மோகனச்சேர்க்கை

Tamil Kamaveri – அப்போது எனக்கு பள்ளியில் இறுதி தேர்வுகள் முடிந்து விடுமுறை ஆரம்பம்
ஆகிவிட்டு இருந்தது.
எல்லா மாணவர்களையும் போல விடுமுறை எனக்கு சந்தோசம் அளித்தாலும் கூடவே கொஞ்சம் வருத்தமும் இருந்தது.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : N

பிறகு என்ன? வகுப்புகள் இருந்தாலாவது தினமும் இரவு மோகன் வீட்டுக்கு சென்று படிக்கும் சாக்கில் அவருடைய உடலின் தொடுகை, தழுவல், உறவு அனைத்தும் கிடைத்துக்கொண்டு இருந்தது.
ஒரு நாளா இரண்டு நாளா? கிட்டத்தட்ட இரண்டரை மாதங்கள் என்னை எப்படி எல்லாம் விதம் விதமாக அனுபவித்தான் அவன்.
இந்த உறவில் இவ்வளவு சுகம் இருக்கிறதா என்ன? அந்த ஆண் மகனின் உறவு எனக்கு அலுக்கவே இல்லை.
சில நாட்கள் இரவு முழுவதும்…. பல நாட்கள் … ஒரு மணி நேரம்.. இன்னும் சில நாட்கள் அதற்கும் குறைவாகவே இருந்தாலும்… ஒவ்வொன்றும் மறக்கவே முடியாத இன்பம் தந்த நாட்கள்.
இப்போது அது முடியாதே?
எந்த காரணமும் இல்லாமல் எதிர் வீட்டுக்கு செல்ல வீட்டில் அனுமதிப்பார்களா?
இதுவே என் அலுப்புக்கு காரணம்.
படித்துக்கொண்டு இருந்த கதை புத்தகத்தை மூடி வைத்துவிட்டு லேசாக சோம்பல் முறித்தேன் நான்.
பொழுதே போகவில்லை.
என் வீட்டில் என் வயதினை ஒத்த பசங்க இருந்தாலும் எனக்கு அவர்களுடன் சென்று விளையாட நாட்டமே இருந்தது கிடையாது.
நேரம் கிடைத்தால் கேட்பேன். கதை புத்தகங்கள் படிப்பேன். பகல் பொழுது கூட எப்படியோ ஓடி விடும்.
இந்த மாலை நேரம் இருக்கிறதே. அதுவும் நான்கு மணி முதல் ஏழு மணி வரை –
அப்போது தான் மிகவும் போர் அடிக்கும். நேரம் நத்தை மாதிரி ஊர்வது போல தோன்றும்
அன்றும் அப்படித்தான் இருந்தது. ஆகவே காலாற வெளியில் நடந்து விட்டு வரலாம் என்று வாசலுக்கு வந்தபோது ..
எதிர் வீட்டு வாசலில் மோகன் நின்று கொண்டு இருந்தான். அவனை அப்போது அந்த நேரத்தில் நான் எதிர்பார்க்கவில்லை.
“என்ன மோகன்.. இன்னிக்கு சீக்கிரம் வந்துவிட்டீங்களா?” – என்றபடி அவனை நெருங்கினேன் நான்.
(இப்போதெல்லாம் மோகன் அண்ணா என்று அழைப்பதில்லை. அது அவனுக்கு பிடிக்காததால் “கால் மீ மோகன்.” என்று அவனே சொல்லிவிட்டான்.)
“என்னடா. லீவ் விட்டாலும் விட்டாங்க. இந்த பக்கம் ஆளே வருவதில்லே.” endraan mogan.
“முன்னாலேயாச்சும் பாடம் படிக்க வரமாதிரி வருவேன். இப்போ என்ன காரணம் சொல்லிக்கிட்டு வருவதாம்?” என்றேன் நான்.
“அப்படீன்னா? நான் வேண்டாமா?”- யாருக்கும் கேட்காத கிசுகிசுப்பான குரலில் கண்சிமிட்டியபடி மோகன் பேசினாலும் யாராவது கேட்டுவிடுவார்களோ என்கிற அச்சம் எனக்கு வந்தது. . “என்ன மோகன் இப்படி கேட்கிறீங்க? உங்களை வேண்டாம் என்று நான் சொல்ல முடியுமா? ” என்றேன் நான்.
ஒரு நிமிடம் எதுவும் பேசாமல் நின்றவன் என்னையே குறுகுறுப்பாக பார்த்தான். அந்த பார்வை என்னை என்னவோ செய்தது. . “என்ன மோகன் .. இப்படி paarkkureenga?” – என் கேள்விக்கு ஒரு குறும்பு சிரிப்புடன் பதில் சொன்னான் அவன். “கொஞ்சம் வளர ஆரம்பிச்சு இருக்கே? உதட்டு மேல மெல்லிசா மீசை வருது போல இருக்கே. மேல மட்டும் தானா?” என்று சீண்டினான் அவன்.
“சீ.. போங்க மோகன். வர வர நீங்க அசிங்க அசிங்கமா பேசுறீங்க?” போலியாக கோபம் காட்டினாலும் எனக்கு அந்த சீண்டல் பிடித்து இருந்தது.
“சரி சரி.. அது இருக்கட்டும். எனக்கு ரெண்டு நாள் லீவ். நான் ஊருக்கு போக போறேன். நீயும் கூட வரியா?
திடுதிப்பென்று மோகன் கேட்டதும் எனக்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை.
“நானுமா? உங்க கூடவா? வேற யாராவது வராங்களா?” என்று கண்கள் அகல கேட்டேன் நான்.
“அப்பா கிட்டே பெர்மிஷன் கேட்கணுமே” – என்றேன் நான்.
“உனக்கு வர விருப்பமா? அதை மட்டும் சொல்லு. உங்க அப்பா கிட்டே நானே பேசிக்கிறேன்” – என்றான் அவன்.
உள்ளத்தில் உற்சாகம் துள்ள சம்மதம் என்று தலை அசைத்தேன் நான்.
அன்று மாலை என் தந்தை அலுவலகம் விட்டு வீடு வந்ததும் அவரை பார்க்க வந்து விட்டான் மோகன்.
என் பெற்றோருக்கு அவனை மிகவும் பிடிக்கும்.

“நல்ல பையன்”
“ரொம்ப கண்ணியமானவன்”
“பொறுப்பான பையன்”
“வெகு புத்திசாலி”
– இதெல்லாம் என் பெற்றோர் மோகனுக்கு வாசித்திருந்த பாராட்டு பத்திரங்கள்.
ஆகவே அவன் வந்ததும் மலர்ச்சியோடு வரவேற்றனர்.
“என்ன அங்கிள். உங்க சன் பரீட்சை எல்லாம் எப்படி எழுதி இருக்கானாம்?
“அவன் இந்த தடவை நல்ல மார்க்ஸ் எடுத்தான் என்றால் தட் கிரெடிட் கோஸ் ஒன்லி டு யு மோகன்” – என்றார் அவர்.
“சே சே.. நான் அப்படி என்ன பெரிசா பண்ணிட்டேன்? ஏதோ எனக்கு தெரிஞ்சதை சொல்லிக்கொடுத்தேன். அவனும் சரியா கத்துக்கிட்டான். ஆனாலும் அங்கிள் அவன் கத்துக்க வேண்டியது இன்னும் நெறைய இருக்கு!” – என்னை குறும்பாக பார்த்தபடியே உள்ளர்த்தம் வைத்து பேசினான் மோகன்.
“நீ சொல்வதும் சரிதான் மோகன். அவன் இன்னும் சின்ன பையனாத்தான் இருக்கான்.” – என்றார் என் அப்பா.
“லீவ் விட்டாச்சே. ஊருக்கு எங்கேயும் போகலையா?” – என்று ஆரம்பித்தான் மோகன்.
“போகணும். இப்போ தானே லீவ் ஆரம்பிச்சு இருக்கு. அடுத்த மாதம் முதல் வாரத்துலே எங்க சொந்த ஊருக்கு அனுப்பலாம் என்று இருக்கேன்” என்றார் அப்பா.
அங்கிள் . நான் ஒரு ரெண்டு நாளைக்கு திருச்சி போகிறேன். இவனையும் கூட்டிகிட்டு போகட்டுமா? அவனுக்கும் புதுசா ஒரு இடத்தை பார்த்த மாதிரியும் இருக்கும். நாலு விஷயம் கத்துகிட்ட மாதிரியும் இருக்குமே” – என்று கேட்டான் மோகன். Aan Orinaserkai Tamil Kamaveri