது மனைக்கு குடி ஏறுவது சுந்தரின் உயிருக்கே ஆபத்தாகிவிடும் என்றும் கூறினாள்.
அனைவருக்கும் இது பெரும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அனைவரையும் எதிர்த்து அழுது கூப்பாடு போட்டு சம்மதிக்க வைத்தாள். குறைந்தது ஆறு மாசத்துக்கு இந்த தோஷம் உள்ளதாகவும் கூறினாள். சுந்தர் உடனடியாக தன் நண்பர்களை அழைத்து நடந்தவற்றை கூறினான்.
அவர்களும் வேறு வழி இல்லாமல் சரி என்று அருகிலேயே ஒரு வீடு தேட ஆரம்பித்தனர். இப்படியே ஒரு வாரம் சென்றது. வீடு எதும் கிடைக்கவில்லை. சுந்தருக்கு ஆபிஸில் சீக்கிரம் வருமாறு அழைப்பு வந்தபடியே இருந்தது. உடனடியாக சென்னைக்கு செல்லும் நிலைக்கு வந்தான்.
வீட்டில் எல்லோரும் ரூம் காலி பண்ணிவிட்டதாக போய் சொல்லிவிட்டு சென்னைக்கு பல்லவியை கூட்டிக்கொண்டு ரெயிலில் கிளம்பினான். பல்லவியை ஓரிரண்டு நாட்கள் பொறுத்துக் கொள்ளுமாறு சமாதானப் படுத்தி கூட்டிச் சென்றான். வழியில் இரவு உணவை முடித்தனர். ரயில் சென்னையை அடைந்தது.
ரயில் நிலையத்துக்கு ஒரு கால் டாக்ஸி பிடித்துகொண்டு அருண் வந்தான். பேக் அனைத்தயும் ஏற்றி கால் டாக்ஸி முன் சீட்டில் அருண் அமர்ந்தான். பின் சீட்டில் பல்லவி மற்றும் சுந்தர் அமர்ந்து கொண்டனர். அருண் பள்ளவியிடம் வீடு தேடி எல்லா பக்கம் அலைந்து திரிந்த தாகவும் எங்கும் கிடைக்க வில்லை என்றும் வருத்தப்பட்டான்.
அவன் வருத்தப்படுவதை இருவரும் ஆறுதல் கூறி ஏற்றுக்கொண்டனர். ரூமிற்கு வந்து சேர்ந்தனர். பைகள் அனைத்தயும் எடுத்து கொண்டு ரூமிற்கு சென்றனர். பல்லவி வருவதால் ரூமை நன்றாக சுத்தம் செய்து வைத்து இருந்தனர். என்னதான் இப்படி நடந்து விட்டாலும் ரூம் சுத்தமாக இருந்ததை நினைத்து இருவரும் கொஞ்சம் ஆறுதல் அடைந்தனர். அவர்கள் மூவரும் மாடியில் படுத்துகொல்வதாக கூறி பாய் தலையணையும் எடுத்து கிளம்பினர்.
அவர்கள் சென்று ஒரு அரைமணி நேரம் கழித்து இருவரும் இன்பம் காண முடிவெடுத்தனர். புதுசாக வாங்கிய பெட்டை கீழே விரித்து அதில் இருவரும் கட்டிக்கொண்டு முத்தமழை பொழிந்தனர். ஒரு ஒரு துணியாக கழைத்து இருவரும் அம்மணமாகி ஆட்டத்தை ஆரம்பித்தனர்.
திடீரென்று ஒரு சத்தம் வெளியில் எதோ பைக் ஹார்ன் சத்தம் போலும். சுந்தர் பயப்பட வேண்டாம் என்று கூற பல்லவி சாந்தம் அடைந்தாள். சுந்தர் எதுக்கும் கதவை ஒழுங்காக சாத்தி உள்ளதா என்று பார்த்து விட்டு வருமாறு கூறினான். பல்லவி அப்படியே எழுந்து சென்று பார்த்தாள்.
எல்லாம் ஒழுங்கா தான் சார்த்தி உள்ளது என்றாள். அவள் செல்லும் போது அவள் சூத்து குதிப்பதை பார்த்த சுந்தர், அவள் வந்து படுத்ததும் அவள் ஒரு குண்டியை கையில் பிடித்து உன் குண்டி ரொம்ப அழகா இருக்கு டி என்றான். பல்லவி வெக்கப்பட்டாள். உன்னோட அளவு என்ன என்று சுந்தர் கேட்க, எந்த அளவை கேட்கிறீர்கள் என்று பல்லவி கேட்டாள். அவன் அவள் மார்பை கையில் பிடித்து இது தான் என்றான்.
பல்லவி சிலிர்த்து கொண்டு 34 என்றாள். அப்போ கீழே என்று குண்டியை பிடித்து கேட்க, 38 என்றாள். இடுப்பு அளவு 30. செம்ம கட்ட டி நீ என்று கூற, அவள் வெக்க பட்டாள். உன்ன மட்டும் தனி வீட்டுக்கு கூட்டீட்டு போனால், வீட்டில் இருக்கும்போது அம்மணமா தாண்டி இருக்கனும்.
அதை நான் பார்த்து கொண்டே இருக்கனும். பல்லவி முகம் சுருங்கியது. இன்னும் 2 நாட்கள் பொருத்துக்கொள் என்று ஆறுதல் கூறினான். இருவரும் வேலையை ஆரம்பித்தனர். அவளை கீழே படுக்க போட்டு காலை விரித்து அவள் புண்டயில் சொருகி ஏறி ஏறி அடிக்க ஆரம்பித்தான். அவளும் முனகினாள்.
இவன் வேகமாக அடிக்க, அவள் சுகம் தாங்காமல் கத்தினாள். அவள் வாயை பொத்தி மெதுவாக கத்துமாரு கூறினான். கொஞ்ச நேரம் கழித்து அவள் இவன் மேல ஏறி குதிரை சவாரி போவது போல் ஆட்டினாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் யாரோ கதவை தட்டினர். இருவரும் வேகமாக எழுந்தனர். அவள் சேலையை வேக வேகமாக கட்டிக் கொண்டு போய் கதவை திறந்தாள். அதற்குள் லுங்கியை கட்டி கொண்டான். கதவை திறந்தாள் கிஷோர் நின்று கொண்டு இருந்தான்.
கிஷோர் பல்லவி முகத்தில் வடிந்த வேர்வையை கண்டு, சிவ பூஜை நடந்து கொண்டிருப்பதும், அதில் தான் கரடி போல் நுழைந்து விட்டதையும் உணர்ந்தான். உங்கள டிஸ்டர்ப் பன்னதுக்கு சாரி, என் மொபைல் உள்ள இருக்கு, என் ஆளுக்கு குட்நைட் சொல்லல நா கோவபடுவா.
பிளீஸ் அத மட்டும் எடுத்து தரீங்களா? பல்லவி சட்டென்று சேலையில் வெர்வையை துடைத்துக்கொண்டு, பரவா இல்லை என்று மொபைலை எடுத்து குடுத்தாள். கிஷோர் சென்றதும் கதவை தாளிட்டு வந்து படுத்தாள். ச்ச கரெக்டா டைம் லா வந்து கெடுத்துட்டான் என்றான் சுந்தர்.
பரவா இல்லை விடுங்க. பாவம் அவர் ஆள் மனசு கஷ்ட பட கூடாது நு வந்து கேட்டாரு. சாரி டி. பரவா இல்லை என்று கூறியவாறே அவன் வாயை கடித்து முத்தம் கொடுத்தாள். அதற்கு பின் இரவு 2 முறை இருவரும் உச்சம் அடைந்து தூங்கினர்.
காலை 7 மணிக்கு எழுந்து சுந்தர் பல்லவியை எழுப்பினான். அவங்க வருவதற்குள் ஆடை அணிந்து கொள்ளுமாறு கூறி குளிக்க சென்றான். களைப்பில் படுத்துகொண்டு இருந்த பல்லவி நெளிந்து எழுந்து சடவு பொக்கிகொண்டு இருந்தாள். கதவை தட்டினர்.
சேலை கட்டினால் நேரம் ஆகும், பிறகு தப்பாக நினைப்பார்கள் என்று பக்கத்தில் இருந்த பேக்கை திறந்து புதிதாக வாங்கிய கருப்பு நைட்டி ஒன்றை எடுத்து போட்டுக்கொண்டு போய் கதவை திறந்தாள். பாலாவும் கிஷோரும் நின்றனர். உள்ளே வருமாறு அழைத்தாள் பல்லவி.
பாலா, எங்க ரூம் புடிச்சுதா என்று கேட்டான். ரொம்ப நல்லா இருக்கு என்றாள். கிஷோர் பாலா இருவரும் கஷ்ட பட்டு தன் கண்ணை பார்ப்பதையும், அவர்கள் கண்கள் தன் மார்புகளை நோட்டம் விட்டு செல்வதையும் பல்லவி உணர்ந்தாள்.
நைட்டி கொஞ்சம் டைட்டாக இருப்பதால், காலையில் புடைத்து நிற்கும் அவள் காம்புகள் வெளியே தெரிந்தது. அவர்களும் ஆண்கள் தான் என்று உணர்ந்த பல்லவி, திரும்பி கொண்டு, டீ வேண்டுமா காபி வேண்டுமா என்று கேட்டவாறே ஒரு ஷாலை எடுத்து மேலே போட்டுக்கொண்டாள்.
4 பேரும் எப்போதும் டீ தான் குடிப்போம் என்று கிஷோர் கூறினான். சரி என்று கிச்சன் சென்று டீ வைத்து கொண்டு இருந்தாள் பல்லவி. சுந்தர் குளித்து முடித்து வெளியே வந்தான். கிச்சனுக்குள் வந்து அவர்கள் இருவருக்கும் தெரியாதவாறு, பல்லவி குண்டி பிளவில் சிக்கி இருந்த நைட்டியை வெளியே இழுத்து விட்டான்.
பல்லவி திரும்பி சுந்தரை பார்த்து லைட்டாக சிரிக்க, சுந்தரும் அவளை பார்த்து சிரித்தான். டீ யை குடுக்கையில் பத்திரமாக ஷால் கீழே விழாமல் குடுத்தால்.
டிபன் ரெடி பண்ணி சாப்பிட்ட பின் எல்லோரும் கெலம்பினர். கெளம்பி வெளியே செல்லயில் அருண் எங்கே என்று சுந்தர் கேட்டான். அருண் மேலே தூங்குவாதாகவும், அவன் இன்றைக்கு வீடு தேட செல்வதாகவும் கூறினான் கிஷோர். எல்லாரும் கெலம்பிய பின் பல்லவி குளிக்க போக முடிவெடுத்தாள்.
கதவை தாளிட்டு துண்டை எடுத்து கொண்டு குளிக்க சென்றாள். குளித்து முடிக்கும் தருவாயில் கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது. டக்கென்று சோப்பை கழுவிக் கொண்டு துண்டை கட்டி வெளியே கதவிடம் யாரென்று கேட்டாள். நான் தான் அருண் சீக்கிரம் கதவை திறங்க பல்லவி என்றான்.
நான் ட்ரெஸ் மாத்தி கொள்கிறேன் 5 மினிட்ஸ் என்றாள். ஐயோ அவசரமா பாத்ரூம் போகனும் பிளீஸ் என்றான். சரி என்று இன்னொரு துண்டை எடுத்து பொத்திக்கொண்டு கதவை திறந்தாள். அருண் டக்கென்று பாத்ரூம் உள்ளே போய் கதவை சாத்திகொண்டான்.
அவன் வருவதற்குள் ட்ரெஸ் போட்டு விடலாம் என்று முடிவெடுத்தாள். துண்டை சரிய விட்டு திரும்பு நின்னு வேகமாக ப்ரா மட்டும் ஜட்டி போட்டு கொண்டாள். சுடிதார் டாப் எடுத்து போட்டுக்கொண்டு இருக்கயில் அருண் கதவை திறந்து விட்டான். அவன் பார்ப்பதற்குள் டக்கென்று கீழே இறக்கி விட்டுகொண்டாள்.
ஐயோ சாரிங்க யோசிக்காம வந்துட்டேன். பரவா இல்லை விடுங்க, அதான் ட்ரெஸ் போட்டேன் ல. அதற்குள் அவளின் மஞ்ச நிற ஜட்டியையும் அவள் குண்டியையும் பார்த்து விட்டான். ஆனால் எதும் சொல்லவில்லை. ஏன் க நைட் சாப்பிட்டது எதும் ஒத்துக்கலயா? இல்லங்க வீடு ப்ரோக்கர் சீக்கிரம் வர சொல்லி இருக்காரு.
சரி இருங்க சாப்பிட்டு பொங்க என்றாள். இல்லங்க ரொம்ப நேரம் ஆய்டுச்சு போறேன். டிபன் லாம் ரெடி சாப்பிட்டு பொங்க. சரி. பல்லவி அவள் சுடிதார் பேண்ட்டை தேடினாள். கிடைக்கவில்லை. அருண் வீடு கிடைக்க வேண்டும் என்பதற்காக அப்படியே சென்று தோசை சுட்டாள்.
அருண் கீழே அமர்ந்து வெளியே தெரியும் அவள் தொடை மற்றும் காலை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். பல்லவி அவன் பார்ப்பதை ஒரு முறை பார்த்து விட்டான். இவன் சீக்கிரம் போனால் தான் நம்ம நாளை முதல் நிம்மதியாக இருக்க முடியும் என்று எதும் சொல்லாமல் விட்டாள்.
அருண் மேலயும் தப்பு இல்லை. இப்படி தொடையை காட்டினால் யார் தான் பார்க்க மாட்டார்கள் என்று நினைத்து கொண்டாள். அவன் சாப்பிட்டு எழுந்து சென்றான். அதன் பிறகு இவளும் பெண்டை தேடி எடுத்து போட்டுகொண்டு டிவி போட்டு பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
நேரம் 6 ஆனது. யாரோ கதவை தட்டினார். நான் தான் கிஷோர் என்றான். அவள் கதவை திறக்க உள்ளே வந்தான். எனக்கு எப்பயும் சீக்கிரம் முடிந்து விடும் என்றான். சுந்தர் எப்போ வருவார் என்று கேட்டாள். அவன் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் வந்து விடுவான் என்றான் கிஷோர்.
கொஞ்ச நேரத்தில் பாலா மற்றும் சுந்தர் வீட்டுக்கு வந்தனர். எல்லாருக்கும் டீ குடிக்கும் போது, அருண் உள்ளே வந்தான். காலை செல்ல நேரம் ஆய்விட்டதாகவும். 5 நிமிஷத்துக்கு முன்னாடி போய் இருந்தாள், வீடு பிடித்திருக்கலாம், அதற்குள் வேறு ஒருவர் அட்வான்ஸ் குடுத்து விட்டதாகவும் கூறினான். பல்லவி வறுத்த பட்டாள். தன்னால் தான் வீடு கிடைக்க வில்லை.
தான் செய்த தவறால் தான் வீடு கிடைக்காமல் போய் விட்டது. எல்லாரும் அருண் நேரத்தில் செல்லாதது தான் காரணம் என்று அவனை திட்டினர். ஆனால், அருண் பல்லவியால் தான் நேரம் ஆகி விட்டது என்று கூறவில்லை. பல்லவி தன் தவறை உணர்ந்து அமைதியாக நின்றாள்.
நாளைக்கு பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று சமாதானம் செய்து எல்லாரும் அமைதி ஆகினர். டிவி பார்க்கயில் பிரேக்கிங் நியூஸ் வந்தது. கொரோனா காரணமாக 144 தடை உத்தரவு அமல்படுத்த பட்டுள்ளது.
(– தொடரும் –)